...πόσο λυπάμαι για τέτοια αφελή δυστυχήματα και για τις ζωές που χάνονται άδικα βεβαίως.
Για το πόσο αφελή είναι αυτά τα δυστυχήματα, φαίνεται από την περιγραφή των γεγονότων και μη. Γίνονται ακόμα πιο αφελή και ανωφαιλή, όταν καπεταναίοι συνεπαρμένοι από την κάμερα, αμολάνε αρλούμπες, και καμμιά φορά θυμούνται να πουν ότι έτσι τους είπαν, λες και αυτοί δεν έχουν κρίση της βλακείας..
Το πρόβλημα με τους ψαράδες που ψαρεύουν όπου νάναι είναι ένα θέμα μεγάλο. Οι μηχανότρατες τραβάνε κροσσάροντας το διαχωρισμό κυκλοφορίας, τα γριγρι ανάβουν τις λάμπες και κλείνουν είσοδο και έξοδο, χωρίς να τους ενοχλεί κανείς, οι βάρκες κλείνουν τον δίαυλο για την Ελευσίνα, και όλα καλά, μέχρι να γίνει το κακό.
Συνιθίζουμε να λέμε... αυτό να είναι το τελευταίο κακό, αλλά συνήθως όχι πολύ μακρυά μέχρι να συμβεί το επόμενο κακό.
Εκεί που διαβάζεις σαν χαμένος, σού 'ρχονται ξαφνικά τα γέλια, ακούγοντας τον δημοσιοκάφρο, να λέει ότι ο καπετάνιος τους φώναζε, αλλά αυτοί δεν άκουγαν διότι λέει είχαν πλάτη προς την γέφυρα τους .... μάζευαν λέει τα δίχτυα τους, ε και ποιο γρίφο ήθελε να λύσει ο καπετάνιος της υδροφόρας??
και το καλλίτερο χτύπησαν στην πρύμη και διαλύθηκε το καικάκι, ούτε σπιρτόκουτο να ήταν.
Ύστερα από χρόνια στο κουρμπέτι, σού 'ρχεται εύκολο να κρίνεις, αλλά μην πέφτετε σε αυτή την λούμπα. Θα γελιοποιειθείτε σίγουρα και βάναυσα.
Θα έχετε τον χρόνο να κριτικάρετε αφού πρώτα βγουν τα στοιχεία, έστω και αν είναι της κοροιδίας.
2 αδέλφια, στην μάχη για την επιβίωση, έχασαν αδικα την ζωή τους
Για το πόσο αφελή είναι αυτά τα δυστυχήματα, φαίνεται από την περιγραφή των γεγονότων και μη. Γίνονται ακόμα πιο αφελή και ανωφαιλή, όταν καπεταναίοι συνεπαρμένοι από την κάμερα, αμολάνε αρλούμπες, και καμμιά φορά θυμούνται να πουν ότι έτσι τους είπαν, λες και αυτοί δεν έχουν κρίση της βλακείας..
Το πρόβλημα με τους ψαράδες που ψαρεύουν όπου νάναι είναι ένα θέμα μεγάλο. Οι μηχανότρατες τραβάνε κροσσάροντας το διαχωρισμό κυκλοφορίας, τα γριγρι ανάβουν τις λάμπες και κλείνουν είσοδο και έξοδο, χωρίς να τους ενοχλεί κανείς, οι βάρκες κλείνουν τον δίαυλο για την Ελευσίνα, και όλα καλά, μέχρι να γίνει το κακό.
Συνιθίζουμε να λέμε... αυτό να είναι το τελευταίο κακό, αλλά συνήθως όχι πολύ μακρυά μέχρι να συμβεί το επόμενο κακό.
Εκεί που διαβάζεις σαν χαμένος, σού 'ρχονται ξαφνικά τα γέλια, ακούγοντας τον δημοσιοκάφρο, να λέει ότι ο καπετάνιος τους φώναζε, αλλά αυτοί δεν άκουγαν διότι λέει είχαν πλάτη προς την γέφυρα τους .... μάζευαν λέει τα δίχτυα τους, ε και ποιο γρίφο ήθελε να λύσει ο καπετάνιος της υδροφόρας??
και το καλλίτερο χτύπησαν στην πρύμη και διαλύθηκε το καικάκι, ούτε σπιρτόκουτο να ήταν.
Ύστερα από χρόνια στο κουρμπέτι, σού 'ρχεται εύκολο να κρίνεις, αλλά μην πέφτετε σε αυτή την λούμπα. Θα γελιοποιειθείτε σίγουρα και βάναυσα.
Θα έχετε τον χρόνο να κριτικάρετε αφού πρώτα βγουν τα στοιχεία, έστω και αν είναι της κοροιδίας.
2 αδέλφια, στην μάχη για την επιβίωση, έχασαν αδικα την ζωή τους
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου