The Greek Job: Πώς ο Ωνάσης έβγαλε 80 εκατομμύρια σε 6 μήνες

Μια αληθινή, όσο και διδακτική ιστορία. Όταν νομίζεις ότι έχεις βγάλει νοκ άουτ το μεγάλο σου αντίπαλο, ενώ στην πραγματικότητα τον έχεις κάνει απλώς λίγο πιο πλούσιο. Το όνομά του ήταν Ωνάσης. Αριστοτέλης Ωνάσης.

Το 1958 ο Ωνάσης πιστός στην αρχή του ότι οι καλύτερες συμφωνίες και το καλύτερο σεξ γίνονται έξω από τα καθιερωμένα, ετοιμάζεται να κλείσει το deal του αιώνα. Το παράτολμο σχέδιο του, που θα έφερνε τα πάνω – κάτω στο χώρο των πετρελαϊκών, άρχισε να εκπονείται τη μέρα που συνειδητοποίησε ότι οι μεγάλες πετρελαϊκές, (οι Επτά Αδελφές, όπως τις έλεγαν), στέκονταν εμπόδιο στις δουλειές του, επειδή πλέον όλοι είχαν δικά τους σκάφη και σπάνια νοίκιαζαν ανεξάρτητα τάνκερ. Έγραψε μάλιστα κάποτε σε επιστολή του πως ένιωθε σαν… ταξιτζής του οποίου όλοι οι πελάτες αγοράζουν Ι.Χ. Ο Ωνάσης, ήθελε κομμάτι της πίτας και ήταν αποφασισμένος να το κερδίσει.

Από τη στιγμή που οι Αμερικάνοι βρήκαν πετρέλαιο στη Σαουδική Αραβία, η κοινοπραξία ARAMCO ήλεγχε τα πάντα, από τη γεώτρηση ως τη διύλιση. Ο Ωνάσης κάνει μια πρόταση στο νέο, άπειρο βασιλιά: Του ζητά να μεταφέρει τον κύριο όγκο του σαουδαραβικού μαζούτ και σε αντάλλαγμα, θα ναυπηγούσε στόλο πετρελαιοφόρων με σαουδαραβική σημαία. Η συμφωνία της Τζέντα –όπως έμεινε στην ιστορία- θα του επέτρεπε να καθορίζει τα ναύλα στο διεθνές πετρελαϊκό εμπόριο.
Αν ο Ωνάσης κατάφερνε να σφραγίσει τη συμφωνία θα γινόταν ο πλουσιότερος άνθρωπος στον κόσμο, καθώς δε θα υπήρχε όριο στα κέρδη διότι θα έπαιρνε όλο και μεγαλύτερα ποσοστά από την κυβέρνηση της Σαουδικής Αραβίας. Η απειλή για ξένες κυβερνήσεις και εφοπλιστές ήταν μεγάλη. Ο Ωνάσης δεν είχε ούτε φίλους, ούτε εχθρούς. Μόνο ανταγωνιστές, όπως συνήθιζε να λέει. Οι ανταγωνιστές του λοιπόν μαθαίνουν για την επικείμενη συμφωνία και οργανώνουν τη γραμμή άμυνάς τους, παίζοντάς τον φουλ επίθεση.

Ο Νιάρχος μεθοδεύει την εξόντωση του Ωνάση

Ο μεγάλος αντίπαλος του Ωνάση, ο Νιάρχος, προσλαμβάνει τον ειδικό ερευνητή, Ρόμπερτ Έιμι Μέιχιου, ο οποίος ασχολούνταν με την… επίλυση προβλημάτων και του αναθέτει την αποστολή να χαλάσει (με κάθε κόστος) τη συμφωνία: «Μισούσαν ο ένας τον άλλο. Η προσωπική τους γνωριμία αύξανε τη δολοφονική τους διάθεση. Ο Νιάρχος ένιωσε πραγματικά απειλούμενος από επαγγελματικής άποψης. Αν συνεχιζόταν η εχθρότητα μεταξύ τους δεν θα υπήρχε αγορά για το νικητή», δήλωσε μετά από χρόνια ο Μέιχιου.

