....όπου και να ψάξεις θα βρεις τον Σπανόπουλο, δεν κάθεται καλά αυτός οάνθρωπος ηδεντον αφήνουν τ' αφεντικά του?? Πάντως με τα ρ/κ κατάφερε και γέμισε την Ελλάδα, αν καιτου βγαίνει μεκόκκινο ο Θεσσαλονικεύς και με ωραίες κατασκευές.
άλλο ήθελα να γράψω, το οποίο από χρόνια φωνάζω, αλλά με τόσο ευαίσθητους πειβαντολόγους τινα συζητήσεις?? Μόλις τα μασήσουν κάνουντο κορόιδο, εφευρέτες οι Έλληνες, οι μισοί λαμόγια απμιζούν τους άλλους μισούς, το ωραίο είναι ότι όλοι το ευχαριστιόμαστε....
Λέτε ότι δεν έχουμε διαλυτήρια, και για πες μας κύριος, που θα τα βάλουμε?? σάμπως έχουμε νησιά, η απόμερες παραλίες?
H Ελλάδα είναι η μόνη ναυτική χώρα της
Ε.Ε. που δεν διαθέτει διαλυτήριο πλοίων. Η Ευρωπαϊκή Επιτροπή τον
Δεκέμβριο του 2016 δημοσίευσε λίστα για τις εγκαταστάσεις όπου μπορούν
να διαλύονται πλοία, θέτοντας πολύ ψηλά τον περιβαλλοντικό πήχυ. Σε
αυτήν περιλαμβάνονται 18 ναυπηγεία που επεξεργάζονται παλιά σκαριά, όχι
με τη μέθοδο της κοπής με οξυγόνο, αλλά υδραυλικά, αφού αφαιρεθούν
λάδια, έπιπλα και διάφορα όργανα (ακόμη και οι συλλέκτες σπάνιων
ναυτικών οργάνων μπαίνουν μέσα στα πλοία πριν αυτά οδηγηθούν προς
διάλυση).
Μεγάλες εταιρείες μεταφορών, όπως η Χάπαγκ Λόιντ, έχουν δεσμευθεί να χρησιμοποιούν μόνο «πράσινο» σκράπινγκ (διάλυση πλοίων), πολύ περισσότερο τώρα που η νομοθεσία υποχρεώνει τη χώρα όπου βρίσκεται το τελευταίο λιμάνι του πλοίου να χρεώνεται τους ρύπους. Για μεγαλύτερα πλοία, ιδιαίτερο ενδιαφέρον για τη δημιουργία διαλυτηρίου δείχνει η Χαλυβουργική. Ενώ, όχι μακριά από τις εγκαταστάσεις της, στο παλαιό διαλυτήριο Μπακοπούλου, η οικογένεια Σπανοπούλου, που αγόρασε το οικόπεδο και την άδεια του διαλυτηρίου (χρονολογείται στο 2000), θέλει να στήσει μια εγκατάσταση για μικρότερα πλοία.
Η Περιφέρεια ανακάλεσε την άδεια, όταν, πριν από τη μεταβίβαση του διαλυτηρίου στους νέους ιδιοκτήτες, πήγε στην εγκατάσταση και δεν βρήκε τον εξοπλισμό. Οταν, όμως, οι νέοι ιδιοκτήτες δήλωσαν την πρόθεσή τους να προχωρήσουν στην επένδυση, δεν εκδόθηκε καν οικοδομική άδεια επειδή δεν διέθεταν... άδεια διαλυτηρίου. Η παλιά άδεια, που είναι υψηλής όχλησης ως προς την ιπποδύναμη που χρησιμοποιείται για τη διάλυση πλοίων, δεν ταιριάζει στο προφίλ που θέλει να δώσει ο Δήμος Ελευσίνας στην περιοχή. Θέλει να μετατρέψει αυτό το τμήμα της πόλης σε χαμηλής όχλησης. Ηταν μεσαίας όχλησης, αλλά, όταν έχει βγει μια άδεια για εγκατάσταση, η άδεια και ο τύπος της όχλησης μεταβιβάζονται άνευ αλλαγών στον νέο ιδιοκτήτη. Προφανώς, αυτή η πολιτική θα ακολουθηθεί και απέναντι στη Χαλυβουργική από τον Δήμο Ασπροπύργου αλλά και από την Περιφέρεια, που συμφωνεί με τον Δήμο Ελευσίνας.
Οταν ο αγοραστής του παλαιού διαλυτηρίου ζήτησε να νοικιάσει τον αιγιαλό, το Λιμενικό Ταμείο συμφώνησε. Ομως εμφανίσθηκε το συνδικάτο των εργαζομένων άλλης επιχείρησης που βρίσκεται στη δυτική άκρη του κόλπου της Ελευσίνας, το οποίο δήλωσε ότι διαφωνεί με την ενοικίαση του αιγιαλού από το Δημόσιο.
