Οι πρωτοπόροι του εμπορικού στόλου των Greci

ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΜΑΝΙΟΣ  η μορφή που κατέκτησε την ναυτιλία, αλλά που ο θεός τον ήθελε κοντά του νωρίτερα.

Ο διάδοχος του θρύλου Ωνάση, αλλά και οι 2 ,έφυγαν νωρίς.

Η πολιτεία τι έχει κάνει για τις μορφές της ναυτιλίας?? ΤΙΠΟΤΑ .

Πόσοι από αυτούς κοσμούν τις αίθουσες των σχολείων της ναυτιλίας? 

Και δεν αναφέρονται οι επιτυχημένες κατασκευές κτιρίων στην Αμερική, ούτε και τα ναυπηγεία του Sanderland

+++

• 14 Μαΐου, 2024

Ο στόλος των Greci όπως αποκαλούσαν την ελληνική εμπορική αρμάδα οι ξένοι τον 18ο και 19ο αιώνα, εντυπωσιασμένοι από τα επιτεύγματα των θαλασσόλυκων Ελλήνων είχε την τιμητική του πριν από λίγες ημέρες

Στο Πάνθεον της Ελληνικής Ναυτιλίας, όπου εντάσσονται προσωπικότητες της ελληνικής ναυτιλίας που άφησαν έντονο το αποτύπωμα τους τόσο στο διεθνές επιχειρείν όσο και στην ελληνική κοινωνία, βρίσκονται από την προηγούμενη Δευτέρα δύο ακόμη λαμπρά ονόματα. Του Δημήτρη Μανιού (1952-1995) και του Μιχάλη Πνευματικού (1883-1969).

Οι διοργανωτές Νάιτζελ και Καρολάιν Λόρι

Κοινή συνισταμένη και των 44 πλέον εισακτέων είναι η ελληνική ναυτοσύνη, το δαιμόνιο αυτό της ελληνικής φυλής που έχει δημιουργήσει σε βάθος 10.000 χρόνων σπουδαία επιτεύγματα. Επιτεύγματα που οδήγησαν όχι μόνο στην προσωπική τους καταξίωση αλλά και στην ανάδειξη της ελληνικής κυριαρχίας στον θαλάσσιο στίβο. Τα διεθνή ΜΜΕ τους αποκαλούν Χρυσούς Έλληνες θέλοντας να καταδείξουν τα επιτεύγματα τους.

Ο Πρόεδρος και COO της Tsakos Energy Navigation, Γιώργος Σαρόγλου

Πρωτοπόροι, άνοιξαν νέους δρόμους, χάραξαν καινούριες ρότες σε αχαρτογράφητα νερά και απέδειξαν ότι η ευφυΐα των Ελλήνων στη θάλασσα είναι αστείρευτη και μόνο να την αντιγράψει μπορεί κανείς, όχι να την ξεπεράσει. Όπως έλεγε πριν από χρόνια ξένος εφοπλιστής στη διάρκεια ενός συνεδρίου «κοιτάμε τι κάνουν οι Έλληνες στη ναυτιλία και ακολουθούμε»!

«Η Ναυτιλία είναι ένας από τους σημαντικούς πυλώνες στις διμερείς μας σχέσεις» ανέφερε μιλώντας σε άπταιστα ελληνικά ο Βρετανός πρέσβης στην Ελλάδα Μάθιου Λοτζ:

«Απόψε είναι μία συγκινητική περίσταση καθώς συναντιόμαστε για να τιμήσουμε τη μνήμη του Τζορτζ Γκόρντον Μπάιρον, με απλά λόγια τον Βύρωνα, ο οποίος απεβίωσε στο Μεσολόγγι πριν από 200 χρόνια. Ο θάνατος του άγγιξε όλη την Ευρώπη και με τραγικό τρόπο συνέβαλε στην εκπλήρωση του ονείρου η Ελλάδα να γίνει ελεύθερη».
Μιλώντας για την ελληνική ναυτιλία ανέφερε: «Η ελληνική ναυτιλία είναι ένα παράδειγμα των ζωτικών δυνάμεων ενός έθνους που δεν είχε καν μία κρατική δομή στην οποία να βασιστεί και ωστόσο κατάφερε να συνεισφέρει σημαντικά στον αγώνα του έθνους για την ελευθερία. Αυτό επιτεύχθηκε όχι μόνο με την ηρωική δράση και ικανότητα των Ελλήνων. Όμως ακόμη πιο σημαντικό από την ικανότητα των Ελλήνων να δημιουργήσουν έναν εμπορικό στόλο ένα εμπορικό στόλο τον 18ο και 19ο αιώνα ανεξάρτητα από το αν περιήλθαν υπό οθωμανική, ενετική ή άλλη κυριαρχία δημιούργησαν ένα στόλο στον οποίοι οι Δυτικοί αναφέρονταν όχι ως μέρος του οθωμανικού ή ενετικού στόλου αλλά ως στόλο των “Greci”. Ο στόλος αυτός και οι δραστηριότητες του του έδωσαν κυρίαρχη θέση όχι μόνο στα λιμάνια και τις αγορές της Μεσογείου αλλά και της δυτικής Ευρώπης και της Μαύρης Θάλασσας, του Ατλαντικού και περιστασιακά ακόμη και του Ινδικού ωκεανού. Και λόγω αυτής της δραστηριότητας οι Έλληνες κατάφερνα να αναπτύξουν τις απαραίτητες οικονομικές και κοινωνικές συνθήκες για την Ελληνική Επανάσταση».

Ο διοργανωτής Νάιτζελ Λόρι δώρισε στην βρετανική πρεσβεία στην Αθήνα και παρέδωσε στον πρέσβη τον πίνακα του Ουίλιαμ Κλέιτον όπου απεικονίζονται τα αγαπημένα αντικείμενα του Λόρδου Βύρωνα ο οποίος προερχόταν από ναυτική οικογένεια.

Δημήτρης Μανιός

Ο Δημήτριος Μανιός ένας αυτοδημιούργητος πλοιοκτήτης έφυγε νωρίς από τη ζωή μόλις σε ηλικία 43 ετών. Οκτώ μόλις χρόνια μετά τη δημιουργία της εταιρείας του.

Ο αδελφός του Βασίλης θυμάται: «Ήταν ένα ιδιοφυΐες άτομο, πολύ έξυπνος και όταν έβαζε κάτι στο μυαλό σκεφτόταν τρόπους για να το υλοποιήσει. Όταν τελειώναμε το Λύκειο είχε αντιμετωπίσει σοβαρά οικονομικά προβλήματα ο πατέρας μας. Με συνέπεια αντί για γιατρός να γίνω ναυτικός. Δεν μετάνιωσα ποτέ. Το καλοκαίρι ο Δημήτρης λόγω των οικονομικών προβλημάτων της οικογένειας δούλευε στην Εθνική οδό και πουλούσε σουβλάκια. Και έβγαζε αρκετά λεφτά τότε και αγόραζε ρούχα δικά του γιατί πάντα του άρεσε να είναι καλά ντυμένος. Όταν τελείωσε το σχολείο πήγε και έβγαλε ναυτικό φυλλάδιο. Ήθελε να ταξιδέψει και αυτός όπως εγώ για να βοηθήσει την οικογένεια. Το συζητήσαμε και του είπα «βγάζω αρκετά χρήματα. Εσύ να καθίσεις να διαβάσεις να δώσεις στο Πανεπιστήμιο». Και πέτυχε στην Νομική Αθηνών και μάλιστα σε πολύ καλή θέση. Όμως έπρεπε και ήθελε να δουλέψει. Και αποφάσισε να μπει στην Αστυνομία. Όταν τελείωσε τη νομική γνώρισε κάποιους ανθρώπους οι οποίοι ασχολούνταν με τις πωλήσεις πετρελαίου στα πλοία. Ήταν πολύ καλός στις δημόσιες σχέσεις ενώ τον βοηθούσε και τα παρουσιαστικό του. Ο Δημήτρης τους πήγαινε πελάτες και έβγαζε αρκετά χρήματα. Τότε μου είπε ότι έπρεπε να αρχίσουμε τη δική μας δουλειά. Βγήκα από τα βαπόρια. Ανοίξαμε γραφείο στην οδό Σκουζέ 14 στον Πειραιά. Το 1983-84 ο Δημήτρης πήγε ταξίδι στη Γαλλία και γνώρισε τους ιδιοκτήτες της BIAO οι οποίοι όμως δεν μπορούσαν να μας δώσουν το δάνειο που χρειαζόμασταν γιατί δεν είχαμε εμπειρία στη διαχείριση πλοίων. Αποφασίσαμε να συνεταιριστούμε με κάποιον τρίτο. Πήγα και βρήκα το επί 10 χρόνια αφεντικό μου τον Ανδρέα τον Κυρτάτα. Δέχθηκε. Πήραμε δύο πλοία και του δώσαμε ένα ποσοστό. Δημιουργήθηκε η Transman. Αποπληρώσαμε τον Ανδρέα για τα χρήματα που είχε βάλει. Δεν είχαμε πλέον συνεταίρο. Εκείνη την περίοδο το μεγαλύτερο διάστημα η ναυλαγορά ήταν πάρα πολύ χαμηλή. Το 1986. Όμως στο τελευταίο δίμηνο του έτους, ξαφνικά η αγορά ανέβηκε και η αξία των πλοίων πήγε 3-4 φορές επάνω. Αυτό μας βοήθησε γιατί στη ζωή χρειάζεσαι και τύχη. Και εμείς την είχαμε τότε και προχωρήσαμε πολύ δυνατά. Ξεχρεώσαμε τα δάνεια μας. Είχαμε καινούργια πλοία, από τέσσερα έως επτά έτη η ηλικία τους».
Στη συνέχεια προσέθεσε: «Η εταιρεία λειτουργούσε μόνη της πλέον δεν χρειαζόταν να πάρουμε ιδιαίτερες αποφάσεις. Κάποια στιγμή θελήσαμε να αγοράσουμε δεξαμενόπλοια. Και το κάναμε συνεταιρικά με τον Λου Κολλάκη. Ο Δημήτρης ήταν πασίγνωστος παντού, Τον ξέρανε οι τραπεζίτες, οι επιχειρηματίες οι πολιτικοί. Σε αυτό τον είχε βοηθήσει η προσωπικότητα του. Ο Δημήτρης περνούσε καλά τη ζωή του. Γλεντούσε όσο μπορούσε. Και τη θάλασσα αγαπούσε και το σκι αγαπούσε και τους ανθρώπους. Όταν πέθανε ο Δημήτρης είχαμε την εταιρεία στην ουσία οκτώ χρόνια. Μας λείπει και θα μας λείπει πάντα ο Δημήτρης».