Ρόμπερτ Έιμι Μέιχιου

Ως πρώην πράκτορας του FBI, καταφέρνει να παγιδεύσει τον Ωνάση, πείθοντας τις διεθνείς μυστικές υπηρεσίες πως η συμφωνία της Τζέντα θα απειλούσε την ασφάλεια των ΗΠΑ. «Συμπτωματικά, μία εβδομάδα πριν με προσλάβει ο Νιάρχος, με είχε μισθώσει η CIA για κάποιες ιδιαιτέρως ευαίσθητες αποστολές. Συνεπώς, είχαμε τώρα σύμμαχο στο έργο μας. Είχα πρόσβαση στο παγκόσμιο σύστημα επικοινωνιών της CIA και –μεταξύ άλλων- δυσκολέψαμε –για να το θέσω ήπια- και τη ζωή του Ωνάση», συνέχισε.
Ο Μέιχιου ενεργοποιεί τους πολιτικούς του συνδέσμους στην Ουάσιγκτον ξεκινώντας από την κορυφή: «Καταφέραμε να κλείσουμε συνάντηση με τον Νίξον, τον τότε αντιπρόεδρο των ΗΠΑ. Αναγνώρισε από την πρώτη στιγμή πως το θέμα έπρεπε να παρουσιαστεί στο Εθνικό Συμβούλιο Ασφαλείας γιατί δεν υπήρχε καιρός για χάσιμο. Την ώρα που φεύγαμε μας είπε πως «αν χρειαζόταν να σκοτώσουμε το κάθαρμα» να μην το κάναμε σε δικό τους έδαφος».

Το επόμενο χτύπημα του Μέιχιου θα γίνει σε γερμανικό ναυπηγείο. «Το πρώτο υπερ-τάνκερ κατασκευασμένο μόνο γι’ αυτό το σκοπό ήταν στο Αμβούργο και θα έπαιρνε το όνομα του τότε βασιλιά. Είδαμε πως αν γινόταν η πρώτη παράδοση πλοίων, δε θα σταματούσαμε τη συμφωνία ποτέ. Για να κερδίσουμε χρόνο οργανώσαμε, μέσω κάποιων συνδέσμων μου στη CIA, απεργία στο ναυπηγείο του Αμβούργου», παραδέχεται.
Παρά τις δυσκολίες, ο Ωνάσης ολοκληρώνει το πλοίο του, ενώ δε διστάζει να καλέσει ακόμα και Αμερικανούς, στελέχη πετρελαϊκών στην παρουσίαση του τάνκερ. Ήξερε πως μια άρνησή τους θα σήμαινε προσβολή προς το Σαουδάραβα βασιλιά του οποίου το όνομα έφερε το πλοίο.  Ο Μέιχιου από τη μεριά του ξεκινά να σχεδιάζει νέο σχέδιο (αντ)επίθεσης.

Περουβιανή επίθεση στο στόλο του Ωνάση

«Ήμασταν σίγουροι πια πως η οικονομική δομή ήταν αδύναμη και πως αν του δημιουργούσαμε ένα σοβαρό πρόβλημα, όλος ο πύργος του από τραπουλόχαρτα θα κατέρρεε. Ξέραμε ότι ο στόλος του ψάρευε σε παράνομα νερά έξω από το Περού. Έτσι, συμφωνήσαμε με την κυβέρνηση του Περού να κατασχέσει το στόλο του», αποκαλύπτει ο Μέιχιου.
Πράγματι, εστειλαν πλοία και αεροπλάνα, τα οποία βομβάρδισαν το πλοίο του Ωνάση. Το «γάζωσαν» με πολυβόλα και το ανάγκασαν να προσαράξει, με τους Περουβιανούς να ζητούν επιτακτικά να πληρωθεί πρόστιμο ύψους τριών εκατομμυρίων δολαρίων. «Τη νύχτα που συνέβη αυτό το γλεντήσαμε, πιστεύοντας πως σκοτώσαμε οριστικά το Τέρας. Προς μεγάλη μας έκπληξη όμως, μάθαμε ότι ο Ωνάσης είχε ασφαλίσει το πλοίο για τέτοια ακριβώς περίπτωση στους Λόιντς του Λονδίνου! Είχε συμπεριλάβει και την αποζημίωση», διηγείται ο ερευνητής.

Ο πανούργος Ωνάσης πήρε 50 εκατομμύρια δολάρια από την ασφάλεια και 30 χιλιάδες ημερησίως για κάθε χαμένη φαλαινοθηρική μέρα. Όχι μόνο έβγαλε χρήματα με την ευγενική χορηγία των ανταγωνιστών του, αλλά το διασκέδασε τόσο, που πήγε γελώντας μέχρι την τράπεζα για την είσπραξη! Λίγο αργότερα όμως το χαμόγελο στα χείλη του θα παγώσει καθώς ελβετικό δικαστήριο ευνοεί τις πετρελαϊκές…
Ο Ωνάσης αναγκάζεται να υποχωρήσει από τη συμφωνία της Τζέντα, αφού η έως τότε εμμονή του στην ολοκλήρωση του σχεδίου, τον είχε γονατίσει οικονομικά. Οι πετρελαϊκές δείχνουν να κερδίζουν το παιχνίδι, όμως ο Ωνάσης ακολουθώντας τη ρήση «τα πράγματα είναι μόνο, όσο άσχημα, εσύ πιστεύεις ότι είναι» παρά το ανελέητο σφυροκόπημα που δέχεται στα σχοινιά, δεν πέφτει.

Οι πετρελαϊκές τον χτυπούν με κάθε δυνατό τρόπο για να καταρρεύσει η συμφωνία. Αρχικά, μποϊκόταραν το στόλο του, μετά αναζήτησαν παραθυράκια στις ήδη υπάρχουσες συμφωνίες και τέλος, διαμαρτυρήθηκαν στην κυβέρνηση της Σαουδικής Αραβίας, η οποία βρέθηκε σε αδιέξοδο. Ο Ωνάσης είναι αναγκασμένος να πουλήσει το μεγαλύτερο μέρος του στόλου του, όμως αρνείται να ρίξει λευκή πετσέτα. Ήξερε να αντιπαρέρχεται τα οικονομικά σκαμπανεβάσματα και ως το τέλος δεν έχασε το έντικτό του στις δουλειές.

Ο κανόνας είναι ότι δεν υπάρχουν κανόνες

Οι ανταγωνιστές του, αρπάζουν τα χαμένα συμβόλαιά του, ενώ ο Ωνάσης μιλά με τους τραπεζίτες του. Και ενώ όλα δείχνουν να έχουν τελειώσει, ένας απρόσμενος σύμμαχος θα τείνει χείρα βοηθείας στον Έλληνα εφοπλιστή: Ο εξαιρετικά δημοφιλής, νέος πρόεδρος της Αιγύπτου, Νάσερ, δημιουργεί κρίση στο Σουέζ και αλλάζει τα δεδομένα. Με ποιο τρόπο;

Ο Γκαμάλ Αμπτούλ Νάσερ κρατικοποιεί τη διώρυγα του Σουέζ που ήταν η πιο κρίσιμη θαλάσσια οδός για όλα τα πετρελαιοφόρα. Πιστεύοντας πως απειλούνται τα εθνικά τους συμφέροντα, Βρετανία και Γαλλία του κηρύσσουν τον πόλεμο, με το Κάιρο να πέφτει αμέσως και τον αιγυπτιακό στρατό να βιώνει μεν την ήττα, αλλά με σοβαρό τίμημα για τη Δύση.
Τα βυθισμένα πλοία μπλοκάρουν τη διώρυγα και το μεσανατολικό πετρέλαιο περνά τώρα από το Ακρωτήρι κάνοντας διπλή απόσταση. Τι σήμαινε αυτό πρακτικά; Ότι χρειάζονταν τα διπλά τάνκερ και μόνο ένας είχε απόθεμα. Ο Αριστοτέλης Ωνάσης.
Αποτέλεσμα; Τα ναύλα αυξήθηκαν 1.000% και μέσα σε 6 μήνες ο Ωνάσης ήταν πλουσιότερος κατά 80 εκατομμύρια. Δεν ήταν όμως τα λεφτά που τον έκαναν να χαμογελάσει. Γιατί όπως θα πει αργότερα «Μετά από ένα συγκεκριμένο σημείο, τα λεφτά δεν έχουν σημασία. Παύουν να είναι ο στόχος. Το παιχνίδι είναι που έχει σημασία». Και σ’ αυτό το παιχνίδι, νικητής κόντρα σε όλα τα προγνωστικά ήταν ο ίδιος…
menshouse.gr

9+1 πράγματα που δεν γνωρίζαμε για την Ολυμπιακή του Ωνάση - Onasis Olympic airways

 .....σπάνια, έβλεπα άδεια πτήση της ΟΑ στα ταξείδια μου, όπου είχε και το καλλίτερο μενού , ever.
Στην συνέχεια , την ανέλαβε το κρατικό μπάχαλο, όπου μόνο αυτοί που καταχράσθηκαν τα χρήματα των Ελλήνων, γνωρίζουν καλά πόσο κόστισε στο δημόσιο η αποκρατικοποίηση της εταιρείας, και φθάσαμε να έχουμε ξένους πιλότους και πλήρωμα... θύμωσα πολύ , χρόνια πριν , όταν σε πτήση από Χίο, ανέβηκε μια γριούλα που ήθελε βοήθεια, αλλά η αεροσυνοδός, απλά χαμογελούσε διότι δεν γνώριζε την Ελληνική γλώσσα, και εσείς που πρωτιμάτε τις εταιρείες μιας χρήσεως... μην ξεχνάτε να παίρνετε και νεράκι μαζί σας... 
Νοιώθω όμορφα διαβάζοντας  τα παρακάτω ξεχασμένα...


 3 Δεκεμβριου 2017, 8:30 μμ 1047 
 Το 1957 ο 50χρονος τότε Αριστοτέλης Ωνάσης είχε μόλις γίνει ο δεύτερος άνθρωπος στον κόσμο, πίσω από τον Χάουαρντ Χιουζ της TWA (από τον οποίο, λέγεται, ότι κόλλησε, σε μια συνάντησή τους, το μικρόβιο να «πετάξει»), που θα είχε τη δική του αεροπορική εταιρεία, την Ολυμπιακή Αεροπορία (πρώην ΤΑΕ). 
Ας δούμε κάποιες άγνωστες πτυχές της τότε Ολυμπιακής: 
1. Οι στολές των αεροσυνοδών ήταν σχεδιασμένες από τον Pierre Cardin και την Coco Chanel. 
2. Το προσωπικό της «κοπελιάς του», όπως αποκαλούσε χαϊδευτικά την Ολυμπιακή, έπρεπε να εκπέμπει ζεστασιά, «να μυρίζει Ελλάδα». Χαμόγελο, καλή εμφάνιση (στη δεκαετία του ’60 η ΟΑ διέθετε τις πιο ευπαρουσίαστες αεροσυνοδούς), ευγένεια, ηρεμία και «στρατιωτική» πειθαρχία χαρακτήριζε όλες τις κοπέλες που εργάζονταν για την Ολυμπιακή Αεροπορία. 
3. Τα πληρώματα κατέλυαν στα καλύτερα ξενοδοχεία του κόσμου με τις αεροσυνοδούς να δικαιούνται επίδομα κομμωτηρίου και μανικιούρ-πεντικιούρ. 
4. Κρυστάλλινα ποτήρια, πορσελάνινα πιάτα, κεριά πάνω στα τραπεζάκια της πρώτης θέσης, επίχρυσα μαχαιροπίρουνα, χαβιάρι και σαμπάνια καταδείκνυαν με περίτρανο τρόπο τη βασική φιλοσοφία του Ωνάση, που επιθυμούσε ο πελάτης να αισθάνεται βασιλιάς. 
5. Στα σχέδια του πολυμήχανου Έλληνα ήταν η προσθήκη πιάνου στα μεγάλα αεροσκάφη. 
6. Όλο σχεδόν το διεθνές τζετ σετ πετούσε με τον ελληνικό αερομεταφορέα, πολλοί μάλιστα μόνο και μόνο για να απολαύσουν το «θρυλικό» της σέρβις. 
7. Είχε προσληφθεί φωτογράφος με αποκλειστική αρμοδιότητα να φωτογραφίζει τους διάσημους που επισκέπτονταν το Σκορπιό, στη σκάλα με φόντο το σήμα της Ολυμπιακής. 
8. Όταν κάποτε η διοίκηση της Ολυμπιακής παραπονέθηκε στον Ωνάση ότι είχαν κλαπεί από επιβάτες πολλά από τα επίχρυσα μαχαιροπίρουνα, εκείνος λέγεται ότι απάντησε: «Ας προτιμούν την εταιρεία μου ακόμη και αν με κλέβουν». 
9. Μπορεί να πέρασε τον Ατλαντικό το 1966, να έφθασε μέχρι το Ναϊρόμπι το 1968 και το Σίδνεϊ το 1972, κατορθώνοντας έτσι να γίνει «η εταιρεία των πέντε ηπείρων», εξαιτίας όμως της χλιδής, της αύξησης των τιμών των καυσίμων και των υπερβολικών προνομίων μέρους του προσωπικού θα συσσώρευε τεράστια χρέη, τα οποία τα πλήρωνε τόσο ο ιδιοκτήτης της όσο και το ελληνικό κράτος με τη μορφή επιδοτήσεων. 
9+1. Ο Έλληνας μεγιστάνας χρησιμοποίησε ως σήμα τους πέντε ολυμπιακούς κύκλους, σε οριζόντια θέση, προσθέτοντας επιπλέον έναν. Οι επιχειρηματικοί κύκλοι και ο Τύπος τον αποθέωσαν για το επιχειρηματικό του δαιμόνιο, καθώς επρόκειτο για το πιο αναγνωρίσιμο σήμα που θα μπορούσε κανείς να επιλέξει για την εταιρεία του.

 Ο Ιωάννης Πρωτοπαπαδάκης είναι καθηγητής και συγγραφέας. Είναι επίσης διαχειριστής του protopapadakis.blogspot.gr, που είναι ένα μπλογκ για το μάρκετινγκ, την ποιοτική εξυπηρέτηση και τον τουρισμό.

Άλλος ένας “φουρτουνιασμένος” χρόνος για τους ιδιοκτήτες τάνκερ; 2018, expected rough for tanker ship owners

 12/01/2018

Το 2018 αναμένεται σύμφωνα με την συμβουλευτική Gibson Shipbrokers να είναι το πιο γεμάτο έτος από το 2010 όσον αφορά τις παραδόσεις τάνκερ, με ένα σύνολο χωρητικότητας 40 εκατομμυρίων dwt σε σύγκριση με τα 35,5 εκατομμύρια του 2017.

Οι καθυστερήσεις στις παραδόσεις νεότευκτων πλοίων θα μπορούσαν να λειτουργήσουν ανακουφιστικά για την ήδη υπερκορεσμένη αγορά.

Όπως δήλωσε και η παραπάνω εταιρία, “Δεδομένων των βασικών πραγμάτων που αναμένουμε για το 2018, οι καθυστερήσεις στις παραδόσεις θα παραμείνουν και πιθανόν να αυξηθούν σε σχέση με το 2017. Παρόλα αυτά, τα ίδια δεδομένα είναι πιθανό να ενθαρρύνουν δραστηριότητες απόσυρσης πλοίων, πράγμα που αν συνδυαστεί με τις πτωτικές τάσεις της απόδοσης θα μπορούσε να βοηθήσει στην αντιστάθμιση μέρους της αύξησης προσφοράς το 2018”.

Οι δυσκολίες από τη μεριά της ζήτησης αναμένεται να συνεχιστούν επίσης, ειδικά σε σχέση με τα τρέχοντα όρια παραγωγής του OPEC.

Ο Διεθνής Οργανισμός Ενέργειας (IEA) προβλέπει μια θετική ανάπτυξη της τάξης του 1,3 εκατομμυρίου βαρελιών τη μέρα, νούμερο χαμηλότερο αυτά των τελευταίων χρόνων αλλά πάντως υψηλότερο από τον μακροπρόθεσμο μέσο όρο.

Με όρους αγορών αυξήσεις παραγωγής αναμένονται από τις ΗΠΑ,την Βραζιλία, το Καζακστάν και την Λιβύη. Σύμφωνα με την Υπηρεσία Πληροφοριών Ενέργειας των ΗΠΑ η ακαθάριστη παραγωγή της χώρας προβλέπεται να είναι υψηλότερη το 2018 κατά 775.000 βαρέλια τη μέρα που κυρίως θα εξαχθούν.

Βέβαια μένει ακόμα να ιδωθεί το κατά πόσον αυτά θα είναι αρκετά για να στηρίξουν την άνοδο των ποσών φορτίων αυτόν τον χρόνο και να συνεισφέρουν στην αναγκαία εξυγίανση της αγοράς.

Νεκροταφείο πλοίων στην Ελευσίνα

...ότι πιο απαξιωμένο υπάρχει, ονομάζεται Ελευσίνα και η ευρύτερη περιοχή της, μαζί με τον κόλπο Ελευσίνος,  όπου αναφέρεται το πιο κάτω άρθρο.
Βέβαια, εδώ θέλω αναδείξω τον στροθοκαμηλισμό όλων, όπου για να πάρεις μια σαβούρα από την μέση και να καθαρίσεις τον τόπο, πρέπει να έχει καύσιμα, κι αυτά να διαρρέουν στην θάλασσα, οπότε αυτό είναι ρύπανση, ενώ όλα τ' άλλα είναι καθώς πρέπει. Αυτό θα το διαπιστώσετε και διαβάζοντας τα παρακάτω.
 Τα σαπάκια δεν είναι εστίες ρύπανσης... παρά μόνο αυτά, από τα οποία υπάρχει διαρροή καυσίμων. Ναι, μην ξαφνιάζεστε , επειδή είμαστε και ναυτική χώρα, παραμύθια τούμπανα. Όσοι δε, αναγκάζονται να ξεκινήσουν το ταξείδι νύχτα, από τον Ασπρόπυργο για το πέλαγος μέσω του στενού Φανερωμένης ( βοήθεια μας ) το παίζουν σκιέρς με σλαλομ γύρω από τα τσαμαδουράκια των βουλιαγμένων.
Μιλάμε για την ξεφτίλα της διοίκησης, και των αποκαλούμενων οργανισμών λιμένων.... το καλαμπουράκι., τους αδύναμους δημάρχους... σιγά μην τους νοιάξει τι γίνεται στην θάλασσα, αρκεί οι ψαροταβέρνες να πουλάνε φρέσκο ψάρι από τον βούρκο του κόλπου... όπου στον ίδιο κόλπο υπάρχουν και οστρακοτροφεία....έτσι για να μην λείψει κάτι.
Πως να τους χαρακτηρίσεις , όλους αυτούς τους  ανεύθυνους???

