Αναζήτηση αυτού του ιστολογίου

Σάββατο 9 Δεκεμβρίου 2023

Απίστευτο στο Ρίο – Αντιρρίο: Kαπετάνιος φέρεται να... παραχώρησε τη θέση του

 Ο τίτλος παραπέμπει σε κακουργηματική πράξη, διαβάζοντας το καταλαβαίνεις πιο σωστά.

2 περιπτώσεις... ο  πλοιοκτήτης καπετάνιος πήρε σύνταξη αλλά δεν θέλει να αφήσει το καράβι , επομένως βάζει κάποιον νομότυπα χωρίς εμπειρία και τις μανούβρες τις κάνει ο ίδιος. Στην δεύτερη περίπτωση δεν βρίσκουν σχετικό καπετάνιο, βάζουν ένα συνταξιούχο για τις μανούβρες και νομότυπα υπάρχει ο καπετάνιος στο ναυτολόγιο. Είναι παράτυπο, αλλά εξυπηρετεί πολλούς. Καμιά σχέση με την ασφάλεια των πλόων.  Οι λόγοι της σύλληψης δεν ευσταθούν διότι σε καμιά περίπτωση δεν είχε αναθέσει την διοίκηση του πλοίου σε άλλον...

+++

16 ΝΟΕΜΒΡΙΟΥ 2023

Iσχυρίστηκε πως "δεν το είχε" με τους ελιγμούς.

Στη σύλληψη 44χρονου καπετάνιου φέρυ μποτ που εκτελεί δρομολόγια στην πορθμειακή γραμμή Ρίου – Αντιρρίου προχώρησαν χθες Τετάρτη 15/11/2023, κατά τη διάρκεια αιφνιδιαστικού ελέγχου στελέχη του Γραφείου Ασφαλείας του Κεντρικού Λιμεναρχείου Πατρών.

Σύμφωνα με το pelop.gr, διαπιστώθηκε πως ο καπετάνιος αν και βρισκόταν στη γέφυρα του πλοίου είχε «παραχωρήσει» τη θέση του σε συνταξιούχο ναυτικό, καθώς σύμφωνα με τις ίδιες πληροφορίες φαίνεται πως δεν το «είχε» με τους ελιγμούς που απαιτούνταν κατά τον απόπλου και κατάπλου από τις προβλήτες του πορθμείου.

 
Πηγές του pelop.gr ανέφεραν πως αυτή η ιδιότυπη συνεργασία γινόταν για αρκετό χρονικό διάστημα.

Ο 44χρονος καπετάνιος συνελήφθη για το αδίκημα της παράνομης ανάθεσης διοίκησης πλοίου.

Το ιστορικό πλοίο “Κύκνος” επιστρέφει στο Βόλο μετά από πενήντα χρόνια

28/11/23

Το ιστορικό πλοίο «ΚΥΚΝΟΣ» θα “διαβεί” και πάλι την είσοδο του Παγασητικού, το Τρίκερι, με κατεύθυνση το λιμάνι του Βόλου πενήντα χρόνια μετά την απόσυρσή του από την τοπική ακτοπλοΐα. Αυτή τη φορά το πλοίο θα “δέσει” στην φιλόξενη αίθουσα του Μουσείου της Πόλης του Βόλου, για να υποδεχθεί παλιούς και νέους επισκέπτες. Σύμφωνα με τον Γιώργο Ασδέρη, ερευνητή και μέλος του Συλλόγου Φίλων του ιστορικού πλοίου “Κύκνος”, φέτος συμπληρώνονται εβδομήντα χρόνια από το πρώτο δρομολόγιο του «Κύκνος» στις ελληνικές θάλασσες και περίπου πενήντα χρόνια από την απόσυρσή του..

Η ιστορία του «Κύκνος» ξεκίνησε στις ΗΠΑ. Ναυπηγήθηκε το 1930 στο Μέιν και το πρώτο όνομα που δόθηκε στο σκάφος ήταν «Sylvia». Κατά τη διάρκεια του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου χρησιμοποιήθηκε από το αμερικανικό ναυτικό ως βοηθητικό σκάφος με την ονομασία «USS Tourmaline» έχοντας βάση το Μπρούκλιν. Το 1945 έπαψε η στρατιωτική χρήση του πλοίου και τον Ιανουάριο του επόμενου έτους πέρασε σε ελληνικά χέρια, αφού αποκτήθηκε από τους εφοπλιστές Ανδρέα Εμπειρίκο και Μανώλη Κουλουκουντή. Ο τελευταίος από το 1940 είχε εγκατασταθεί μόνιμα στην Αμερική, ενώ ήταν πρόεδρος της Ένωσης Ελλήνων Εφοπλιστών της Νέας Υόρκης.

Το 1946 έφερε την ονομασία «Adelphic», όταν και διέσχισε τον Ατλαντικό μεταφέροντας τρόφιμα και υγειονομικό υλικό της αμερικανικής βοήθειας για λογαριασμό της UNRA. «Έπιασε» λιμάνι στον Πειραιά και από το 1947, αφού έγιναν οι αναγκαίες μετασκευές και μετονομάστηκε σε «Κύκνος», δρομολογήθηκε από τη ναυτιλιακή εταιρεία «Σαρωνικός». Το «παρθενικό» του δρομολόγιο στην Ελλάδα καταγράφηκε πριν από 70 χρόνια και πιο συγκεκριμένα τον Μάιο του 1947. Τότε κατέπλευσε για πρώτη φορά στο Βόλο και ξεκίνησε το δρομολόγιο Βόλος –Αιδηψός-Χαλκίδα. Το 1952 ανέλαβε και την σύνδεση με τις Βόρειες Σποράδες. Τα ταξίδια του «Κύκνος» διήρκησαν μέχρι τον Οκτώβριο του 1974.

Ρεπορτάζ Φ. Παύλου

ΕΟΡΤΗ ΑΓΙΟΥ ΝΙΚΟΛΑΟΥ ΠΩΣ ΚΑΘΙΕΡΩΘΗΚΕ ΕΠΙΣΗΜΗ ΑΡΓΙΑ ΣΤΟ ΝΑΥΤΙΚΟ ΚΟΣΜΟ

 Είναι γνωστό ότι ο Άγιος Νικόλαος είναι ο κατ’ εξοχήν προστάτης άγιος των Ναυτικών, του Πολεμικού Ναυτικού και του Λιμενικού Σώματος, καθώς στον βίο του αναφέρονται θαύματα που έχουν σχέση με τη θάλασσα.

Όμως, το πώς καθιερώθηκε η ημέρα μνήμης του, η 6η Δεκέμβριου, να είναι επίσημη αργία στο Πολεμικό Ναυτικό, το Εμπορικό Ναυτικό και το Λιμενικό Σώμα, δεν είναι ευρέως γνωστό.

Στη δεύτερη Κυβέρνηση Αλεξάνδρου ΖΑΙΜΗ (Νοέμβριος 1901- Νοέμβριος 1902), υπήρχαν έξη Υπουργεία (Εσωτερικών, Οικονομικών, Στρατιωτικών, Δικαιοσύνης, Εκκλησιαστικών και Ναυτικών*).
Υπουργός επί των Στρατιωτικών και Υπουργός επί των Ναυτικών ήταν ο Γεώργιος ΚΟΡΠΑΣ (1838-1911). Ως Υπουργός επί των Ναυτικών έστειλε στον Βασιλέα ΓΕΩΡΓΙΟ Α’ την παρακάτω επιστολή :

Μεγαλειότατε,

Η επέτειος εορτή του Αγίου Νικολάου θεωρείται εορτή των απανταχού ναυτιλλομένων χριστιανών και εορτάζεται υπό τούτων την 6η Δεκεμβρίου η μνήμη του Αγίου μετά ιδιαιτέρας ευλαβείας και πολύ ευλόγως, θεωρουμένου του Αγίου Νικολάου ως προστάτου και αντιλήπτορος των ναυτιλλομένων.
Τούτου ένεκεν η υπηρεσία ημών επάναγκες θεώρει την εξαίρεσιν της 6ης Δεκεμβρίου από πάσης εργασίας ου μόνω εν τω Ναυστάθμω**, αλλά και εν παντί άλλω ναυτικώ ιδρύματι και επι τουτοις παρακαλουμεν την Υμετεραν Μεγαλειότητα ίνα ευδοκούσα εγκρίνη την εξαίρεσιν της ημέρας ταύτης από πάσης εν τω Β. Ναυτικώ εργασία και ορίση ταύτην ως ιδιαιτέραν εορτήν του Βασιλικού και Εμπορικού Ναυτικού.

Διατελώ μετά βαθυτάτου σεβασμού
Της Υμετέρας Μεγαλειότητος
ευπειθέστατος θεράπων

Ο Υπουργός των Ναυτικών
Γεώργιος ΚΟΡΠΑΣ

Ο Βασιλεύς ΓΕΩΡΓΙΟΣ Α’ αποδέχτηκε το αίτημα και με το από 5 Δεκεμβρίου 1901 Βασιλικό Διάταγμα (ΦΕΚ 263 Α/8-12-1901), όρισε «την 6η Δεκεμβρίου, ημέρα μνήμης του Αγίου Νικολάου, ως ιδιαιτέρα εορτή του τε Βασιλικού και Εμπορικού Ναυτικού».

Αλεξανδρούπολη Δεκέμβριος 2021
Υποναύαρχος Λ.Σ (ε.α)

  

*Τότε, το Υπουργείο Ναυτικών είχε ευθύνη για όλα τα ναυτικά θέματα, τόσο στρατιωτικά όσο και εμπορικά. Το 1936 ιδρύθηκε το Υφυπουργείο Εμπορικής Ναυτιλίας υπαγόμενο στο Υπουργείo Ναυτικών και το 1944 ο κλάδος της Εμπορικής Ναυτιλίας διαχωρίστηκε από το Υπουργείο Ναυτικών και συνεστήθη το αυτοτελές Υπουργείο Εμπορικής Ναυτιλίας.
** Το 1881 άρχισε σταδιακά η οικοδόμηση του Ναυστάθμου Σαλαμίνας. Από τα πρώτα κτίσματα που κατασκευάστηκαν στον ναύσταθμο ήταν και ο ναός του Αγίου Νικολάου (τέλη του 1882).

Limenikanea.gr

Lessons Not Learned: The Maritime Industry’s Ongoing Failure to Put Safety First

 

Lessons Not Learned: The Maritime Industry’s Ongoing Failure to Put Safety First

November 27, 2023

We’re here to consider why.

While the nature of maritime and offshore work is inherently risky, it’s evident that many of these risks are amplified by an industry that often fails to take its past mistakes to heart. Time and again, maritime employers and oil companies have demonstrated concerning amnesia, allowing history to repeat itself.

Maritime disasters, from the explosion of the Piper Alpha in 1988 to the loss of the El Faro in 2015, have highlighted the industry’s most glaring issues and have even spurred legislation and other attempts to improve safety. However, the maritime and offshore oil and gas sectors are still falling short.

When you dissect the causes of these disasters, patterns emerge. 

The same issues crop up repeatedly, painting a picture of an industry stuck in a rut of its own making.

History is rich with lessons, yet the maritime industry seems to skim rather than study. As we dive into this issue, our goal isn’t to point fingers but to highlight the urgent need for change. After all, in a world of cutting-edge tech and accumulated knowledge, there’s no reason for the same tragedies to continue. 

4 Major Maritime Disasters & Why They Happened

Worldwide, our navigable waters—from inland routes to vast oceans—are pivotal for trade, energy exploration, and recreation. While our historical connection to the sea is deep-rooted, so is the legacy of maritime accidents. 

In the days of early navigation, challenges like unpredictable weather and piracy were the norm. Today, in an age of technology and progress, we’d expect maritime safety to be a given. 

Yet, four major maritime disasters in recent decades tell a different story.

Piper Alpha (1988)

The Piper Alpha disaster occurred on July 6, 1988, in the North Sea, off the coast of Aberdeen, Scotland. It remains one of the deadliest offshore oil rig accidents in history. Of the 226 workers on the Piper Alpha that day, 167 lost their lives, and many more were injured when the platform exploded and sank.

