....το διαβάζω και δεν χορταίνω τόσο για την ορθότητα των σκέψεων , όσο και για την κατάντια των Ελλήνων όπου δεν προσπάθησαμε καθόλου για να φτάσουμε στα χάλια που είμαστε. Απλά και χαλαρά ακολουθούσαμε το δρόμο για τον γκρεμό, χωρίς καμμία διαμαρτυρία, χωρίς καμμία ενοχή.
Ευτυχώς που υπάρχουν επιφανείς Έλληνες και λένε σωστές κουβέντες, διότι αν περιμένεις από τους πολιτικούς, το πολύ πολύ να ξεχάσεις και αυτά που ξέρεις. Είναι σίγουρο...
“Κανείς
δεν θα επιχειρήσει σε ένα σύστημα όπου οι θεσμοί λειτουργούν πλημμελώς,
το κράτος είναι ληστρικό, η διοίκηση παραπαίουσα”…
Ο Κρητικός που κατέκτησε τον κόσμο με τις γνώσεις του, την
ευρηματικότητα του ευρηματικός και την αφοπλιστική του ειλικρίνεια, ο
άνθρωπος που κατέχει το βραβείο Turing – την ανώτατη διάκριση στην
πληροφορική, με κύρος ισάξιο ενός βραβείου Nobel- θα έλεγε κανείς ένας
σπουδαίος… παγκόσμιος Έλληνας, εκφράζει την απαισιοδοξία του για τη χώρα
μας, την Ελλάδα!
Από την Γαλλία έως την Κίνα όπου καλείται σήμερα από την κινεζική
ηγεσία, τα πανεπιστήμια και την ισχυρή επιχειρηματική κοινότητα για να
ανοίξει νέες διόδους στη καινοτομία.
Από τον δυτικοευρωπαϊκό κόσμο έως τις ασιατικές χώρες- όπου ο ρυθμός
ανάπτυξης τους στο να ελέγξουν τις τεχνολογίες αιχμής τον εντυπωσιάζει,
κι έως τις ΗΠΑ, διεκδικούν την αυτοτελή ιδιοφυή σκέψη του, τη βαθύτητα
της γνώσης του, τον μετάλλινο χαρακτήρα του.
Στην Grenoble, πεδίο διεπιστημονικής μόρφωσης για χιλιάδες φοιτητές,
στα περίφημα ακαδημαϊκά ιδρύματα Ηλεκτρονικής και Πληροφορικής, η έρευνα
εξελίσσεται καθημερινά προσδίδοντας στο πανεπιστήμιο JosephFourier τον
καινοτόμο χαρακτήρα του. Ε
κεί, ο καθηγητής Ζοζέφ Σιφακίς κατά τους Γάλλους και διεθνώς, ιδρύει
το VERIMAG, φημισμένο ερευνητικό εργαστήριο στον τομέα σχεδίασης
κρίσιμων συστημάτων.
Κι ο ίδιος, από τους σημαντικότερους σύγχρονους της επιστήμης της
πληροφορικής, αναπτύσσει κατά τις αρχές της δεκαετίας του ’90 σε
συνεργασία με την βιομηχανία FranceTelecom,SchneiderElectric, και κυρίως
την Airbus, την τεχνολογία fly-by-wire που για πρώτη φορά
χρησιμοποιείται σε επιβατικά αεροπλάνα όπως το Airbus320 για τον
αυτόματο έλεγχο των πτήσεων!
Πρωτοπόρος στη σχεδίαση και επαλήθευση συστημάτων, θεωρείται ένας από
τους θεμελιωτές του Model-Checking την αλγοριθμική μέθοδο επαλήθευσης
πληροφορικών συστημάτων, που σήμερα χρησιμοποιείται από εταιρείες όπως
Intel, Microsoft και Google. Μέλος της Γαλλικής Ακαδημίας Επιστημών, της
Γαλλικής Ακαδημίας Τεχνολογιών, της Ευρωπαϊκής Ακαδημίας, της American
Academy of Arts and Sciences και της National Academy of Engineering.
Το 2009 το γαλλικό κράτος τού απένειμε τον τίτλο του Μεγάλου
Αξιωματούχου Εθνικής Αξίας (Grand Officier de l’Ordre du Mérite) και το
2011 έλαβε τον τίτλο του διοικητή της Λεγεώνης της Τιμής (Commandant de
la Légion d’Honneur).
Το 2009 του απονεμήθηκε το βραβείο του Ιδρύματος της Βουλής των
Ελλήνων για τον Κοινοβουλευτισμό και την Δημοκρατία, το 2012 το Leonardo
Da Vinci Medal, το 2013 το μετάλλιο του Ταξιάρχη του Τάγματος του
Φοίνικα.
Γεννημένος στο Ηράκλειο, σπούδασε ηλεκτρολόγος μηχανικός στο Εθνικό
Μετσόβιο Πολυτεχνείο και εισχώρησε στη Πληροφορική από έναν καθηγητή του
που τον ενέπνευσε.
Συνέχισε τις σπουδές του στο Πανεπιστήμιο της Grenoble με υποτροφία
του γαλλικού κράτους. Όταν δεν ταξιδεύει και είναι στη Grenoble
βρίσκεται συνεχώς με τους σπουδαστές και τους συνεργάτες του
ερευνητές-είναι μέντορας. Κι άλλοτε, κάποιες στιγμές, καταφεύγει στη
νοσταλγία των παλαιών αντικειμένων στην υπέροχη αντικερί της πόλης.
Ωστόσο, κάθε λίγο επιστρέφει στη γενέτειρα του, είναι βαθιά Έλληνας,
παντρεύτηκε σε ένα ευλαβικό ήσυχο εκκλησάκι στην Αλίαρτο, διατηρεί πιστά
τους φίλους του, γράφει ποίηση και πραγματείες, ανακαλεί την γιαγιά του
Ευδοκία και την ορθή αντίληψη της στις δύσκολες στιγμές.
Παρότι στη πρώτη γραμμή της καινοτομίας, δηλώνει «θαυμαστός
παρατηρητής της αρχιτεκτονικής τελειότητας του κόσμου και των νόμων
του».
Όμως για την Ελλάδα δεν είναι αισιόδοξος.
Ηλιθιότητα και αθλιότητα είναι τα κύρια χαρακτηριστικά της πολιτικής ζωής
«Είναι δύσκολο και οδυνηρό να μιλήσεις για ”την επόμενη μέρα”, γράφει
στο σημείωμα του για την HuffPost Greece.Εάν φυσικά «επόμενη» υποδηλοί
κάποια ουσιαστική αλλαγή – όχι «μια από τα ίδια»- και «μέρα» είναι κάτι
άλλο φωτεινότερο από αυτό που ζούμε. Έχω επανειλημμένα πει ότι η παρούσα
κρίση που ολοένα βαθαίνει, είναι πρωτίστως ηθική και πολιτική,
δευτερευόντως οικονομική. Η Ελλάδα είναι «υπόδειγμα», θα τολμούσα να πω,
σταθερώς παρακμάζουσας χώρας. Επί δεκαετίες ταλανίζεται από ένα
διαβρωμένο διπολικό πολιτικό σύστημα. Ανούσιες και γελοίες
αντιπαραθέσεις και ψευτοδιλήμματα που αποπροσανατολίζουν και δεν βοηθούν
καν να συμφωνήσουμε στο ζητούμενο: τον μονόδρομο προς την οικονομική
ανάπτυξη. Πλην όμως για να επιτευχθεί, πριν να έρθουν οι περιπόθητες
επενδύσεις, πάμπολλα πρέπει να γίνουν. Κανείς δεν θα επιχειρήσει σε ένα
σύστημα όπου οι θεσμοί λειτουργούν πλημμελώς, το κράτος είναι ληστρικό, η
διοίκηση παραπαίουσα.
Η επόμενη μέρα δεν θα ξημερώσει αυτόματα. Χωρίς την επίγνωση της
αλήθειας, την αφύπνιση των συνειδήσεων, την συστράτευση των άξιων και
υγιών δυνάμεων. Για να γυρίσει ο ήλιος θέλει δουλειά πολλή
Ηλιθιότητα και αθλιότητα είναι τα κύρια χαρακτηριστικά της πολιτικής
ζωής. Βρίθει περιστάσεων όπου η ηγεσία όχι μόνο δεν επέδειξε καν την
κοινή λογική αλλά ταλάνισε και παρέσυρε την χώρα σε απίστευτες
περιπέτειες. Βρίθει παραδειγμάτων εξαπάτησης της κοινής γνώμης,
συναλλαγής με κυκλώματα διαφθοράς και απάτης, απεμπόλησης ιερών και
οσίων. Πρέπει κάποτε να αναρωτηθούμε πώς φτάσαμε σε αυτή την κατάντια.
Με τυπικά άψογες πολιτικές διαδικασίες να εκλέξουμε κυβερνήσεις την μια
πιο ανάξια από την άλλη.