Μιχάλης Πνευματικός

«Τον Μιχάλη Πνευματικό χαρακτήριζαν η εγκυκλοπαιδική του μνήμη και η γνώση του για τα πλοία” ανέφερε ο εγγονός του Μιχάλης Χανδρής. Γεννήθηκε στην Κάσο. «Σε νεαρή ηλικία πήγε στην Κωνσταντινούπολη όπου μπήκε στο Robert College» θυμάται ο άλλος εγγονός του ο Μιχάλης Ματάντος: «Εκεί συνάντησε κάποιον που αποδείχθηκε δια βίου φίλος του. Ο Λεωνίδας Αρβανιτίδης».

Η Άννα Αγγελικούση με τον Ανδρέα Τσαβλίρη

Η εγγονή του Ευγενία Χανδρή ανέφερε: «Προερχόταν από μακρά σειρά εφοπλιστών και αυτό το γνωρίζουμε γιατί στην επίθεση των Οθωμανών και των Αιγυπτίων στην Κάσο τα δύο μεγαλύτερα ιστιοφόρα που χάθηκαν και τεκμηριώνεται αυτό από τα βιβλία ανήκαν στον Μιχάλη Ιωάννη Πνευματικό. Τα δύο αδέλφια αποφάσισαν να αφήσουν τα πανιά και να αποκτήσουν ένα ατμόπλοιο βλέποντας ότι οι εποχές αλλάζουν. Πήραν δάνειο από έναν πολύ πλούσιο Κωνσταντινουπολίτη τραπεζίτη. Αυτό έμελλε να ξεκινήσει τη ναυτιλιακή καριέρα του Πνευματικού και του ομίλου Ρεθύμνη στα ατμόπλοια».

Ο Νάιτζελ Λόρι παραδίδει-δωρίζει στον Βρετανό πρέσβη Μάθιου Λοτζ τον πίνακα του Ουίλιαμ Κλέιτον όπου απεικονίζονται τα αγαπημένα αντικείμενα του Λόρδου Βύρωνα ο οποίος προερχόταν από ναυτική οικογένεια.

