Το οικονομικό μοντέλο που ακολουθείται στην Ελλάδα τα τελευταία χρόνια επιβεβαιώνει πως και ο γυαλός είναι στραβός και στραβά αρμενίζουμε.
Οι αριθμοί είναι αμείλικτοι.
Παρόλα αυτά, οι κυβερνώντες (και οι προηγούμενοι, αλλά και αυτοί που σήμερα κατέχουν τα ηνία της εξουσίας) αρνούνται να δουν κατάματα την πραγματικότητα και να την αλλάξουν.
Η χώρα χρειάζεται τουλάχιστον 50 δισεκατομμύρια το χρόνο για να μπορέσει να επιβιώσει. Να πληρώνει δηλαδή τα «λειτουργικά» έξοδα και να αποπληρώνει τους τόκους από τα δάνεια που έχει συνάψει.
Για να γίνω σαφής: Το ελληνικό κράτος πρέπει να έχει κάθε χρόνο έσοδα ύψους περίπου €50 δισ. Αυτά είναι τα έσοδα, με αυτά και με τις ασφαλιστικές εισφορές και τα δάνεια των μνημονίων πρέπει να καλύπτει όλα του τα έξοδα για τη λειτουργία του, για την αποπληρωμή δανείων (περίπου €12 δισ. το χρόνο), για την πληρωμή συντάξεων (€28 δισ. το χρόνο), για τους μισθούς των δημοσίων υπαλλήλων (περίπου €15 δισ. το χρόνο) και, σύμφωνα με τα μνημόνια που έχει υπογράψει με τους δανειστές του, από αυτά πρέπει να εξασφαλίσει και σημαντικά πρωτογενή πλεονάσματα τα επόμενα χρόνια.
Πάμε τώρα στο άλλο μεγάλο ερώτημα.
Από ποιους παίρνει αυτά τα 50 δισεκατομμύρια το κράτος;
Μελετώντας τα επίσημα στοιχεία από το υπουργείο Οικονομικών γίνεται ξεκάθαρο ότι το «μάρμαρο» το πληρώνουν οι μισθωτοί και όχι οι μεγαλοσχήμονες επιχειρηματίες.
Οι τελευταίοι και συγκεκριμένα η συμπαθής τάξη των Ελλήνων Εφοπλιστών (είναι η μοναδική που παραμένει στο απυρόβλητο φορολογικά) έχει βρει τρόπο να μην συμβάλλει ούτε κατ' ελάχιστον στην Εθνική Οικονομία παρά την περί του αντιθέτου περιρρέουσα μυθολογία.
Παραθέτω ένα απόσπασμα από όσα είχα τονίσει ως δημοσιογράφος:
«Αλήθεια κ. πρόεδρε της ΠΕΝΕΝ δεν σας κάνει εντύπωση ότι ο Έλληνας Πρωθυπουργός και οι οικονομικοί υπουργοί του που είναι τακτικοί θαμώνες στις ημερίδες της Ένωσης Εφοπλιστών δεν τολμούν να έρθουν σε μια εκδήλωση συνδικαλιστικών σωματείων που συζητά ένα τέτοιο φλέγον θέμα;
Προεκλογικά ο κ. Τσίπρας και οι συνεργάτες του είχαν οργώσει όλα τα εργατικά σωματεία και τώρα που κυβερνούν παρίστανται μόνο στις ημερίδες των εφοπλιστών. Για την ακρίβεια δεν χάνουν καμία!!!
Η υποκρισία που υπάρχει τα τελευταία χρόνια της σφοδρής κρίσης γύρω από το θέμα της συμβολής της ναυτιλίας στην ελληνική οικονομία δεν έχει προηγούμενο.
Και για να είμαι σαφής:
Για ποια συμβολή μιλάμε όταν το μεγαλύτερο μέρος των υπερκερδών φεύγει με αδιαφανείς όρους στο εξωτερικό;
Μπορεί κανείς να μας πει ότι το εφοπλιστικό λόμπι ρολάρει το χρήμα σε επανεπενδύσεις στο εσωτερικό;
Όχι βέβαια.
Το κεφάλαιο, όταν μένει αδρανές αυτοακυρώνεται ως κεφάλαιο. Το χρήμα, για να παραμείνει χρήμα (χρήσιμο πράγμα σημαίνει η λέξη) πρέπει να κυκλοφορεί.
Αυτό δεν είναι υποκρισία;
Και εδώ θα μου επιτρέψετε να κάνω έναν διαχωρισμό:
Κανείς δεν είναι κατά της δημιουργίας και της παραγωγής πλούτου.
Όμως είναι άλλο πράγμα ο κοινωνικός πλούτος, που μοιράζεται σε όλους, είτε κατά τις ανάγκες τους (κομμουνισμός) είτε κατά την εργασία τους (σοσιαλισμός) κι άλλο πράγμα η άτσαλη και άναρχη συσσώρευση του πλούτου.
Το μοντέλο ανάπτυξης που ακολούθησε η Ελλάδα τα προηγούμενα χρόνια αγνόησε έναν βασικό κανόνα της Δημοκρατίας:
«Μαζί στα κέρδη και μαζί στα βάρη».
Αυτό δεν ίσχυσε ποτέ στην Ελλάδα και εξακολουθεί να μην ισχύει ακόμα και με... αριστερόστροφη κυβέρνηση.