Να σημειωθεί ότι με τον κλάδο των διαλυτηρίων στην Τουρκία ασχολείται με πολύ καλά αποτελέσματα γνωστή οικογένεια ομογενών από την Κωνσταντινούπολη. Στο διαλυτήριο που διατηρεί στη Σμύρνη υποδέχεται δεκάδες πλοία. Η Τουρκία, γενικά, επιχειρεί να αναβαθμίσει τα δικά της διαλυτήρια, κάνοντάς τα «πράσινα», σύμφωνα με τις ευρωπαϊκές προδιαγραφές. Δεκάδες Ελληνες εξειδικευμένοι τεχνίτες από τη ναυπηγοεπισκευαστική ζώνη αναζητούν πλέον δουλειά στην Τουρκία.
Μεγάλες εταιρείες μεταφορών, όπως η Χάπαγκ Λόιντ, έχουν δεσμευθεί να χρησιμοποιούν μόνο «πράσινο» σκράπινγκ (διάλυση πλοίων), πολύ περισσότερο τώρα που η νομοθεσία υποχρεώνει τη χώρα όπου βρίσκεται το τελευταίο λιμάνι του πλοίου να χρεώνεται τους ρύπους. Για μεγαλύτερα πλοία, ιδιαίτερο ενδιαφέρον για τη δημιουργία διαλυτηρίου δείχνει η Χαλυβουργική. Ενώ, όχι μακριά από τις εγκαταστάσεις της, στο παλαιό διαλυτήριο Μπακοπούλου, η οικογένεια Σπανοπούλου, που αγόρασε το οικόπεδο και την άδεια του διαλυτηρίου (χρονολογείται στο 2000), θέλει να στήσει μια εγκατάσταση για μικρότερα πλοία.
Η Περιφέρεια ανακάλεσε την άδεια, όταν, πριν από τη μεταβίβαση του διαλυτηρίου στους νέους ιδιοκτήτες, πήγε στην εγκατάσταση και δεν βρήκε τον εξοπλισμό. Οταν, όμως, οι νέοι ιδιοκτήτες δήλωσαν την πρόθεσή τους να προχωρήσουν στην επένδυση, δεν εκδόθηκε καν οικοδομική άδεια επειδή δεν διέθεταν... άδεια διαλυτηρίου. Η παλιά άδεια, που είναι υψηλής όχλησης ως προς την ιπποδύναμη που χρησιμοποιείται για τη διάλυση πλοίων, δεν ταιριάζει στο προφίλ που θέλει να δώσει ο Δήμος Ελευσίνας στην περιοχή. Θέλει να μετατρέψει αυτό το τμήμα της πόλης σε χαμηλής όχλησης. Ηταν μεσαίας όχλησης, αλλά, όταν έχει βγει μια άδεια για εγκατάσταση, η άδεια και ο τύπος της όχλησης μεταβιβάζονται άνευ αλλαγών στον νέο ιδιοκτήτη. Προφανώς, αυτή η πολιτική θα ακολουθηθεί και απέναντι στη Χαλυβουργική από τον Δήμο Ασπροπύργου αλλά και από την Περιφέρεια, που συμφωνεί με τον Δήμο Ελευσίνας.
Οταν ο αγοραστής του παλαιού διαλυτηρίου ζήτησε να νοικιάσει τον αιγιαλό, το Λιμενικό Ταμείο συμφώνησε. Ομως εμφανίσθηκε το συνδικάτο των εργαζομένων άλλης επιχείρησης που βρίσκεται στη δυτική άκρη του κόλπου της Ελευσίνας, το οποίο δήλωσε ότι διαφωνεί με την ενοικίαση του αιγιαλού από το Δημόσιο.
Να σημειωθεί ότι με τον κλάδο των διαλυτηρίων στην Τουρκία ασχολείται με πολύ καλά αποτελέσματα γνωστή οικογένεια ομογενών από την Κωνσταντινούπολη. Στο διαλυτήριο που διατηρεί στη Σμύρνη υποδέχεται δεκάδες πλοία. Η Τουρκία, γενικά, επιχειρεί να αναβαθμίσει τα δικά της διαλυτήρια, κάνοντάς τα «πράσινα», σύμφωνα με τις ευρωπαϊκές προδιαγραφές. Δεκάδες Ελληνες εξειδικευμένοι τεχνίτες από τη ναυπηγοεπισκευαστική ζώνη αναζητούν πλέον δουλειά στην Τουρκία.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου