Η Ρωσία χρειάζεται συμμάχους στην Εγγύς Ανατολή

....κάποτε ήσαν ισχυροί φίλοι, η πολιτική αλλάζει ανάλογα με τα χεσμένα σώβρακα... οι ίδιοι παρέμειναν φίλοι, αγαπάνε τους Έλληνες , αυτούς τις ώρες της κρίσης όχι ότι δεν τους αγαπάει κανείς, αλλά δεν αναφέρονται πλέον. Η κυβέρνηση μας χαιδεύει την ΕΕ, εκεί που άλλοι αλλά και οι ίδιοι την φτύνουν. Πολιτική απολιτικ... 

Πριν το μπάχαλο, οι Τούρκοι πολιτικοί και επιχειρηματίες μπαινόβγαιναν στην Συρία, ελπίζω να μην συνεχιστεί το σουρτα φέρτα, κι εδώ....

δημοσιεύθηκε: 13/12/2017 10:50  enikonomia.gr - dw

«Η πατρίδα σας περιμένει, φίλοι. Καλό ταξίδι. Σας ευχαριστώ για την υπηρεσία σας». Σε νηφάλιο και ήρεμο τόνο ρώσος πρόεδρος Βλαντιμίρ Πούτιν, παρουσία του σύρου ομολόγου του Μπασάρ αλ Άσαντ, αποχαιρετούσε στην αρχή της εβδομάδας ένα μέρος των ρώσων στρατιωτών που ολοκλήρωσαν την αποστολή τους στη Συρία. Η διαδικασία της απόσυρσης των ρωσικών στρατιωτικών δυνάμεων έχει ήδη ξεκινήσει.

Οι στολές των μάχιμων στρατιωτών από τη μία και το καλοραμμένο κοστούμι του ρώσου προέδρου από την άλλη. Μια αντίθεση που συμβολίζει κατά πολλούς τις ιδιαίτερες προκλήσεις με τις οποίες πρόκειται να βρεθεί στη συνέχεια αντιμέτωπη η Μόσχα στη Συρία. Οι αντικαθεστωτικές δυνάμεις κατά του προέδρου Άσαντ  έχουν ηττηθεί. Η επέμβαση της Ρωσίας δεν στράφηκε μόνο, αλλά κατά κύριο λόγο, κατά των ποικίλων ισλαμιστικών ομάδων, οι οποίες ελέγχουν σήμερα μόνο ένα μέρος στα βορειοανατολικά της χώρας. Έχουν ηττηθεί σε μεγάλο βαθμό, ωστόσο θα μπορούσαν κάλλιστα να ανασυνταχθούν. Απέναντι σε αυτές τις ομάδες ο ρώσος πρόεδρος απηύθυνε μια ξεκάθαρη προειδοποίηση: «Αν οι τρομοκράτες στη Συρία ξανασηκώσουν κεφάλι, θα τους καταφέρουμε ένα πλήγμα που δεν έχουν υποστεί ποτέ ξανά».

Δύσκολο να ελεγχθεί ο Μπασάρ αλ Άσαντ

Πάντως η Ρωσία θέλει δίπλα στον στρατιωτικό της ρόλο να τονίσει τη δυναμική της και στο διπλωματικό πεδίο. Εντός του τρέχοντος μήνα πρόκειται να διεξαχθεί το «Συριακό Κογκρέσο Εθνικού Διαλόγου», ένα συνέδριο στο οποίο επιδιώκεται ρητά και η συμμετοχή της κοσμικής αντιπολίτευσης στη Συρία. Βούληση της Ρωσίας είναι μάλιστα αυτές οι δυνάμεις να εκπροσωπηθούν σε μια νέα συριακή κυβέρνηση.