Όταν δεν υπάρχουν οι προϋποθέσεις για να να ατενίσεις με εμπιστοσύνη
δημιουργικά το μέλλον και ζεις προσδοκώντας επιδόματα, ευελπιστώντας
στην γενναιοδωρία των ισχυρών, τότε μπορούμε να φοβόμαστε το χειρότερο.
Τελειώνοντας, θα έλεγα πως το πιο ανησυχητικό είναι ότι ο Έλληνας
μέσα από όλη αυτή την περιπέτεια, χάνει την εμπιστοσύνη στον εαυτό του,
φοβάται ενδόμυχα το χειρότερο και στρέφεται προοδευτικά σε έναν άκρως
επικίνδυνο ατομικισμό.
Η επόμενη μέρα δεν θα ξημερώσει αυτόματα. Χωρίς την επίγνωση της
αλήθειας, την αφύπνιση των συνειδήσεων, την συστράτευση των άξιων και
υγιών δυνάμεων. Για να γυρίσει ο ήλιος θέλει δουλειά πολλή».
cretalive.gr
Βετεράνος πιλότος της αμερικανικής πολεμικής αεροπορίας είναι γιος μιας οικογένειας Ελλήνων μεταναστών που είχαν ένα μπακάλικο στο Σικάγο
Ο Έλληνας μεγιστάνας Τζον Κάλαμος είναι ίσως μια από τις εμβληματικότερες μορφές της ομογένειας στις ΗΠΑ.Γράφει η Εύη Σιμοπούλου
Αυτοδημιούργητος δισεκατομμυριούχος, βετεράνος του πολέμου του Βιετνάμ και θιασώτης της κοσμοθεωρίας του Ελληνισμού, ο Ελληνοαμερικανός Κροίσος τιμήθηκε για τη συμβολή του στην ανάδειξη του Ελληνισμού στις ΗΠΑ τον Οκτώβριο του 2018 στο Λας Βέγκας, σε μια συγκινητική εκδήλωση.
Με αφορμή τη βράβευσή του, ο κ. Κάλαμος μίλησε στον δημοσιογράφο Αναστάσιο Παπαποστόλου και στο usa.greekreporter. Εξέφρασε την ευαρέσκειά του του για την τιμή που του έγινε, τονίζοντας την ελπίδα ότι θα αποτελέσει έμπνευση για τις μελλοντικές γενιές να μελετήσουν και να μετέχουν στην ελληνική ιστορία και φιλοσοφία.
Ο ιδρυτής και πρόεδρος της Calamos Investments εξομολογήθηκε ότι στον Ελληνισμό ως κοσμοθεωρία οφείλει την επιτυχία του.
«Ο Ελληνισμός είναι πολύ σημαντικός γιατί, καθώς κοιτάω πίσω στην ιστορία μου, νομίζω ότι ήταν σημαντικός για την επιτυχία μου».
Όπως διηγήθηκε, ήρθε σε επαφή με την ελληνική φιλοσοφία ως φοιτητής στο Illinois Institute of Technology. Τότε «γνώρισε» τη σκέψη του Σωκράτη, η οποία τον επηρέασε στο υπόλοιπο της ζωής του.
Θεωρεί λοιπόν ότι αυτό το δώρο, που εκείνος έλαβε από τον Ελληνισμό, οφείλει να γίνει κτήμα όλων των Ελλήνων:
«Αυτό που θέλω να σιγουρευτώ είναι ότι η επόμενη γενιά το καταλαβαίνει αυτό, καταλαβαίνει αυτή την ιστορία».
Ο Τζον Κάλαμος γεννήθηκε στο Σικάγο. Γιος Ελλήνων μεταναστών στις ΗΠΑ, συχνά εκφράζει την υπερηφάνεια του για την ελληνική καταγωγή του, αλλά και για τις ηθικές αξίες που του μετέδωσε η οικογένειά του. Οι γονείς του διατηρούσαν ένα μανάβικο στο Σικάγο. Εις μνήμη των γονιών του μάλιστα έχει κάνει σημαντικές δωρεές σε Ελληνοαμερικανικές Ένωσης όπως για παράδειγμα το Ελληνικό Μουσείο και Κέντρο Πολιτισμού στο Σικάγο, για το οποίο διέθεσε 2 εκατομμύρια δολάρια.
«Η μητέρα και ο πατέρας μου ήταν αφοσιωμένοι στη δουλειά τους και νομίζω ότι η ηθική μου προέκυψε από τους γονείς μου που εργάζονταν τόσο σκληρά. Αυτό ήταν πολύ ωφέλιμο για μένα στο μέλλον», λέει.