02/01/2018                            parapolitika.gr     tro-ma-ktiko.gr: 

Πλοία που κάποτε διέσχιζαν ωκεανούς και πέλαγα, μετέφεραν επιβάτες και εμπορεύματα και έσφυζαν από ζωή τώρα σαπίζουν στο…μοναδικό καραβοστάσι της χώρας, που βρίσκεται κατά μήκος του παραλιακού μετώπου της Ελευσίνας. Ωστόσο, το «νεκροταφείο πλοίων», όπως το αποκαλούν οι κάτοικοι της περιοχής, που δημιουργήθηκε λόγω της έλλειψης διαλυτηρίου σε μια παραδοσιακά ναυτική χώρα, έχει εξελιχθεί σε τεράστια οικολογική «βόμβα», εκθέτοντας σε κίνδυνο τη δυτική πλευρά της Αττικής. Τα «Π» βρέθηκαν στο παράκτιο μέτωπο της Ελευσίνας, όπου δεκάδες πλοία σκουριάζουν παρατημένα και «δακρύζουν από πετρελαιοειδή», και διαπίστωσαν ότι η κρατική αναλγησία, η σύγχυση αρμοδιοτήτων που επικρατεί μεταξύ των φορέων, αλλά και η αδιαφορία της κεντρικής διοίκησης είναι μερικοί από τους παράγοντες που διαιωνίζουν το πρόβλημα και προσθέτουν κάθε χρόνο επιπλέον βάρη στην τοπική κοινωνία.

Σύμφωνα με τον δήμαρχο Ελευσίνας Γιώργο Τσουκαλά, τα πλοία που υπάρχουν στην περιοχή χωρίζονται σε τρεις κατηγορίες. Μιλώντας στα «Π», εξήγησε ότι η πρώτη κατηγορία αφορά τα παροπλισμένα πλοία, που εξαιτίας της ναυτιλιακής κρίσης έχουν ακινητοποιηθεί εκεί. Η δεύτερη κατηγορία αφορά 27 πλοία, που από την πολυκαιρία και τη μη χρησιμοποίησή τους ναυάγησαν στην Ελευσίνα, και η τρίτη περιλαμβάνει 19 επικίνδυνα και επιβλαβή ναυάγια. Ο ίδιος τόνισε ότι τα ναυάγια αυτά είναι επικίνδυνα για δύο λόγους, καθώς από τη μία εμποδίζουν την ασφαλή μετακίνηση των διερχόμενων πλοίων και είναι πιθανό να γίνει κάποιο ατύχημα ή κάποια σύγκρουση και από την άλλη κάποια από αυτά έχουν μέσα υλικά τα οποία ενδέχεται να προκαλέσουν οικολογικό πρόβλημα και περιβαλλοντική καταστροφή, αν δεν γίνει ανέλκυση του πλοίου που τα μετέφερε ή απάντληση των καυσίμων του.

ΑΝΤΙΔΡΑΣΕΙΣ ΚΑΙ ΕΥΘΥΝΕΣ
Το επικίνδυνο αυτό αγκυροβόλι, που βρίσκεται μέσα στο λιμάνι της Ελευσίνας, ενεργοποίησε τα ανακλαστικά της τοπικής κοινωνίας, η οποία αυτοοργανώθηκε και δημιούργησε μια επιτροπή κατοίκων που παλεύει για αυτό το θέμα. Μέλος αυτής της επιτροπής είναι και ο Μελέτης Καβαδίας, ο οποίος μιλώντας στα «Π» ανέφερε πως «από τις αρχές της δεκαετίας του 1990 άρχισαν να προσορμίζονται στην περιοχή μας παροπλισμένα πλοία. Πλοιοκτήτες παίρνουν άδεια από το Λιμεναρχείο και αφήνουν εδώ τα πλοία τους για δεκαετίες». Ο κ. Καβαδίας συνέχισε ξεκαθαρίζοντας πως την αποκλειστική ευθύνη για αυτό το χρόνιο πρόβλημα της περιοχής έχει ο Οργανισμός Λιμένος Ελευσίνας (ΟΛΕ), ο οποίος είναι και ο μόνος διαχειριστής του χώρου αυτού, επισημαίνοντάς μας πως «ως επιτροπή, έχουμε στείλει επιστολές σε δημάρχους στον ΟΛΕ, αλλά δεν έχει γίνει τίποτα, γιατί όλοι μάς λένε πως δεν έχουν λεφτά, δεν έχουν πόρους. Ο Οργανισμός Λιμένος Ελευσίνας είναι πλεονασματικός κάθε χρόνο. Από τη σύστασή του, το 2002, είναι πλεονασματικός και τα λεφτά αυτά τα παίρνει το υπουργείο Οικονομικών. Τα πλοία που σαπίζουν σκουριάζουν, βυθίζονται και παραμένουν εδώ την ίδια στιγμή που ο ΟΛΕ δεν κάνει τίποτα. Για αυτό κι εμείς ρωτάμε τον πρόεδρό του: το πλεόνασμα των δύο τελευταίων ετών τι έγινε; Ένα μέρος από αυτό, ένα μικρό ποσοστό, δεν θα μπορούσε να χρησιμοποιηθεί για να καθαριστούν οι προβλήτες, στις οποίες υπάρχουν ακόμα και βυθισμένα αλιευτικά σκάφη ή σκάφη αναψυχής;».
Ο κ. Χρήστος Χρηστάκης, από τη μεριά του, επίσης μέλος και εκπρόσωπος της ίδιας επιτροπής, δήλωσε πως «υπάρχουν βυθισμένα πλοία με καύσιμα. Τα πλοία αυτά αποτελούν οικολογική «βόμβα» για την περιοχή». Ο ίδιος στάθηκε ιδιαίτερα στο πλοίο «Slops», το οποίο, όπως μας περιέγραψε, «πήρε φωτιά το 2000 και στη φωτιά αυτή σκοτώθηκε μάλιστα ένας ναυτεργάτης. Στη συνέχεια, το 2007, ήρθε στην Ελευσίνα με σκοπό τη διάλυσή του στη Βλύχα». «Εδώ κόπηκε η υπερκατασκευή του, ό,τι υπάρχει δηλαδή πάνω από το κατάστρωμα, και πήρε τρεις φορές φωτιά. Στη συνέχεια ανακλήθηκε η άδεια διάλυσης από το Λιμεναρχείο και εγκαταλείφθηκε οποιαδήποτε προσπάθεια», πρόσθεσε και συνέχισε: «Το πλοίο αυτό έχει στα αμπάρια του 500 τόνους πίσσα και 800 κυβικά πετρελαιοειδή κατάλοιπα. Αυτή τη στιγμή που μιλάμε το «Slops» έχει ήδη παραμορφωθεί και από τις δύο μεριές. Βρίσκεται παρατημένο, ημιδιαλυμένο και σε κατάσταση παντελούς διάβρωσης. Τα πετρελαιοειδή του βγαίνουν από τον χώρο φύλαξης και συγκρατούνται προς το παρόν από ένα πλωτό φράγμα, που μπήκε μόλις τον τελευταίο μήνα, ύστερα από εισαγγελική παρότρυνση».