Μόνο έτσι μπορεί να επέλθει κατά την άποψη της Μόσχας διαρκής ειρήνευση στη Συρία. Ωστόσο, είναι αβέβαιο αν ο πρόεδρος Ασάντ  θα επιτρέψει τη συμμετοχή αυτών των δυνάμεων στη μεταπολεμική νομή εξουσίας. Σύμφωνα με το ηλεκτρονικό περιοδικό Al Monitor, «η αλήθεια είναι ότι ακόμη και δύο χρόνια μετά τη ρωσική στρατιωτική εμπλοκή στη συριακή σύγκρουση δεν μπορεί να πει κανείς κατά πόσο ο Ασάντ  βρίσκεται υπό τον έλεγχο της Μόσχας».

Ο σύρος πρόεδρος θεωρείται ένας σύμμαχος που δύσκολα μπορεί να ελέγξει και να επηρεάσει κανείς. Σύμφωνα με το ίδιο περιοδικό, στη Μόσχα δεν υπάρχουν ψευδαισθήσεις για τον βαθμό αφοσίωσης και τη φιλοδοξία του Άσαντ να παραμείνει στην εξουσία.

Αυτός είναι ένας βασικός λόγος για τον οποίο η Μόσχα εξαρτάται από τη συνεργασία σε διπλωματικό επίπεδο με άλλα κράτη στο θέμα της Συρίας. Η ανοικοδόμηση της χώρας συνδέεται από ένα μεγάλο μέρος των χωρών που εμπλέκονται στις διεθνείς προσπάθειες ειρήνευσης με σειρά όρων.

«Η στήριξη για την ανάκαμψη και την ανοικοδόμηση της Συρίας προϋποθέτει μια αξιόπιστη πολιτική διαδικασία, η οποία θα οδηγήσει σε μια πραγματική πολιτική μετάβαση που θα έχει τη στήριξη της πλειοψηφίας του συριακού λαού», σημειώνεται σε έγγραφο που δημοσίευσε και συνυπέγραψε τον προηγούμενο Σεπτέμβριο μια ομάδα αραβικών και δυτικών κρατών, μεταξύ αυτών η ΕΕ, ο Καναδάς, η Τουρκία, τα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα και το Κατάρ.

Τα μέτωπα της διπλωματίας

Στη συγκεκριμένη ομάδα κρατών περιλαμβάνονταν ακόμη οι ΗΠΑ και η Σαουδική Αραβία. Τα δύο αυτά κράτη θα παρατηρήσουν με απόλυτη ακρίβεια το πως θα κατανεμηθεί η πολιτική εξουσία στη Συρία και ποιος θα είναι ο ρόλος του Ιράν σε αυτή τη διαδικασία. Τόσο οι ΗΠΑ και η Σ.Α. όσο και το μη εκπροσωπούμενο στην εν λόγω ομάδα Ισραήλ επιθυμούν η επιρροή της Τεχεράνης να είναι όσο το δυνατόν πιο περιορισμένη.

Προκειμένου να επιτευχθεί αυτός ο στόχος ποντάρουν ιδιαίτερα στη Ρωσία, η οποία συνεργάστηκε στενά με το Ιράν στη Συρία. Αυτό το γεγονός φέρνει όμως σε δύσκολη θέση τη Μόσχα, η οποία εξαρτάται πολιτικά και οικονομικά από τη στενή συνεργασία με τη Σαουδική Αραβία, το Ισραήλ και τις ΗΠΑ. Τα τρία αυτά κράτη συγκαταλέγονται στους σημαντικότερους αντιπάλους της Τεχεράνης, η οποία δεν είναι διατεθειμένη να εγκαταλείψει τις ζώνες επιρροής που απέκτησε με τόσο κόπο το προηγούμενο διάστημα. Ως προς αυτό δεν πρόκειται να επηρεαστεί ούτε καν από τη Ρωσία.

Οι προκλήσεις που έπονται στο θέμα της Συρία δεν μπορούν να επιλυθούν στρατιωτικά παρά μόνο σε πολιτικό επίπεδο. Αυτό αντικατοπτρίζεται και στην απόσυρση των ρωσικών δυνάμεων από τη Συρία. Τώρα καλούνται να πάρουν τη σκυτάλη οι διπλωμάτες.