SIKANIA II HYBRID

 .....από το facebook

Δημοσιεύουμε σήμερα φωτογραφίες του αμφίπλωρου φερυ μποτ SIKANIA II HYBRID, που ναυπηγήθηκε στο ναυπηγείο Αφοί Κανέλλος στο Πέραμα για την εταιρεία Bluferries (Ιούλιος 2024, πηγή φωτογραφιών & πληροφοριών από το site Shippax.com). Το πλοίο θα εξυπηρετεί την γραμμή μεταξύ Villa San Giovanni (Reggio Calabria) και Messina στην Ιταλία. Το SIKANIA II HYBRID είναι σχεδιασμένο από Έλληνες αρχιτέκτονες της «C.T.E. Περδικάρης» και είναι αδερφό του φερυ SIKANIA που ναυπηγήθηκε το 2021. Έχει μήκος 105 μέτρα πλάτος 18 και έχει ολική χωρητικότητα 4.100 gt. Μεταφορική ικανότητα 22 φορτηγά ή 125 αυτοκίνητα και 400 επιβάτες. Το πλοίο είναι εξοπλισμένο με 4 Azipoid Z-drive, ο καθένας από αυτούς συνδεδεμένος απευθείας με έναν κινητήρα ντίζελ 1.000 kW και έναν ηλεκτρικό κινητήρα 350 kW. Οι ηλεκτροκινητήρες συνδέονται με μπαταρίες NMC με χωρητικότητα αποθήκευσης ενέργειας 1MWh. Το σκάφος είναι ενεργειακά ανεξάρτητο, με προηγμένο σύστημα διαχείρισης ενέργειας. Κατά τη διάρκεια του ταξιδιού οι μπαταρίες του φορτίζονται μέσω των ηλεκτρικών κινητήρων που λειτουργούν ως γεννήτριες άξονα. Η αποθηκευμένη ενέργεια χρησιμοποιείται για την υβριδική πρόωση, συνδυάζοντας κινητήρες ντίζελ και ηλεκτροκινητήρες για την παροχή ισχύος στα 4 Azipoid. Όταν πλησιάζει το λιμάνι, το σκάφος λειτουργεί με πλήρως ηλεκτρική πρόωση για μηδενικές εκπομπές κατά τη διάρκεια όλων των εργασιών ελιγμών, φόρτωσης και εκφόρτωσης. Επιπλέον, τα ηλιακά πάνελ του, παρέχουν ισχύ 25 kW. Αυτές τις μέρες είναι στο Πέραμα. Καλοτάξιδο το πρωτοποριακό αυτό πλοίο, ναυπηγημένο στην Ελλάδα

 

                                   

Kαι Σημίτης και Βλαχάκος στον Πειραιά! – του Νότη Ανανιάδη

 

29/01/2025

Στην πολιτική φυσιολογικά συνυπάρχουν ρεαλισμός και ενίοτε συναίσθημα. Συχνά μάλιστα το συναίσθημα εξυπηρετεί αμέσως ή εμμέσως συγκεκριμένες πολιτικές στοχεύσεις.
Καταρχάς, να εξηγήσω ότι όταν μιλάω ή γράφω για τον ήρωα Παναγιώτη Βλαχάκο, το συναίσθημα μέσα μου κυριαρχεί. Δεν θα μπορούσε να γίνει αλλιώς για έναν Πειραιώτη, ένα όμορφο αγόρι, που επί έξι χρόνια ήταν στην ίδια τάξη, στο ίδιο τμήμα, στο 6ο Γυμνάσιο και Λύκειο Πειραιά, συμμαθητής και φίλος με την κατά δυο έτη μικρότερη μου αδελφή μου, Εύη. Κι ακόμη περισσότερο όταν μιλάμε για τον ήρωα αδελφό του Νίκου, βουλευτή μεν, αλλά φίλου, νεότερου μόλις κατά ένα έτος, συναπόφοιτου του 1ου Λυκείου Πειραιά. Του Νίκου, που ως γιατρός, γνωστός στην πόλη, πάντα βοήθησε και βοηθάει όποιον χρειαστεί. Που έχει σώσει αφιλοκερδώς κοινό γνωστό μας και μου έχει σταθεί προσωπικά. Άλλωστε, γνωριζόμαστε όλοι στον Πειραιά.
Σε βαθμό που αυτές εδώ οι αράδες θα μπορούσαν να διαβαστούν και ως προσωπική επιστολή μου προς τον βουλευτή της ΝΔ στην Α’ Πειραιά και Νήσων, αδελφό του ήρωα των Ιμίων.

Τα γεγονότα

Τα γεγονότα εκείνο το μοιραίο φουρτουνιασμένο βράδυ στο Αιγαίο είναι εν πολλοίς γνωστά. Αφού, στα Ίμια είχε συγκεντρωθεί σχεδόν το σύνολο των στόλων της Ελλάδας και της Τουρκίας με επίδικο την κυριαρχία στην βραχονησίδα και η απειλή σύρραξης ήταν κάτι παραπάνω από πιθανή, η διαμεσολάβηση του «αμερικάνικου παράγοντα», δια του τότε υπ. Εξωτερικών των ΗΠΑ Ρίτσαρντ Χόλμπουργκ, οδήγησε Αθήνα και Άγκυρα σε μια συμφωνία αποκλιμάκωσης κι επιστροφής σε ένα καθεστώς status quo ante.
Παρ’ όλα αυτά οι γείτονες κατέλαβαν μέσα στη νύχτα τα μικρότερα δυτικά Ίμια, που δεν είχαν γίνει μέχρι τότε αντικείμενο διεκδίκησης. Μέσα σε καθεστώς θύελλας ο Παναγιώτης Βλαχάκος, με πλήρωμα τους επίσης ήρωες Γιαλοψό και Καραθανάση, προσφέρθηκαν (!), σύμφωνα με τα ρεπορτάζ της εποχής, να σηκώσουν το ελικόπτερο τους για να επιβεβαιώσουν την πληροφορία περί κατάληψης της δυτικής ακατοίκητης βραχονησίδας.
Η ιστορία είναι γνωστή. Τα παιδιά έπεσαν στο καθήκον. Το ελικόπτερο δεν επέστρεψε ποτέ. Κατέπεσε λόγω καιρικών συνθηκών;
Κατερρίφθη από τους Τούρκους κομάντος που βρίσκονταν στο ξερονήσι; Η ουσία είναι ότι με δραματικό τρόπο η Ελλάδα έμαθε εκείνο το βράδυ ότι στον ατέλειωτο κατάλογο ηρώων της προστέθηκαν τρία ακόμη ονόματα…

Πίσω στην Αθήνα

Ο Κώστας Σημίτης είχε μόλις διαδεχθεί στην πρωθυπουργία, μετά από ψηφοφορία στην Κ.Ο. του ΠΑΣΟΚ, τον ασθενούντα Ανδρέα Παπανδρέου. Μάλιστα η κυβέρνηση του εκείνες τις μέρες δεν είχε λάβει ακόμη ψήφο εμπιστοσύνης από την Βουλή. Βρισκόταν σε εξέλιξη η διαδικασία των προγραμματικών της δηλώσεων.
Με την πρόσφατη εκδημία του Πειραιώτη Κώστα Σημίτη θυμηθήκαμε τα δραματικά γεγονότα εκείνης της βραδιάς. Ο πρωθυπουργός, μόλις πληροφορείται ότι η Τουρκία έχει παραβιάσει τους όρους της αποκλιμάκωσης καλεί το ΚΥΣΕΑ μετά τα μεσάνυχτα εκτάκτως στο Μέγαρο Μαξίμου. Στην σύσκεψη αποφασίζεται η ανακατάληψη της υπό κατάληψης βραχονησίδας των δυτικών Ιμίων. Κι όταν ο Α/ΓΕΕΘΑ ερωτάται σε πόση ώρα μπορεί να εκδηλωθεί σχετική στρατιωτική αντίδραση, απαντά ότι χρειάζονταν οκτώ (!) ώρες για να φτάσουν από την Κω ειδικές δυνάμεις για να επιχειρήσουν την ανακατάληψη.

«Κάντε το εικόνα»

Η μεγαλύτερη συγκέντρωση πολεμικών δυνάμεων που είχε καταγράφει μεταξύ των Ενόπλων δυνάμεων Ελλάδας και Τουρκίας γύρω από τα ανατολικά Ίμια (ας μην προσθέσουμε τις αφροσύνες που είχαν προηγηθεί για την σημαία που ποτέ καμία χώρα δεν είχε τοποθετήσει στη βραχονησίδα), δεν μετατρέπεται σε θερμό επεισόδιο, χάρη στην παρέμβαση της Ουάσιγκτον.
Κι ενώ ο στόλος μας θεωρητικά ήταν έτοιμος να υπερασπιστεί το ανατολικό νησί, οι Τούρκοι αποδείχθηκε ότι είχαν καταλάβει το δυτικό νησάκι. Επί της ουσίας η παραδοχή αυτού του δεδομένου θα ήταν η de facto «γκριζοποίηση» του ανατολικού Αιγαίου. Ακόμη κι ένας απλός έφεδρος ανθυπολοχαγός θα έλεγε πως βασική αρχή που διδάσκεται στην Σχολή είναι ότι το πρώτο που καλύπτεις είναι τα νώτα σου. Και ο αρχηγός του Στρατού μιας χώρας που, θεωρητικά ήταν έτοιμος να πολεμήσει, είχε ξεχάσει να τα θωρακίσει. Κι ακόμη χρειαζόταν οκτώ ώρες για να απαντήσει επί του πεδίου…
Μετά από όλα αυτά δεν είναι απορίας άξιον πως ο πάντα ευγενής Κώστας Σημίτης χτύπησε το χέρι του στο τραπέζι και φώναξε: «Γαμώ την Παναγία σας ναύαρχε» – έστω και χρησιμοποιώντας τον πληθυντικό.

Επιστροφή στο λιμάνι

Ερχόμαστε στον Πειραιά, την πόλη του ήρωα. Η δημοτική αρχή Λογοθέτη εισηγείται και το δημοτικό συμβούλιο αποφασίζει να αναγερθεί ο ανδριάντας του Παναγιώτη Βλαχάκου, κάτι που, όπως όριζε ο νόμος τότε, εγκρίνεται, από την Νομαρχία και το υπ. Εξωτερικών. Επί κυβερνήσεως Κώστα Σημίτη!
Ακόμη ο Πειραιάς δίνει το όνομα του Π. Βλαχάκου σε ένα δρόμο και μια πλατεία στην γειτονιά του, στα Μανιάτικα. Η οφειλόμενη τιμή.
Εν τω μεταξύ, ο Κώστας Σημίτης που εκλέγεται συνεχώς πάντα πρώτος βουλευτής του ΠΑΣΟΚ στην Α’ Πειραιά κι από την ανάδειξη του σε πρωθυπουργό διατηρεί εδώ την έδρα (χωρίς να επιλέξει και άλλες δύο αν και είχε το δικαίωμα), κερδίζει δύο ακόμη εκλογές. Το 1996, λίγους μήνες μετά τα Ίμια, και το 2000!
Προφανώς οι πολίτες του Πειραιά (και της χώρας) επιβράβευσαν την πολιτική του διαδρομή. Μια διαδρομή που είχε άλλωστε την αφετηρία της από τον επίσης Πειραιώτη πατέρα του, αλλά είχε και τα δικά της αυτόφωτα χαρακτηριστικά.
Αν είχα επιλέξει την εναλλακτική να γράψω επιστολή στο Νίκο Βλαχάκο θα του έγραφα λοιπόν: «Νίκο, μου είσαι πολιτικός. Όλα αυτά θα έπρεπε να τα έχεις λάβει υπόψη σου. Κι αν διαφωνούσες, να εξέφραζες την δυσφορία σου για την επιλογή του προέδρου του κόμματος σου και σημερινού πρωθυπουργού να τιμήσει ως πρωθυπουργό εν ενεργεία τον εκλιπόντα. Προφανώς πληροφορήθηκες και το περιεχόμενο του επικήδειου που εκφώνησε ο Κυριάκος Μητσοτάκης για τον Κώστα Σημίτη. Καταλαβαίνω τον πόνο του αδελφού. Αλλά με την ιδιότητα του πολιτικού η αποστροφή σου «ο Πειραιάς δεν χωράει και Βλαχάκο και Σημίτη», τουλάχιστον σε αδικεί».
Και κάπως έτσι, αισθάνομαι ότι δικαιώνεται η δημοτική αρχή Πειραιά, ο δήμαρχος της πόλης Γιάννης Μώραλης και το δημοτικό συμβούλιο της που αποφάσισαν να δώσουν σε ένα δρόμο της γενέτειρας του Κώστα Σημίτη το όνομα του αποδομήσαντος.
Κι εν τέλει ίσως δικαιώνεται κι ο τίτλος του παρόντος άρθρου:
«Ο Πειραιάς χωράει και Σημίτη και Βλαχάκο»!

 

Νότης Ανανιάδης

Εμπορικό πλοίο με σημαία Κύπρου προσάραξε στην ακτή της Τοσκάνης

• 30 Ιανουαρίου, 2025

Το φορτηγό πλοίο Guang Rong, εκατόν τριών μέτρων μήκους με σημαία Κύπρου, προσάραξε στην ακτή της Τοσκάνης, στην περιοχή Μαρίνα Ντι Μάσα.

Το πλοίο ήταν αγκυροβολημένο, αλλά εξαιτίας σφοδρής θαλασσοταραχής μετακινήθηκε προς την ξηρά, η πρύμνη του προσέκρουσε στην αποβάθρα της Μαρίνα Ντι Μάσα.

Το λιμεναρχείο της περιοχής κινητοποιήθηκε άμεσα, με την αποστολή ελικοπτέρου. Το δωδεκαμελές πλήρωμα του σκάφους, το οποίο αποτελούν κυρίως Ουκρανοί, μεταφέρθηκε στην ξηρά, ενώ άρχισαν οι έλεγχοι για να διαπιστωθεί αν έχουν δημιουργηθεί οπές, στην επιφάνεια του Guang Rong, το οποίο έχει πάρει μεγάλη κλίση προς τα αριστερά.

Οι αρμόδιες υπηρεσίες συνεχίζουν να παρακολουθούν την όλη κατάσταση. Έως τώρα, δεν προκύπτει να έχουν σημειωθεί διαρροές καυσίμων στο θαλάσσιο περιβάλλον. Τις επόμενες ημέρες θα πρέπει να αποφασιστεί με ποιο τρόπο θα μπορέσει το πλοίο να μετακινηθεί σε ασφαλές σημείο.

limenikanea.gr

Ελλιπή & ακατάλληλα σωστικά μέσα στα πλοία θέτουν σε κίνδυνο την ασφάλεια επιβατών & πληρωμάτων»

 Αλ.Μεϊκόπουλος:«Ελλιπή & ακατάλληλα σωστικά μέσα στα πλοία θέτουν σε κίνδυνο την ασφάλεια επιβατών & πληρωμάτων»

08/02/2025

Τις ελλείψεις των πλοίων της χώρας σε επαρκή και κατάλληλα σωστικά μέσα έφερε με Ερώτησή του στη Βουλή ο Τομεάρχης Υποδομών & Μεταφορών, Ναυτιλίας & Νησιωτικής Πολιτικής του ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ και Βουλευτής Μαγνησίας Αλέξανδρος Μεϊκόπουλος.

Σύμφωνα το τη σχετική ανακοίνωση,

«Τα σωστικά μέσα εκατοντάδων πλοίων που εφοδιάζονται με Πρωτόκολλο Γενικής Επιθεώρησης όπως αυτών των τακτικών μετακινήσεων στα νησιά, στον τουρισμό, στη μεταφορά εμπορευμάτων, στην αλιεία κλπ, είναι ελλιπή σε αριθμό σε σχέση με την μεταφορική τους ικανότητα και παλαιών προδιαγραφών ή στερούνται προδιαγραφών. Το θεσμικό πλαίσιο που ισχύει στη χώρα μας για τα σωστικά μέσα των πλοίων ορίζεται κατά βάσει από το ΒΔ 36/67 περί Κανονισμού Σωστικών Μέσων των Πλοίων. Η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ το 2015, διαπιστώνοντας ότι το υπάρχον θεσμικό πλαίσιο ήταν απαρχαιωμένο, μετά από ενδελεχή μελέτη από επιτροπές έμπειρων ειδικών είχε εκπονήσει ένα σχέδιο Προεδρικού Διατάγματος (ΠΔ) σε αντικατάσταση του ξεπερασμένου ΒΔ, με στόχο την αναβάθμιση των σωστικών μέσων των πλοίων που εκτελούν πλόες στο εσωτερικό. Η κυβερνητική αλλαγή το 2019 εμπόδισε την ολοκλήρωση της πρωτοβουλίας. Πέντε χρόνια μετά οι εκάστοτε πολιτικές ηγεσίες του Υπουργείου Ναυτιλίας & Νησιωτικής Πολιτικής εμμονικά δεν προωθούν αυτό το σχέδιο ΠΔ. 

Στις επανειλημμένες κοινοβουλευτικές παρεμβάσεις του ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ για το θέμα, η ηγεσία του Υπουργείου απαντά ότι «το θέμα προωθείται», ενώ στις 27-3-2023 ο τότε Υφυπουργός κ. Κατσαφάδος διαβεβαίωνε από το βήμα της Βουλής ότι το σχέδιο ΠΔ θα έχει προωθηθεί για έκδοση μέχρι τις 30-6-2023. Από τότε έχουν περάσει 18 μήνες και το σχέδιο αυτό αγνοείται, με αποτέλεσμα τα πλοία μέχρι σήμερα να παραμένουν στην ίδια (ανασφαλή) κατάσταση, να μην έχουν εφοδιαστεί τόσο σε αριθμό όσο και σε ποιότητα σύγχρονα σωστικά μέσα θέτοντας σε διαρκή κίνδυνο την ασφάλεια των επιβατών και των πληρωμάτων τους σε περίπτωση ατυχήματος», ανέφερε ο Βουλευτής.

Στην Ερώτηση,  που συνυπογράφουν συνολικά 13 Βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ, ο Υπουργός Ναυτιλίας καλείται να απαντήσει στα εξής κρίσιμα ερωτήματα:

1. Λαμβάνοντας υπόψη τις επανειλημμένες διαβεβαιώσεις της σημερινής Κυβέρνησης ότι το νέο ΠΔ που θα αναβαθμίζει τα σωστικά μέσα των πλοίων και θα ενισχύει το επίπεδο ασφαλείας της ναυσιπλοΐας θα προωθηθεί, ποιος είναι ο λόγος της τόσο μεγάλης καθυστέρησης στην έκδοση;
2. Συγκροτήθηκε η Επιτροπή που θα μελετούσε το θέμα σύμφωνα με τα όσα ανέφερε στη Βουλή ο αρμόδιος Υφυπουργός κ. Κατσαφάδος; Αν ναι, με ποια διοικητική πράξη έγινε η σύσταση της;
3. Σε ποιο στάδιο βρίσκεται το σχέδιο ΠΔ στην παρούσα χρονική στιγμή; Υπάρχει σαφές χρονοδιάγραμμα για την ολοκλήρωσή του προκειμένου να τεθεί σε ισχύ;

 

ΑΝΑΛΥΤΙΚΑ Η ΕΡΩΤΗΣΗ

Προς τον κ. Υπουργό Ναυτιλίας και Νησιωτικής Πολιτικής

Θέμα: Διαρκής και επικίνδυνη αδράνεια του Υπουργείου Ναυτιλίας & Νησιωτικής Πολιτικής για τον εκσυγχρονισμό του θεσμικού πλαισίου για την αναβάθμιση των σωστικών μέσων των πλοίων

Οι συνταρακτικές αποκαλύψεις για το δυστύχημα στα Τέμπη και ο κοινωνικός ξεσηκωμός ενάντια στις ενδείξεις συγκάλυψης, έρχονται να προστεθούν στις μεγάλες κυβερνητικές ευθύνες για την υποβάθμιση της ασφάλειας στις σιδηροδρομικές μεταφορές.

Επανειλημμένα οι εκπρόσωποι των εργαζομένων με καταγγελίες προς την πολιτική ηγεσία του Υπουργείου παρότρυναν για την αποκατάσταση των προβλημάτων του σιδηροδρομικού δικτύου και για ασφαλέστερες μεταφορές και έκρουαν συνεχώς τον κώδωνα του κινδύνου για τραγικά αποτελέσματα σε περίπτωση ατυχήματος.

Πάραυτα καμία ενέργεια δεν γινόταν από πλευράς της πολιτικής ηγεσίας για την αποκατάσταση της ασφάλειας των τρένων αν και τα τεράστια προβλήματα ήταν γνωστά.

Φαίνεται ότι το έγκλημα των Τεμπών δεν άλλαξε την πολιτική της Κυβέρνησης σχετικά με την ασφάλεια στις μεταφορές. Η Κυβέρνηση γνωρίζει  τα προβλήματα της ασφάλειας των πλοίων ωστόσο αδρανεί επικίνδυνα, θέτοντας σε κίνδυνο επιβάτες και εργαζομένους.

Τα σωστικά μέσα εκατοντάδων πλοίων που εφοδιάζονται με Πρωτόκολλο Γενικής Επιθεώρησης όπως αυτών των τακτικών μετακινήσεων στα νησιά, στον τουρισμό, στη μεταφορά εμπορευμάτων, στην αλιεία κλπ, είναι ελλιπή σε αριθμό σε σχέση με την μεταφορική τους ικανότητα και παλαιών προδιαγραφών ή στερούνται προδιαγραφών.

Για τον λόγο τα πλοία αυτής της κατηγορίας θα πρέπει και να εφοδιαστούν με επιπλέον σωστικά μέσα και τα υπάρχοντα να αντικατασταθούν με σύγχρονα και ασφαλέστερα στο πλαίσιο εναρμόνισής τους με τα πρότυπα των διεθνών προδιαγραφών.

Το θεσμικό πλαίσιο που ισχύει στη χώρα μας για τα σωστικά μέσα των πλοίων ορίζεται κατά βάσει από το ΒΔ 36/67 περί Κανονισμού Σωστικών Μέσων των Πλοίων.

Η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ, διαπιστώνοντας ότι το υπάρχον θεσμικό πλαίσιο ήταν απαρχαιωμένο, μετά από ενδελεχή μελέτη από επιτροπές έμπειρων ειδικών είχε εκπονήσει ένα σχέδιο Προεδρικού Διατάγματος (ΠΔ) σε αντικατάσταση του ξεπερασμένου ΒΔ, με στόχο την αναβάθμιση των σωστικών μέσων των πλοίων που εκτελούν πλόες στο εσωτερικό.

Η κυβερνητική αλλαγή το 2019 εμπόδισε την ολοκλήρωση της πρωτοβουλίας. Πέντε χρόνια μετά οι εκάστοτε πολιτικές ηγεσίες του Υπουργείου Ναυτιλίας & Νησιωτικής Πολιτικής εμμονικά δεν προωθούν αυτό το σχέδιο ΠΔ.

Ως ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ έχουμε επανειλημμένα φέρει το θέμα στη Βουλή. Στην από 28-7-2022 Ερώτηση μας για το θέμα ο τότε Υπουργός κ. Πλακιωτάκης είχε απαντήσει ότι το σχέδιο ΠΔ για τα σωστικά μέσα προωθείται. Τρία χρόνια μετά η πραγματικότητα διαψεύδει τον τότε Υπουργό.

Εν συνεχεία ο ΣΥΡΙΖΑ κατέθεσε εκ νέου ερώτηση η οποία συζητήθηκε την 27-3-2023 όπου και ο τότε Υφυπουργός Κώστας Κατσαφάδος είχε διαβεβαιώσει ότι το σχέδιο ΠΔ θα έχει προωθηθεί για έκδοση μέχρι τις 30-6-2023.

Μάλιστα ο κ. Κατσαφάδος ανέφερε ότι είχε συσταθεί Επιτροπή στο Υπουργείο Ναυτιλίας και Νησιωτικής Πολιτικής «η οποία και μελετά όλα αυτά τα θέματα» η οποία θα έβλεπε αν χρειαστεί να προστεθεί ή να αφαιρεθεί κάτι από το σχέδιο ΠΔ το οποίο βρισκόταν στο γραφείο του  Αρχηγού του Λιμενικού Σώματος.

Από τότε έχουν περάσει 18 μήνες και το σχέδιο αυτό αγνοείται, με αποτέλεσμα τα πλοία μέχρι σήμερα να παραμένουν στην ίδια (ανασφαλή) κατάσταση, να μην έχουν εφοδιαστεί τόσο σε αριθμό όσο και σε ποιότητα σύγχρονα σωστικά μέσα θέτοντας σε διαρκή κίνδυνο την ασφάλεια των επιβατών και των πληρωμάτων τους σε περίπτωση ατυχήματος.

Επειδή, τα ζητήματα ασφαλείας στη θάλασσα πρέπει να αντιμετωπίζονται κατά προτεραιότητα και με μεγάλη σοβαρότητα, ειδάλλως υπάρχει κίνδυνος σοβαρών συνεπειών.

Επειδή, πέντε χρόνια το σχέδιο ΠΔ που αναβαθμίζει την ασφάλεια εκατοντάδων πλοίων που εκτελούν εσωτερικούς πλόες μεταφέροντας χιλιάδες επιβάτες και εργαζόμενους, δεν προωθείται για έκδοση, θέτοντας σε διαρκή κίνδυνο την ασφάλεια των επιβατών και των πληρωμάτων τους σε περίπτωση ατυχήματος.

Επειδή, παρά τη τελευταία διαβεβαίωση του τότε αρμόδιου Υφυπουργού ότι το εν λόγω σχέδιο ΠΔ θα έχει προωθηθεί μέχρι 30-6-2023 και έκτοτε δεν έχει υπάρξει (ή έστω δεν έχει γίνει γνωστή) οποιαδήποτε εξέλιξη επί του θέματος.

Επειδή, η έκδοση ΠΔ περί του νέου Κανονισμού των Σωστικών Μέσων των Πλοίων θα επιφέρει την αναβάθμιση των σωστικών μέσων και θα βελτιώσει την ασφάλεια στις μεταφορές των επιβατών και των πληρωμάτων τους, αποτρέποντας νέα Τέμπη.

Ερωτάται ο αρμόδιος Υπουργός:

1. Λαμβάνοντας υπόψη τις επανειλημμένες διαβεβαιώσεις της σημερινής Κυβέρνησης ότι το νέο ΠΔ που θα αναβαθμίζει τα σωστικά μέσα των πλοίων και θα ενισχύει το επίπεδο ασφαλείας της ναυσιπλοΐας θα προωθηθεί, ποιος είναι ο λόγος της τόσο μεγάλης καθυστέρησης στην έκδοση;
2. Συγκροτήθηκε η Επιτροπή που θα μελετούσε το θέμα σύμφωνα με τα όσα ανέφερε στη Βουλή ο αρμόδιος Υφυπουργός κ. Κατσαφάδος; Αν ναι, με ποια διοικητική πράξη έγινε η σύσταση της;
3. Σε ποιο στάδιο βρίσκεται το σχέδιο ΠΔ στην παρούσα χρονική στιγμή; Υπάρχει σαφές χρονοδιάγραμμα για την ολοκλήρωσή του προκειμένου να τεθεί σε ισχύ;

 

Οι Ερωτώντες Βουλευτές

Μεϊκόπουλος Αλέξανδρος    Βέττα Καλλιόπη

Γαβρήλος Γιώργος               Ζαμπάρας Μίλτος

Καλαματιανός Διονύσης       Κασιμάτη Νίνα

Κοντοτόλη Μαρίνα              Μπάρκας Κωνσταντίνος

Νοτοπούλου Αικατερίνη       Παπαηλιού Γεώργιος

Παππάς Νικόλαος                Τσαπανίδου Πόπη            Ψυχογιός Γεώργιος

Ναυτικοί, ψαράδες, σφουγγαράδες και καραβομαραγκοί του Αιγαίου: Αυτοί είναι οι άνθρωποι της θάλασσας

• 9 Φεβρουαρίου, 2025

Ανθρωποι με πρόσωπα σημαδεμένα από την αλμύρα και τον ήλιο – Μια σύνθεση από ιστορίες που αποκαλύπτουν με έναν απλό και αποσταγματικό τρόπο τη σημασία της θάλασσας στις ζωές των Ελλήνων των νησιών μας

Μάριος Οικονόμου

Οι Κυκλάδες «τρέμουν» και ξυπνούν μνήμες από το παρελθόν, από τον μεγάλο σεισμό της Αμοργού, το 1956, και ένα Αιγαίο από άλλη εποχή που μοιάζει να «χάνεται». Ένα Αιγαίο με ναυτικούς, βαρκάρηδες και ψαράδες, ανθρώπους της θάλασσας που έζησαν εκείνη και άλλες αναταραχές καθώς ταξίδευαν σε άγνωστες ή οργισμένες θάλασσες, αγγίζοντας συχνά ακόμη και τον θάνατο. Ίσως για εκείνους τα σημερινά να μην είναι παρά μια επιπλέον φουρτούνα, όπως αυτές που έζησαν και διηγήθηκαν στον φακό του Κωνσταντίνου Σοφικίτη, του φωτογράφου που επί επτά σχεδόν χρόνια, από το 2018, προσπαθεί να αποτυπώσει την ψυχή των νησιωτών. Πρόσωπα με χέρια τραχιά και χαρακωμένα από τον κάβο και το κουπί, όψεις που μπορούσαν να αφηγηθούν ιστορίες ακόμη και με απόλυτη σιωπή.

Θαλασσινοί των ωκεανών και της στεριάς

Ο Γεώργιος Γεροντικάκης από την Κρήτη, πέρασε από τα χωράφια στα καράβια, φτάνοντας να ζήσει τον πόλεμο του Βιετνάμ πάνω σε εμπορικό πλοίο. Στη Σύμη, ο Μανώλης Γεωργάς, 17 χρόνια χειριστής αντλιών, εξιστορεί την αγριότητα της Μάγχης, το κρύο της Αγγλίας όσο η φουρτούνα έκανε αβέβαιη τη μοίρα του.

Ο Μίλτος Μακρής από τη Μήλο, με την τραγιάσκα και το τσιμπούκι του, διηγείται τη διάσωση ενός ρωσικού πληρώματος από ακυβέρνητο σκάφος, που έπεσε στα βράχια. «Λίγο είναι να σώσεις ψυχές;» εξομολογείται στον Κωνσταντίνο.

Ο Λευτέρης Καραϊσκάκης, στον Περσικό κόλπο και τον Κόλπο του Μεξικού από τα 17 του και σε ολόκληρη τη Μεσόγειο έως τις φυλακές της Λιβύης, μιλά για τον ανελέητο οικονομικό πόλεμο από τουρκικά τουριστικά πλοία.

Οι παραπάνω θαλασσόλυκοι κατέκτησαν τα κύματα με τον δικό τους τρόπο. Υπάρχουν όμως και οι σφουγγαράδες, οι ψαράδες και, κυρίως, οι καραβομαραγκοί του, που αγκάλιασαν διαφορετικά τη θάλασσα και, με τις αφηγήσεις τους, φώτισαν άλλες πτυχές της νησιωτικής ζωής και μιας παράδοσης που φθίνει. Βουτηχτάδες χωρίς εξοπλισμό, όπως ο, Κώστας Τρικοιλης, που έφταναν σε βάθη πάνω από 20 μέτρα για σφουγγάρια. Ο Μικές Καστρινός, με την ξυλοναυπηγική στο DNA του, έγινε από παιδί καραβομαραγκός και συνεχιστής της οικογενειακής παράδοσης, έχοντας κατασκευάσει τα περισσότερα τρεχαντήρια στο λιμάνι της Καλύμνου.

Στη Σύμη, ο Αποστόλης Χάσκας βλέπει την παρακμή της ξυλοναυπηγικής τέχνης, που έμαθε από τον πατέρα του, και αποφάσισε να εγκαταλείψει το επαγγελματικό του μεράκι για να ανοίξει καφετέρια αφού «σήμερα δε βγαίνει μεροκάματο». Αλλά και ο Νικόλας Χαραλαμπάκης από την Τήλο, που πέρασε τη ζωή του στη θάλασσα, καταλαβαίνει τη μοναξιά του νησιού όντας ο μοναδικός επαγγελματίας ψαράς, αναγκασμένος εισέτι να ανταγωνίζεται τα καΐκια που φτάνουν από άλλα μέρη.

Ιστοριογράφημα στο Αιγαίο

Το «Marabou Project: Ιστοριογράφημα στο Αιγαίο» είναι μια σειρά φωτογραφικών λευκωμάτων και προφορικής λαογραφίας, με στόχο να αποτελέσει μια ζωντανή γέφυρα ανάμεσα στο παρελθόν και το παρόν. Ανδρες που ταύτισαν τη ζωή τους με κάθε πτυχή του ωκεανού και των κυμάτων, είναι από τους βασικούς πρωταγωνιστές στα 400 περίπου πορτραίτα που έχει καταγράψει ο Κωνσταντίνος, σε συνεργασία με τον πατέρα και τον αδελφό του, μέσα από ταξίδια σε 65 νησιά του Αιγαίου.

Ο Κωνσταντίνος Σοφικίτης είναι επαγγελματίας φωτογράφος και μέλος του LensCulture Society (magnum). Έχει συνεργαστεί με το National Geographic, ενώ η δουλειά του έχει προβληθεί με δημοσιεύσεις σε έντυπα και ψηφιακά μέσα και εκθέσεις στην Ελλάδα και στο εξωτερικό. Το 2017, διακρίθηκε με την πρώτη θέση στον διεθνή διαγωνισμό Sony World Photography Awards, ενώ την ίδια χρονιά συμμετείχε και στην Biennale της Βενετίας.

Το «Marabou: Ιστοριογράφημα στο Αιγαίο», με το οποίο συμμετείχε στην Μπιενάλε της Αβάνας στην Κούβα το 2024, αποτυπώνει εναργώς το ενδιαφέρον του για την ταξιδιωτική φωτογραφία με τον άνθρωπο στο επίκεντρο. Μέσα στο 2025 αναμένεται να κυκλοφορήσει ένα βιβλίο με τις περισσότερες ιστορίες και πορτραίτα του project, και να δημιουργηθεί ένα Ντοκιμαντέρ από τον Πέτρο Σοφικίτη, που θα αναδείξει αυτό το ταξίδι, ένα ταξίδι επιτυχές παρά τις τρομακτικές δυσκολίες και εμπόδια ως αποκλειστικά αυτοχρηματοδοτούμενο.

Οι θαλασσόλυκοι

16 Ελληνες νησιώτες που έχουν δει στη ζωή τους όλα τα πρόσωπα της θάλασσας και δέχτηκαν να μοιραστούν τη ζωή τους.

Άη Στράτης, Λευτέρης Καραϊσκάκης

«Οι Τούρκοι είναι Τούρκοι, φίλε. Μια φορά πήγα μέσα στο Αϊβαλί και με καταδίωξε το λιμενικό. Οι Τούρκοι απ’ έξω να με φωνάζουν και να πυροβολούν στον αέρα».

Τήλος, Νικόλας Χαραλαμπάκης

Μια ζωή στην Τήλο, από 12 χρονών στη θάλασσα μέσα, «Είμαι 53, άρα 41 χρόνια. Ήμουν παιδί του λιμανιού. Έπαιρνα πέντε κατοστάρικα μεροκάματο από το πρωί μέχρι το βράδυ. Είμαι ο μοναδικός ψαράς στο νησί, δεν έχει άλλον επαγγελματία. Όταν έρχονται πολλά καΐκια από γύρω είναι δύσκολα».

Νάξος, Γιώργος Κουρέλης

Ξεκίνησε 17 χρονών στα βαπόρια και είναι γεμάτος ιστορίες. Σε ένα ταξίδι στην Αμβέρσα, πήγαν σε κέντρο με ελληνική μουσική και χόρεψε τσάμικο πάνω σε μπουκάλι. Οι θαμώνες ενθουσιάστηκαν, το αφεντικό πρότεινε συνεργασία αλλά «δεν με κράταγε ο τόπος, φύγαμε 6 το πρωί για Σουηδία να φορτώσουμε ξυλεία για Πειραιά».

Κάλυμνος, Μικές Καστρινός

Καραβομαραγκός από DNA, ο Μικές Καστρινός καταπιάστηκε από μικρός με την τέχνη του παππού και πατέρα του. «Εγώ δεν πήγα σχολείο… μέχρι Δ’ δημοτικού. Όλη μου τη ζωή αυτή τη δουλειά κάνω. Αν πούμε ότι έχει εκατό τρεχαντήρια στο λιμάνι τώρα, τα ογδόντα είναι δικά μας».

Σύμη, Αποστόλης Χάσκας

Η ξυλοναυπηγική «πεθαίνει», λέει για την τέχνη που έμαθε από τον πατέρα του και πλέον εγκαταλείπει. Νοίκιασε κτίριο για να φτιάξει καφετέρια γιατί «στη ναυπηγική σήμερα δε βγαίνει μεροκάματο. Πριν 25 χρόνια δώσαν λεφτά για μαθήματα ναυπηγικής αλλά κανείς δεν ήρθε. Με τα λεφτά κάναμε δύο βάρκες και τις πούλησε μετά ο δήμος».

Χίος, Δημήτρης Μοράκης

«Η γλύκα που έχει ετούτη η θάλασσα δεν υπάρχει πουθενά» λέει για το Αιγαίο ο Δημήτρης Μοράκης, ο καραβομαραγκός, που βάζει πάνω απ’ όλα την ασφάλεια του άλλου, «να πάει στη θάλασσα μ αυτό που του έχω φτιάξει και να μην έχει έγνοια. Δεν έχω δικαίωμα για να κονομήσω να πνίξω έναν άνθρωπο».

Σίφνος, Ιούλιος Θυμαρίτης

Ο 82χρονος Ιούλιος Θυμαρίτης, ψαράς από τα εφτά του, αφιέρωσε τη ζωή του στη θάλασσα. Μόνιμος κάτοικος Σίφνου, ζει ήρεμα, τιμώντας τις παραδόσεις και τη φύση.

Φούρνοι, Παντελής Αμοργιανός

Κάποτε φυγάδεψε με τη βάρκα του έναν συμπατριώτη την περίοδο της Κατοχής. «Με τόση ατιμία με δέρνανε, τόσες γροθιές, ένας, παλαιστής ήτανε; Με τάραξε στο ξύλο. Λιγοθυμούσα, μου ρίχνανε νερό και με αρχίζανε στα βασανιστήρια».

Πάτμος, Δημήτρης Γρύλλης

Καπετάνιος από παιδί, μετέφερε ανθρώπους και ανάγκες με το «Δελφίνι» για 42 χρόνια, με χαμόγελο, σεβασμό και αξέχαστες ιστορίες ζωής. «Ξεκίνησα με τη βάρκα παιδάκι, 10-11 ετών. Α΄ Γυμνασίου πήγα εκδρομή όλο το Γυμνάσιο, και ως μαθητής και φράγκα πήρα».

Ψέριμος, Κώστας Τρικιοίλης

«Πριν πάω με το σκαφανδρο, δουλεύαμε σφουγγάρια με αναπνοή δική μας, όπως μας γέννησε η μάνα βουτούσαμε, 20 μέτρα ή και παραπάνω, από το πρωί μέχρι το βράδυ. Στο τελευταίο ταξίδι στην Ιταλία, φοβήθηκα ότι τελείωσε η ζωή μου, όταν μου κόπηκε ο αέρας στα 50 μέτρα βάθος».

Σύμη, Μανώλης Γεωργάς

Κοντά 17 χρόνια στις θάλασσες ως χειριστής αντλιών, θυμάται ένα από τα τελευταία ταξίδια του, «εγώ, ο λοστρόμος και ο καπετάνιος ήμασταν πάνω, 10-12 ώρες στη θάλασσα, με το κρύο της Αγγλίας. Ό,τι καιρός και να ‘ναι θα ταξιδέψω. Αλλά αυτό το πράγμα το φοβήθηκα».

Τέλενδος, Πανορμίτης Τρικοίλης

«Βουτούσα για σφουγγάρια από μικρή ηλικία. Έπιανα από ένα μέτρο και πήγαινα μέχρι 30. Το πρώτο ψαροντούφεκο μου το έδωσε ένας Αθηναίος, ήμουν 17-18 τότε». Ταξίδεψε «με κουπί και πανί» όλη την Ελλάδα.

Ψαρά, Γεώργιος Γεροντικάκης

Έζησε τον τον πόλεμο του Βιετνάμ και φέρει μνήμες από Μικρασία, κατοχή, προσφυγιά και πείνα: «Άμα είσαι σε ένα νησάκι, κάνεις διάφορες δουλειές για να πάρεις ένα μεροκάματο να ζήσεις την οικογένειά σου».

Μήλος, Μίλτος Μακρής

«Πετάει το πλήρωμα το ιβιλάι, με μπιτόνια δεμένα στην άκρη. Τα πιάσαμε, τα δέσαμε σε έναν κάβο και κοτσάραμε στο τρακτέρ. Σιγά σιγά αρχίσαμε να τραβάμε. Πώς κατεβαίνουν τα μαιμουδάκια; Έτσι κατέβηκε και το ρωσικό πλήρωμα, ανάποδα, κρεμασμένοι από το σκοινί, κίτρινοι σαν το πανί.»

Χίος, Κώστας Παχιλάκης

Ψαράς εδώ και 67 χρόνια, πέρασε όλη τη ζωή του στο νησί. Το ψάρεμα είναι και μεράκι, εξ ου και τις ημέρες που δεν βγαίνει στο πέλαγος με το καΐκι του, ρίχνει το αγκίστρι και αφήνει το μάτι του να φθάσει όπου δεν φθάνει το κορμί.

Νάξος, Γιώργος Κουρέλης

Ξεκίνησε 17 χρονών στα βαπόρια και είναι γεμάτος ιστορίες. Σε ένα ταξίδι στην Αμβέρσα, πήγαν σε κέντρο με ελληνική μουσική και χόρεψε τσάμικο πάνω σε μπουκάλι. Οι θαμώνες ενθουσιάστηκαν, το αφεντικό πρότεινε συνεργασία αλλά «δεν με κράταγε ο τόπος, φύγαμε 6 το πρωί για Σουηδία να φορτώσουμε ξυλεία για Πειραιά».

Πηγή: protothema.gr