Υπήρχαν μόνο δύο πλοία για όλους αυτούς του καπετάνιους γιατί και ο Πνευματικός ήταν καπετάνιος. Ο Μιχάλης Πνευματικός αποφασίζει να πάει στον παιδικό του φίλο από το σχολείο τον Λεωνίδα Αρβανιτίδη. Μία από τις ακμάζουσες επιχειρήσεις του Αρβανιτίδη είχε να κάνει με τις πετρελαιοπηγές στο Μπατούμι. Από εκεί το πετρέλαιο μεταφερόταν στη ρωσική αυτοκρατορία με ειδικά βαγόνια τρένου.

«Όταν ο παππούς μου μπήκε στην εταιρεία του Αρβανιτίδη ήταν ξεκάθαρο ότι στο εξής αυτό το μέγεθος του εμπορίου μπορούσε να απορροφήσει εξ ολοκλήρου το ιδιόκτητο τονάζ. Οπότε ο παππούς μου άρχισε να αγοράζει πλοία για να εξυπηρετεί και την εμπορία πετρελαίου. Ο παππούς έγινε μέτοχος” θυμάται ο Μιχάλης Ματάντος: “ Διαπίστωσαν ότι κατάλληλο όνομα για την εταιρεία θα ήταν το “Βυζαντινή Ναυτιλιακή Εταιρεία”. Ο παππούς μου έβλεπε το τέλος της ελληνικής ζωής στην Πόλη. Από θαύμα κατέπλευσε ένα από τα πλοία της εταιρείας το “Χρυσόπολη” και ξεφόρτωσε κάρβουνο τον Αύγουστο του 1922. Ο παππούς αποφάσισε να επιβιβαστεί όλη η οικογένεια στο πλοίο και να φύγουν για την Ελλάδα. Αποβιβάστηκαν στη Σύρο όπου είχαν δικό τους σπίτι. Μείνανε κοντά στο σπίτι των αδελφών Ρεθύμνη».

Ο Γιάννης Τριφύλλης, με τη σύζυγό του, Ξένια Λαμπροπούλου

Ο Μιχάλης Χανδρής διηγήθηκε: «Ακόμη και ο συντηρητικός παππούς μου που μισούσε τον δανεισμό πείστηκε να δώσει παραγγελίες για νέα πλοία. Κατασκεύασε ένα ακόμη ατμόπλοιο που αγαπούσε το 1937.Παρήγγειλε άλλο ένα το 1937 και ήταν το πρώτο ελληνικό νεότευκτο πετρελαιοκίνητο. Δεν πολυαγόραζε μεταχειρισμένα πλοία εκτός από τα Λίμπερτι μετά τ ον Β’ Παγκόσμιο πόλεμο. Μετά ναυπήγησε πλοία τα περισσότερα στη Μεγάλη Βρετανία. Ήταν πολύ προσωπικά πράγματα για εκείνον τα πλοία. Τα αγαπούσε και αφιέρωσε χρόνο στη δημιουργία τους».

Η 17η τελετή για την ανακοίνωση των ονομάτων των εισακτέων στο Πάνθεον της Ελληνικής Ναυτιλίας πραγματοποιήθηκε στο Μέγαρο Μουσικής Αθηνών.

Oι 44 εισακτέοι από το 2007 έως και το 2024 είναι: Αντώνης Ι. Αγγελικούσης, καθηγητής Στρατής Γ. Ανδρεάδης, Παναγής Βαλλιάνος, Βασίλης Π. Γουλανδρής, Λεωνίδας Α. Εμπειρίκος, Ευγένιος Ευγενίδης, Περικλής Γ. Καλλιμανόπουλος, Γιάννης Μ. Καρράς, Νικόλαος I. Κοτζιάς, Εμμανουήλ Ε. Κουλουκουντής, κάπτεν Βασίλης Κ. Κωνσταντακόπουλος, Κώστας Μ. Λαιμός, Γιάννης Σ. Λάτσης, Γεώργιος Π. Λιβανός, Σταύρος Γ. Λιβανός, Σταύρος Σ. Νιάρχος Μιχαήλ Κ. Περατικός, Αλέξανδρος Γ. Τσαβλίρης, Αντώνιος Ι. Χανδρής, Αριστοτέλης Ωνάσης, Γιάννης Ν. Γουλανδρής, Αλκιμος Γ. Γράτσος, Γιάννης Κ. Καρράς, Σταύρος Νταϊφάς, Γιώργος Λ. Δανιόλος, Νικόλαος Δ. Λυκιαρδόπουλος, Αλέκος Ν. Γουλανδρής, Βασίλης Μ. Μαυρολέων, Γεώργιος Κουμάνταρος και Ιωάννης Π. Γουλανδρής. Περικλής Παναγόπουλος, Γιώργος Ρ. Βεργωτής, Στάθης Γ. Γουρδομιχάλη (1923-2006), Γιώργος Α. Παπαδάκης (1938-1992), Γιάννης Αγγελικούσης, Παύλος Ιωαννίδης, Απόστολος Χατζηελευθεριάδης (1932-2001), Γιάννης Καρασταμάτης (1925-2012), Ερρίκος Κέρτσικοφ (1928-2003) και τα αδέλφια Νικόλαος (1886-1981) και Μηνάς (1892-1977) Ρεθύμνη