This incident’s primary causes include:

  • Maintenance Procedures: Earlier in the day, a pressure safety valve was removed for routine maintenance, and its opening was temporarily sealed with a metal disc. Due to a series of communication failures, the night crew was unaware of this temporary fix.
  • Gas Leak: As production resumed, gas leaked from the temporarily sealed opening. The escaping gas reached ignition sources, leading to an explosion. This initial explosion set off a chain reaction, causing several other blasts and eventually leading to a massive fire.
  • Firefighting Systems Failure: The platform’s firewalls were not designed to handle the type of explosion that occurred, allowing the fire to spread rapidly. Additionally, the platform’s automatic firefighting systems had been turned off, and other safety mechanisms failed or were inadequate.

Deepwater Horizon (2010)

The Deepwater Horizon disaster occurred on April 20, 2010, in the Gulf of Mexico. It is one of the largest environmental disasters in history. 11 workers lost their lives when the offshore rig exploded and sank, and the subsequent spill lasted for 87 days, releasing an estimated 134 million gallons of oil into the Gulf.

The incident’s primary causes include:

  • Well Blowout: A surge of natural gas blasted through a recently installed cement core. This gas traveled up the rig’s riser to the platform, where it ignited, causing a massive explosion.
  • Safety Systems Failures: The rig’s blowout preventer, a last-resort safety device, failed to seal the well.
  • Management Failures: Decisions made by BP, Transocean, and Halliburton to cut costs and save time contributed to the disaster.

In 2011, a report from the White House oil spill commission pinpointed the root causes of the Deepwater Horizon explosion. The findings indicated the involved corporations—BP, Halliburton, and Transocean—lacked the necessary safeguards to prevent such a catastrophe. The commission highlighted a pattern where choices seemed to favor time and cost savings at the expense of increasing risks for those on board. Key oversights identified included the absence of a cement bond log to assess cement stability. This lapse led to unchecked, ultimately unstable cement. Furthermore, mud displacement in the riser pipe was overlooked, vital tests were bypassed, and lessons from past errors, which could have averted the disaster, were not adequately heeded.

El Faro (2015)

The El Faro, a U.S. cargo ship owned by TOTE Maritime, sank on October 1, 2015, during Hurricane Joaquin near the Bahamas. All 33 crew members tragically lost their lives after the vessel steamed into the hurricane’s eyewall. The National Transportation Safety Board (NTSB) investigated the incident and released a detailed report on what caused the El Faro to cross the storm’s path and ultimately sink. 

The incident’s primary causes include:

  • Management & Oversight Failures:
    • Ineffective bridge resource management.
    • Lack of formal crew training.
    • Insufficient tracking of El Faro’s proximity to Hurricane Joaquin.
    • The absence of a comprehensive safety management system left the crew ill-equipped to handle emergencies like flooding, propulsion loss, and tilting.
  • Vessel’s Seaworthiness & Equipment Concerns:
    • Flooding in cargo holds due to open ventilation closures and an open scuttle.
    • Damage potentially caused by unsecured vehicles in a hold, affecting crucial systems.
    • Use of outdated, open lifeboats. 
  • Captain’s Decision-Making: Reliance on outdated weather information, insufficient route adjustments, and inadequate response to deck officers’ concerns.

Waymon L. Boyd (2020)

On August 21, 2020, the dredging vessel Waymon L. Boyd caught fire and exploded in the Port of Corpus Christi, Texas, after striking a submerged pipeline. The incident claimed five lives and caused several injuries, along with significant environmental damage due to the release of oil and other pollutants.

The NTSB identified that the primary cause of the accident was shortcomings in Orion Marine Group’s planning and risk assessment procedures. These lapses led them to overlook how close their dredging activities were to the hazardous liquids pipeline, resulting in the dredge’s rotating cutterhead hitting it. Compounding the problem, Schneider Engineering and Consulting provided flawed dredging plans. These inaccuracies further caused Orion to convey incomplete details to pipeline owner Enterprise Products during the coordination. 

Uncovering a Persistent, Profits-First Culture

Disasters like the Piper AlphaDeepwater HorizonEl Faro, and Waymon L. Boyd reveal a disturbing and persistent theme: a profits-first culture in the maritime industry. 