Η ΑΔΙΑΦΟΡΙΑ
Ο κ. Χρηστάκης στη συνάντηση που είχαμε μαζί του δεν παρέλειψε να αναφερθεί και στην αδιαφορία που έχουν επιδείξει στο θέμα αυτό οι αρμόδιοι φορείς, αλλά και το ίδιο το γραφείο του πρωθυπουργού, το οποίο και επισκέφθηκαν. «Πριν από λίγο διάστημα στείλαμε μία επιστολή, με την οποία ενημερώσαμε με κάθε λεπτομέρεια τον πρωθυπουργό για όλα αυτά που συμβαίνουν στο παραλιακό μέτωπο της Ελευσίνας. Του ζητήσαμε να δώσει μια λύση σε ένα θέμα που δεν έχει δώσει εδώ και δεκαετίες κανένα υπουργείο, κανένα ΤΑΙΠΕΔ, κανένας αρμόδιος φορέας και οργανισμός. Πριν από λίγες ημέρες, μάλιστα, τον επισκεφθήκαμε. Κάναμε πορεία και φτάσαμε μέχρι το γραφείο του. Εκεί μας υποδέχτηκε ο κ. Βερναρδάκης, ο οποίος μας παρέπεμψε ξανά στο αρμόδιο υπουργείο και στον κ. Κουρουμπλή, που τόσο καιρό δεν έχει κάνει τίποτα. Είναι προφανές ότι μας κοροϊδεύουν», σχολίασε.
Η οικολογική αυτή «βόμβα», που βρίσκεται «αγκυροβολημένη» μόλις λίγα χιλιόμετρα από την πρωτεύουσα της χώρας, στην πίσω αυλή της Αττικής, είναι κάτι που «φέρνει εικόνες θλίψης, αλλά και θυμού για την αδιαφορία της πολιτείας να προστατέψει το μεγαλύτερό μας αγαθό, το ίδιο μας το φυσικό περιβάλλον», όπως επισήμανε χαρακτηριστικά ο Τάκης Γρηγορίου, υπεύθυνος για θέματα ενέργειας και κλιματικών αλλαγών στην Greenpeace.
Ο κύριος Γρηγορίου έκρουσε μάλιστα τον κώδωνα του κινδύνου και τόνισε πως «η παρουσία ενός νεκροταφείου πλοίων λίγο έξω από το λιμάνι της Ελευσίνας σημαίνει αυτόματα πως μία ωρολογιακή βόμβα είναι έτοιμη να εκραγεί ανά πάσα στιγμή» και αναρωτήθηκε για το «αν θα πρέπει να ζήσουμε άλλη μία «Αγία Ζώνη ΙΙ» για να κινητοποιηθούν επιτέλους οι Αρχές και να καθαρίσουν τον Σαρωνικό από τα δεκάδες σαπιοκάραβα που ρημάζουν μπροστά στα μάτια μας».
Πολιτιστική πρωτεύουσα
Η δύσκολη, χρονοβόρα και δαπανηρή διαδικασία της ανέλκυσης των βυθισμένων πλοίων, καθώς και τα χαμηλά ποσά που θα πάρουν οι εταιρείες από την κοπή και πώληση των μετάλλων του κάθε πλοίου αποτελούν τροχοπέδη και εμποδίζουν την απομάκρυνση των ναυαγίων από την περιοχή του κόλπου της Ελευσίνας. Για αυτό και όσοι διαγωνισμοί έγιναν κατά το παρελθόν από τον ΟΛΕ κηρύχθηκαν άγονοι. Μια λύση στο θέμα αυτό, όπως δήλωσε στα «Π» και ο δήμαρχος Ελευσίνας Γιώργος Τσουκαλάς, είναι να κινητοποιηθούν όλοι οι αρμόδιοι φορείς και να διεκδικήσουν ευρωπαϊκά κονδύλια. «Το γεγονός πως η Ελευσίνα είναι Πολιτιστική πρωτεύουσα για το 2021 ενδεχομένως να βοηθήσει την κατάσταση, αλλά, ακόμα και να μην ήταν, πάλι αυτός θα ήταν ο σωστός δρόμος για να διασφαλιστεί η ασφάλεια στη ναυσιπλοΐα στην περιοχή, αλλά και για να απομακρυνθεί αυτός ο περιβαλλοντικός κίνδυνος», κατέληξε.

Πηγή

Αυτό είναι το πρώτο πλοίο που κατέπλευσε στο λιμάνι του Πειραιά το 2018

...ίσως να είναι η μοναδική φορά, που το έβλεπα να έρχεται βασανιστικά αργά, αλλά γρήγορα συνήλθα όταν  μου υπενθύμισαν ότι πάμε για Πρωτοχρονιά.
Εικάζω ,ότι πρέπει να μπήκε στη μπούκα μερικά δευτερόλεπτα μετά την έλευση του Νέου Έτους.

Κάποτε , είχα κι εγώ αυτή την παράξενη χαρά.... ΚΑΛΗ ΧΡΟΝΙΑ ΣΕ ΟΛΟΥΣ

To επιβατηγό οχηματαγωγό πλοίο…
«Blue Star Δήλος» που εκτέλεσε το προγραμματισμένο δρομολόγιο Σαντορίνη-Νάξος-Πάρος ήταν το πρώτο πλοίο που κατέπλευσε στο λιμάνι του Πειραιά με την αλλαγή του χρόνου.
Σε γιορτινή ατμόσφαιρα, με βεγγαλικά και κορναρίσματα, το «Δήλος» κατέπλευσε στο λιμάνι αποβιβάζοντας 215 επιβάτες, 20 ΙΧ αυτοκίνητα, 1 φορτηγό και 2 δίκυκλα.
Στον πλοίαρχο και το πλήρωμά του «Δήλος» έδωσαν ευχές ο υπουργός Ναυτιλίας και Νησιωτικής Πολιτικής Παναγιώτης Κουρουμπλής και ο αρχηγός του Λιμενικού Σώματος-Ελληνικής Ακτοφυλακής Αντιναύαρχος Σταμάτιος Ράπτης.