«Πρώτοι στον κόσμο για ένα ακόμη έτος» (*)

• 30 Μαΐου, 2024

(*) Του κ. Δημ. Καπράνου

Ασχοληθείτε μια μέρα με το θαύμα της ελληνικής ναυτιλίας. Σκεφθείτε ότι αυτή η μικρή χώρα, η πατρίδα μας, διαθέτει σήμερα τον μεγαλύτερο εμπορικό στόλο! Έλληνες εφοπλιστές ελέγχουν σήμερα ποσοστό μεγαλύτερο του 20% του παγκοσμίου εμπορικού στόλου, ως προς την χωρητικότητα, όπως αναφέρουν τα επίσημα στοιχεία τα οποία περιλαμβάνει η ετήσια έκθεση της Ενώσεως Ελλήνων Εφοπλιστών.
Δηλαδή, για να το αντιληφθούμε καλύτερα, σήμερα οι συμπατριώτες μας ναυτίλοι έχουν φέρει την Ελλάδα να βρίσκεται στην πρώτη θέση
παγκοσμίως, σέ ό,τι αφορά στην πλοιοκτησία! Για ένα ακόμη έτος, ο ελληνόκτητος εμπορικός στόλος παραμένει ο μεγαλύτερος στον κόσμο,
παρουσιάζοντας, μάλιστα, σταθερή ανάπτυξη.

Σκεφθείτε ακόμη ότι κατά την τελευταία δεκαετία, που η χώρα μας κλυδωνιζόταν μεταξύ φθοράς και αφθαρσίας, η συνολική χωρητικότητα του ελληνικού εμπορικού στόλου, ο οποίος αριθμεί 5.543 πλοία, έχει αυξηθεί κατά 53,5%. Την εποχή, δηλαδή, που η χώρα ήταν αντιμέτωπη με «κάπιταλ κοντρόλ», παρέπαιε οικονομικώς και έπλεε «από μνημονίου εις μνημόνιον», οι Έλληνες εφοπλιστές μπορούσαν να δανείζονται από Τράπεζες και «Φάντς», να παραγγέλλουν πλοία σε τεράστιες ναυπηγικές μονάδες της Ασίας και της Ευρώπης και να αυξάνουν την δύναμη του στόλου, ο οποίος αποτελεί την μεγάλη «προίκα» της πατρίδας μας στην οικονομία και τις μεταφορές της Ευρωπαϊκής Ενώσεως. Καλό θα είναι να μην λησμονούμε ότι Έλληνες ναυτίλοι, τα τελευταία χρόνια, αποτελούν την εμπροσθοφυλακή της Ελλάδος στα διεθνή φόρα, όπου η πρωτοκαθεδρία μας στις θάλασσες ανοίγει πύλες και επιτρέπει την ως ίσος προς ίσον επαφή με χώρες κατά πολύ ισχυρότερες
και πολυπληθείς. Και ακόμη να σκεφθούμε ότι οι συμπατριώτες μας ναυτίλοι πρωτοπορούν στον τομέα των νέων τεχνολογιών παραγγέλλοντας πλοία τα οποία πληρούν τις πλέον σύγχρονες περιβαλλοντικές προδιαγραφές. Να σκεφθούμε ακόμη ότι Έλληνες επιχειρηματίες του υγρού στοιχείου έχουν σε διάφορα ναυπηγεία του εξωτερικού παραγγελίες που ανέρχονται σε 384 νέα βαπόρια, συνολικής χωρητικότητος 34.000.000 τόνων, αριθμός ο οποίος υπερβαίνει κατά πολύ και τις μεγαλύτερες δυνατές προσδοκίες της ελληνικής ναυτιλιακής κοινότητος. Συγκρίνοντας το σημερινό σκηνικό με εκείνο του 2023 διαπιστώνουμε ότι τα υπό παραγγελία πλοία έχουν αυξηθεί κατά 60% ως προς τον αριθμό και κατά 79% ως προς την χωρητικότητα, εν συγκρίσει δε προς το 2021 είναι σχεδόν τέσσερεις φορές περισσότερα ως προς τον αριθμό και σχεδόν τρεις φορές περισσότερα ως προς την χωρητικότητα. Τα πλοία τα οποία έχουν παραγγείλει Έλληνες επιχειρηματίες είναι τα μεγαλύτερα και είναι εξοπλισμένα μι τελευταίας τεχνολογίας περιβαλλοντικά συστήματα.