Στον τομέα της ναυτιλίας ισχύει το δόγμα: Τα δικά μας δικά μας και τα δικά σας δικά μας.
Όσο για το γνωστό εκβιασμό ότι θα πάρουν τα πλοία τους και θα φύγουν, αυτός είναι απόρροια του τριγώνου της διαπλοκής το οποίο ο ίδιος ο κ. Τσίπρας έχει κατονομάσει.
Μόνο που το αληθές τρίγωνο της διαπλοκής είναι το ακόλουθο:
Εφοπλιστές - Τράπεζες - Πολιτικοί
Αυτό το γνωρίζουν οι παροικούντες την Ιερουσαλήμ.
Γνωρίζουν πως επήλθε ο πλουτισμός των εφοπλιστών οι οποίοι είχαν τοποθετήσει στις τράπεζες δικούς τους ανθρώπους για να λαμβάνουν θαλασσοδάνεια χωρίς εγγυήσεις.
Από τις ίδιες τράπεζες και τους ίδιους ανθρώπους έπαιρναν θαλασσοδάνεια και τα πολιτικά κόμματα!
Ποιοι χρηματοδοτούσαν τις προεκλογικές εκστρατείες δεκάδων πολιτικών;
Γίνεται λοιπόν αντιληπτό για ποιο λόγο δεν προχωράει το ζήτημα της φορολόγησης των εφοπλιστών».
«Τριτοκοσμική» η φορολογία στην Ελλάδα
Το στρεβλό οικονομικό μοντέλο που δομήθηκε στην Ελλάδα τις προηγούμενες δεκαετίες στηριζόμενο στη βαριά φορολογία, εξακολουθεί βεβαίως να ισχύει ακόμα και σήμερα που υποτίθεται ότι κυβερνά τον τόπο μια αριστερή κυβέρνηση.
Βαριά και ανθρωποκτόνα φορολογία με άμεσους αλλά και πολύ σκληρούς έμμεσους φόρους!!!
Σύμφωνα με τα πιο πρόσφατα στοιχεία, όπως αναφέρει και σχετική έκθεση του οργανισμού «Διανέοσις», το 88% αυτών των εσόδων του κεντρικού κράτους (δεν περιλαμβάνουν τις ασφαλιστικές εισφορές που εισπράττουν τα ταμεία) προέρχονται από τη φορολογία, και τα υπόλοιπα από άλλες πηγές, συμπεριλαμβανομένων των αποκρατικοποιήσεων.
Από τα φορολογικά έσοδα, οι άμεσοι φόροι φέρνουν περίπου €20 δισ., ενώ οι έμμεσοι (ΦΠΑ, φόροι καυσίμων, καπνών κλπ) φέρνουν περίπου €24 δισ.
Αυτό είναι ένα σημαντικό στοιχείο. Ως γνωστόν, οι έμμεσοι φόροι είναι περισσότερο «άδικοι» γιατί πλήττουν εξίσου πλούσιους και φτωχούς. Τα φορολογικά συστήματα των περισσότερων ανεπτυγμένων χωρών στηρίζονται περισσότερο σε άμεσους φόρους παρά σε έμμεσους.
Στους έμμεσους φόρους στηρίζονται περισσότερο φορολογικά συστήματα αναπτυσσόμενων ή τριτοκοσμικών χωρών.
Για να λέμε τα πράγματα με το όνομά τους: Η Ελλάδα εξακολουθεί να συμπεριφέρεται σαν τριτοκοσμική χώρα εντός Ευρώπης παίρνοντας το «λίπος» (όσο έχει απομείνει), από αυτούς που δεν μπορούν να κλέψουν!!!
Αποστεώνει δηλαδή, διαρκώς τους μισθωτούς, τους συνταξιούχους και τους μικρομεσαίους.
Αυτούς που δεν μπορούν να συστήσουν offshore εταιρείες στα νησιά Κέιμαν, στον Παναμά και στους άλλους φορολογικούς παραδείσους.
Από τον πίνακα που ακολουθεί γίνεται ξεκάθαρο ότι το μεγαλύτερο μέρος των φόρων στην Ελλάδα το πληρώνουν οι μισθωτοί και οι ελεύθεροι επαγγελματίες με εισοδήματα από 12.000 έως 42.000 ευρώ το χρόνο! Αυτοί δηλαδή που δηλώνουν τα αληθή ποσά και δεν κλέβουν το κράτος!!!
Προσέξτε όμως: δυσανάλογους φόρους πληρώνουν και οι φτωχοί, κάτω των 12.000 ευρώ των οποίων το εισόδημα, εν μέσω κρίσης, έχει πέσει κατά 40%. Παρόλα αυτά πληρώνουν τους ίδιους φόρους που πλήρωναν και σε προηγούμενα έτη.
Κατά κανόνα, όπως είδαμε παραπάνω, οι πολίτες που έχουν υψηλά εισοδήματα πληρώνουν και την πλειοψηφία των φόρων στη χώρα. Ταυτόχρονα, όμως, πολίτες με πολύ υψηλά εισοδήματα -ένα πολύ πολύ μικρό υποσύνολο των 400.000 που δηλώνουν εισόδημα άνω των 42.000 ευρώ το χρόνο), έχουν στη διάθεσή τους μια σειρά από εργαλεία φοροαποφυγής, όπως την ίδρυση offshore εταιρειών, shell corporations, trusts και άλλων νομικών οντοτήτων.