Each event, though unique, was marred by significant decision-making blunders, ranging from reliance on outdated weather forecasts to perilously close dredging operations. When combined with recurring equipment failures and communication breakdowns, the severity of these oversights becomes evident.

Why did the El Faro steam into the eyewall of a hurricane? 

Why did the Deepwater Horizon’s blowout preventer malfunction?

Why did each of these events, plus countless others, happen in the first place?

Beyond the individual mistakes lies a deeper, systemic issue. Time and again, maritime companies have shown their inclination to prioritize production, efficiency, and cost over safety. 

Had BP, Transocean, and Halliburton put safety first, they would not have made the decisions that ultimately led to the Deepwater Horizon explosion. Instead, they would have safeguarded against it. 

Had TOTE Maritime taken the time to train its crew and implement proper safety measures, not to mention maintain a seaworthy vessel, the El Faro would not have steamed into Hurricane Joaquin and sunk. 

Investigations into every major maritime disaster have revealed critical decisions, acts, or failures that display an insufficient emphasis on safety. The rapid pace of operations, overlooked safety checks, and risky decisions underscore an entrenched culture that too often values expediency over human lives.

Hurricanes will come. Equipment will wear out. Ships will age. None of this is new. 

It’s time for the maritime industry to step up, learn from its past, and prioritize the safety of its workers.

gcaptain.com

Τετάρτη 6 Δεκεμβρίου 2023

Ο Άγιος Νικόλαος πάντα στην πλώρη σας!

...ποιητική η πολιτική αδεία... αυτό το ... θα έχετε την αμέριστη στήριξη μου??

Μήπως το κράτος θα έπρεπε να έχει την ναυτιλία στην θέση που κατέχει παγκοσμίως?? Η αμέριστη στήριξη του κάθε υπουργού είναι δεδομένη και δοκιμασμένη, ανάλογα με το τι πρεσβεύει η ασχετοσύνη της πολιτικής απαξίας και απραξίας.... μέρα που είναι σήμερα

ΓΑΛΗΝΙΕΣ ΘΑΛΑΣΣΕΣ  - ΑΣΦΑΛΗ ΤΑΞΕΙΔΙΑ

ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ 


+++


Μήνυμα του υπ. Ναυτιλίας για τον εορτασμό του προστάτη των ναυτικών

Με μήνυμά του ο Υπουργός Ναυτιλίας και Νησιωτικής Πολιτικής Χρήστος Στυλιανίδης τιμά τον προστάτη των ναυτικών Άγιο Νικόλαο και στέλνει ευχές στους Έλληνες και τις Ελληνίδες ναυτικούς στις θάλασσες του κόσμου!

"Αγαπητοί και αγαπητές Ναυτικοί,

Τιμώντας σήμερα τον προστάτη της Ελληνικής Ναυτοσύνης, τον Άγιο Νικόλαο, εύχομαι στους απανταχού Έλληνες και στις απανταχού Ελληνίδες ναυτικούς Χρόνια Πολλά με υγεία και προσωπική και οικογενειακή ευτυχία με γαλήνιες θάλασσες.

Η αφοσίωσή σας στο καθήκον, η συνεχής προσφορά σας στον κλάδο της ναυτιλίας αλλά και η αδιαμφισβήτητη δύναμή σας να αντιμετωπίζετε τις δυσκολίες στη θάλασσα, αντικατοπτρίζουν τον υψηλό επαγγελματισμό σας. Η συνεχής προσφορά και ο πατριωτισμός σας εγγυούνται την ασφάλεια και την ευημερία της Ελλάδας μας. Η ικανότητά σας να αντιμετωπίζετε τις προκλήσεις είναι θαυμαστή και εμπνέει όλους εμάς.

Με αφορμή τη σημερινή γιορτή θα ήθελα να σας ευχαριστήσω για την ανεκτίμητη συνεισφορά σας σε έναν από τους πιο νευραλγικούς τομείς της χώρας.

Έχετε και θα έχετε πάντα την αμέριστη στήριξή μου.

Ο Άγιος Νικόλαος να βρίσκεται πάντα φύλακας – οδηγός στην πλώρη σας!

Με σεβασμό και εκτίμηση,

Χρήστος Στυλιανίδης
Υπουργός Ναυτιλίας και Νησιωτικής Πολιτικής