«Οι Έλληνες πλοιοκτήτες συνεχίζουν να επενδύουν σέ έναν ολοένα καί πιό σύγχρονο καί περιβαλλοντικά φιλικό στόλο» επισημαίνεται στην
ετήσια έκθεση της Ε.Ε.Ε. Αναλύοντας τα στοιχεία της εκθέσεως της ΕΕΕ, διαπιστώνουμε ότι σήμερα η μέση χωρητικότης ενός υπό ναυπήγηση ελληνόκτητου πλοίου είναι 88.748 τόνοι, ενώ ο μέσος όρος ενός υπό παραγγελία πλοίου διεθνώς, σε παγκόσμιο επίπεδο, είναι 62.237 τόνοι. Παραθέσαμε όλα τα ανωτέρω στοιχεία για να αντιληφθούμε για μία ακόμη φορά ότι ο κλάδος της ναυτιλίας είναι εκείνος πού προσφέρει στην Ελλάδα την πρωτοκαθεδρία στις θαλάσσιες μεταφορές, τον κλάδο ο οποίος κρατά ζεστό και εν δράσει τον πλανήτη!

estianews.gr

Μελίνα Τραυλού: «Στόχος της ΕΕΕ το ναυτικό επάγγελμα να γίνει επιλογή περισσότερων νέων ανθρώπων»

• 8 Ιουνίου, 2024

Η ενίσχυση της εξωστρέφειας ώστε όλο και περισσότεροι νέοι άνθρωποι να έχουν ως επιλογή τη ναυτιλία για επαγγελματική αποκατάσταση αλλά και ο εκσυγχρονισμός της ναυτικής εκπαίδευσης είναι οι δύο στόχοι της Ένωσης Ελλήνων Εφοπλιστών.

Όπως επεσήμανε η Μελίνα Τραυλού πρόεδρος της ΕΕΕ στη διάρκεια της παραδοσιακής συνέντευξης τύπου που πραγματοποιήθηκε στο πλαίσιο της έκθεσης Ποσειδώνια 2024 και απαντώντας σε ερώτηση του newmoney περί εξωστρέφειας «στόχος μου είναι να ξεκαθαρίσουν κάποιες παρεξηγήσεις αλλά και μία αδικία που υπάρχει στην Ελλάδα, στην Ευρώπη και στον κόσμο όπου δεν είναι κατανοητή στον βαθμό που της αξίζει η σημαντικότητα της ναυτιλίας στην καθημερινότητα μας. Στόχος να αναδείξουμε τη ναυτιλία και τη σημαντικότητα της στην Ελλάδα στην Ευρώπη και στον κόσμο».

Για τη ναυτική εκπαίδευση επεσήμανε: «Είναι η ώρα να πιάσουμε όλο το σύστημα της Ναυτικής Εκπαίδευσης. Τα πλοία που έχουμε είναι πλέον υπερσύγχρονα και θέλουμε τα παιδιά που βγαίνουν από τις Ακαδημίες Εμπορικού Ναυτικού να έχουν τα κατάλληλα εφόδια και γνώσεις ώστε να ανταποκριθούν στις απαιτήσεις τις συνεχώς εξελισσόμενη νέας εποχής. Όμως ο εκσυγχρονισμός της ναυτικής εκπαίδευσης δεν εξαρτάται μόνο από εμάς ΕΕΕ. Πρέπει να ληφθούν πρωτοβουλίες από τα αρμόδια υπουργεία» και προσέθεσε:

«Παράλληλα θέλουμε ένα κάνουμε τη ναυτιλία πιο ελκυστική. Να μπει στα σχολεία ώστε τα παιδιά από μικρά να μαθαίνουν τη σημασία της. Να καταλάβουν οι νέοι τι σημαίνει ναυτιλία για την επαγγελματική τους εξασφάλιση. Να μάθουν ότι μπορεί να γίνει ένα σπουδαστής/σπουδάστρια πλοίαρχος στα 28 έτη με μισθό 10.000 δολάρια».