Ήταν τυχερός που ήταν το μοναδικό παιδί της οικογένειας που πήγε στο κολέγιο, προτού ενταχθεί στις αμερικανικές αεροπορικές δυνάμεις στη δεκαετία του '60. Μόλις έλαβε το πτυχίο του μπήκε στην Αμερικανική Αεροπορία, όπου υπηρέτησε ως πιλότος κατά τη διάρκεια του πολέμου του Βιετνάμ και έφθασε ως τον βαθμό του ταγματάρχη.
«Το να γίνω πιλότος της Πολεμικής Αεροπορίας ήταν μεγάλη εμπειρία για μένα», λέει, καθώς του προσέφερε τις απαραίτητες δεξιότητες για τη μελλοντική του καριέρα, δηλαδή την αξία της αναγνώρισης ότι κάποιος πρέπει να είναι μέλος μιας ομάδας και ότι κάθε επόμενη αποστολή χρειάζεται καλή προετοιμασία που απαιτεί χρόνο.
Ήταν τότε, στα τέλη της δεκαετίας του '60, πολεμώντας στο Βιετνάμ, όταν άρχισε να σκέφτεται για τη διαχείριση των κινδύνων στις αγορές, για να μετεξελιχθεί μερικά χρόνια μετά σε έναν πρωτοπόρο στις στρατηγικές επενδύσεων και στη διαχείριση κρίσεων, με αποτέλεσμα τόσο δημόσιοι οργανισμοί όσο και ιδιώτες να τον εμπιστεύονται για τις επενδύσεις τους.
Ίδρυσε την Calamos Investments το 1977 και έγινε τόσο επιτυχημένος χρηματιστής που συχνά αναφέρεται ως αρχή επί των επενδυτικών στρατηγικών, των αγορών και της οικονομίας στη διαχείριση κινδύνων.
«Στη διαχείριση των κινδύνων για περισσότερα από 40 χρόνια η εταιρεία μου έχει γίνει πολύ επιτυχημένη», λέει ο αυτοσχέδιος δισεκατομμυριούχος με εκτιμώμενη καθαρή αξία 2,7 δισ. δολαρίων σύμφωνα με το Forbes.
Μετά από δεκαετίες στην επιχείρηση διαχείρισης κινδύνων εξακολουθεί να «πεινάει» για επιτυχία.
«Οι αγορές με έμαθαν πώς να κατανοήσω καλύτερα τι συμβαίνει στον κόσμο. Η αγορά είναι ο παλμός του τι συμβαίνει. Αυτό εξακολουθεί να με οδηγεί», λέει.
Το άλλο πάθος του είναι η Ελλάδα και η εξάπλωση της κοσμοθεωρίας του Ελληνισμού στις ΗΠΑ.
Ίδρυσε το Ελληνικό Μουσείο στο Σικάγο, το οποίο ελπίζει ότι «μπορεί να διδάξει στην επόμενη γενιά το σύστημα αξιών του Ελληνισμού και της ιστορίας του».
Αποκαλύπτει ότι ανησυχεί επειδή η σημερινή γενιά δεν φαίνεται να υιοθετεί με ενθουσιασμό το σύστημα αξιών των προηγούμενων γενεών της Ελλάδας, αλλά δεσμεύεται να συνεχίσει να βοηθά στην προώθηση του Ελληνισμού στις ΗΠΑ και στο εξωτερικό.
Θεωρεί ότι το κλειδί είναι η «κριτική σκέψη», δηλαδή ο Ορθός Λόγος.
«Πρέπει να βεβαιωθούμε ότι τα παιδιά πηγαίνουν στα κολέγια για να μάθουν πώς να σκέφτονται. Όταν μετέχεις στη φιλοσοφία μαθαίνεις πώς να σκέφτεσαι. Όταν καταλαβαίνετε την ιστορία, έχεις τη σωστή προοπτική. Αυτό είναι πραγματικά κρίσιμο για την επιτυχία. Και αυτός είναι ο σκοπός του Ελληνικού Μουσείου», λέει.
«Η μετάβαση στο κολέγιο δεν πρέπει να έχει κίνητρο την απόκτηση μιας καλής εργασίας στο μέλλον. Αλλά να διδαχτεί κανείς πώς να σκέφτεσαι και τότε, εάν το μάθει, θα έχει το πάθος και τελικά θα αποκτήσεις τη σωστή δουλειά», τονίζει.
...κλασσική περίπτωση ηλίθιου