Η ΕΕΕ πιστεύει και στηρίζει τη δημόσια ναυτική εκπαίδευση αφού όπως είπε η Μελίνα Τραυλού « βγαίνουν αξιωματικοί από τις Ακαδημίες Εμπορικού Ναυτικού και σκοτωνόμαστε μεταξύ μας οι ναυτιλιακές εταιρείες ποια θα καταφέρει να προσελκύσει τους περισσότερους ώστε να ναυτολογηθούν στα πλοία τους.

Για τις γεωπολιτικές εξελίξεις η Μελίνα Τραυλού τόνισε ότι η ναυτιλία είναι ένας παραδοσιακός κλάδος που κάνει τον κόσμο να ευημερεί. Είναι απαράδεκτο η ναυτιλία να βρίσκεται στο επίκεντρο γεωπολιτικών κρίσεων. Η ναυτιλία είναι ανυπεράσπιστη.»

Για το γεγονός ότι οι ελληνικές ναυτιλιακές έγιναν στόχος επικριτικών σχολίων εν μέσω κυρώσεων για τα φορτία που μεταφέρουν σχολίασε:

«Όντως υπάρχουν γιατί η ελληνική ναυτιλία πρωταγωνιστεί σε όλους τους τομείς. Υπάρχει δόση υποκρισίας και αδικίας».

Στο ίδιο θέμα ο Αντώνης Λαιμός είπε: «Δεν διαλέγουμε εμείς τους πελάτες. Δεν διαλέγουμε πλευρά αλλά μας λένε ποια πλευρά να διαλέξουμε».

Ο Αντώνης Λαιμός σχολίασε επίσης ότι είναι άδικη η κριτική αφού οι ελληνικών συμφερόντων ναυτιλιακές εταιρείες είναι από τις πρώτες που συμμορφώνονται με τις κυρώσεις.»

Για την απανθρακοποίηση η Μελίνα Τραυλού επεσήμανε ότι η ελληνική ναυτιλία είχε αρχίσει να παίρνει μέτρα για την μείωση του περιβαλλοντικού της αποτυπώματος πολύ πριν τεθούν οι φιλόδοξοι στόχοι από κράτη και φορείς.

« Ως ναυτιλία έχουμε κάνει το μεγαλύτερο πρώτο βήμα από όλους τους άλλους κλάδους» επεσήμανε και αναρωτήθηκε: «Χρειαζόμαστε εναλλακτικά καύσιμα, αλλά που έινια τα εναλλακτικά καύσιμα; Θα επιδοτηθούν τα πράσινα καύσιμα; Πολλά τα ερωτήματα. Βρισκόμαστε σε μία δύσκολη μεταβατική περίοδο.»

Ο Δημήτρης Φαφαλιός προσέθεσε ότι αν υπήρχαν ασφαλή εναλλακτικά καύσιμα και σε επαρκή ποσότητα «τότε θα το είχαμε κάνει… χθες τις κινήσεις μας για την χρησιμοποίηση τους». Προσέθεσε δε ότι «σε σχέση με τα περασμένα Ποσειδώνια του 2022 εφέτος υπάρχει πιο καθαρή εικόνα που θα πάει η ναυτιλία στο ρότα της για την πράσινη μετάβαση. Περιμένουμε τους στόχους από τον ΙΜΟ».

Ο Ιωάννης Λύρας μιλώντας για την πυρηνική ενέργεια ως καύσιμο στα πλοία τόνισε ότι οι νέες γενιές δεν έχουν την προκατάληψη και τη συναισθηματική αντίδραση με τις μεταπολεμικές γενιές.

Για την κοινωνική προσφορά του εφοπλισμού η Μελίνα Τραυλού δήλωσε ικανοποιημένη: «Είμαστε ο μόνος κλάδος που ανταποκρίθηκε στην έκκληση του πρωθυπουργού και ενισχύσαμε οικονομικά την προσπάθεια ανοικοδόμησης της Θεσσαλίας.»