...παλαιότερα , άρθρα όπως το παρακάτω, ούτε καν έβλεπε το φως του ήλιου όχι της δημοσιότητος.
Καλά , θα μου πείτε και τι έγινε? απλά σήμερα τα διαβάζουμε, αποκαλύπτονται, αλλά μέχρι εκεί... δηλαδή δεν ιδρώνει κανενός το κεφάλι... πάντως το τελευταίο καιρό , έχουμε αφήσει τους γείτονες να κάνουν βόλτα στα ίσα... πέστε μας και το υπόλοιπο να τελειώνουμε.
Ένα περίεργο, αλλά μεγάλης σημασίας για τα
ελληνικά ζωτικά συμφέροντα περιστατικό, έλαβε χώρα την Πέμπτη 1 Μαΐου 2013
σε... θαλάσσια περιοχή περί τα 100 ναυτικά μίλια
ανατολικά της Κρήτης (νότια Καρπάθου – Ρόδου). Το ωκεανογραφικό «Sarmiento De
Gamboa», που ιδιοκτησιακά ανήκει στο Εθνικό Συμβούλιο Ερευνών της Ισπανίας
(CSIC) πραγματοποιούσε έρευνες σε θαλάσσια περιοχή, εκτός εθνικών χωρικών
υδάτων αλλά εντός της ελληνικής υφαλοκρηπίδας, υπό την παρακολούθηση τουρκικής
ακτοφυλακίδας.
Καθώς το πλοίο έπλεε με πολύ μικρή ταχύτητα (0,1 κόμβοι) πραγματοποιώντας δειγματοληψίες ύδατος, ο κυβερνήτης της τουρκικής ακτοφυλακίδας επικοινώνησε με τον κυβερνήτη του ωκεανογραφικού και απαίτησε τη μετακίνηση του κατά 25 ναυτικά μίλια νοτιότερα γιατί «βρισκόταν εντός περιοχής τουρκικής αρμοδιότητας».
Σύμφωνα με πληροφορίες, το ισπανικό ωκεανογραφικό συμμορφώθηκε με τις τουρκικές υποδείξεις και αρκετό χρόνο αργότερα (και το πλοίο κινούνταν στη νέα πορεία που του είχε υποδειχθεί) ενημέρωσε τις αρμόδιες ελληνικές αρχές, από τις οποίες προφανώς είχε λάβει άδεια γα τη δραστηριότητά του.
Άραγε επειδή ανήκει σε ισπανικό δημόσιο οργανισμό πρώτα ενημέρωσε το ισπανικό δημόσιο; Αν η υπόθεση αυτή ισχύει τότε εγείρεται ένα ζήτημα που επιβάλλει την παροχή εξηγήσεων από την ισπανική κυβέρνηση προς την ελληνική.
Σε κάθε περίπτωση είτε το «Sarmiento De Gamboa» πραγματοποιούσε έρευνες για λογαριασμό της ελληνικής κυβέρνησης, είτε για λογαριασμό του CSIC εφόσον οι έρευνες πραγματοποιούνταν σε ελληνική υφαλοκρηπίδα απαιτείται η κατάλληλη άδεια του ελληνικού Υπουργείου Εξωτερικών. Ας σημειωθεί ότι εν όψει της εκμετάλλευσης των υποθαλάσσιων ενεργειακών πόρων στην λεκάνη της Ανατολικής Μεσογείου τα δεδομένα που συλλέγονται αξίζουν… «το βάρος τους σε χρυσάφι».
Η τουρκική εμπλοκή στις έρευνες του «Sarmiento De Gamboa», το οποίο εξ ορισμού όπως προαναφέρθηκε θα έπρεπε να είχε λάβει άδεια από τις ελληνικές αρχές, αποτελεί άλλη μία περίπτωση όπου η Άγκυρα κλιμακώνει τόσο τις προκλήσεις της όσο και τις διεκδικήσεις της.
Σε περίπτωση δε που το ισπανικό ωκεανογραφικό δεν πραγματοποιούσε έρευνες για λογαριασμό της ελληνικής κυβέρνησης (εκδοχή που θεωρείται ως η πιθανότερη διαφορετικά προφανώς θα είχε παρασχεθεί ελληνική «διακριτική» συνοδεία), το ζήτημα είναι πολύ σοβαρό γιατί η Άγκυρα με τις ενέργειες της προσπαθεί να επιβάλλει σε τρίτα μέρη τη λήψη άδειας για έρευνες από τις τουρκικές αρχές ακόμα και για περιοχές που σαφώς δεν ανήκουν στην αρμοδιότητα της καθ’ οιονδήποτε τρόπο.
Πέρα από τις διαδικασίες σε πολιτικό και διπλωματικό επίπεδο η ελληνική πλευρά θα πρέπει να προσαρμόσει τον σχεδιασμό της και τις ενέργειες της στην αποτελεσματική αντιμετώπιση παρόμοιων περιστατικών ΣΤΗΝ ΠΡΑΞΗ. Σε κάθε περίπτωση, προφανώς αναμένουμε επίσημες διευκρινίσεις, αλλιώς θα αναγκαστούμε να επανέλθουμε.
Καθώς το πλοίο έπλεε με πολύ μικρή ταχύτητα (0,1 κόμβοι) πραγματοποιώντας δειγματοληψίες ύδατος, ο κυβερνήτης της τουρκικής ακτοφυλακίδας επικοινώνησε με τον κυβερνήτη του ωκεανογραφικού και απαίτησε τη μετακίνηση του κατά 25 ναυτικά μίλια νοτιότερα γιατί «βρισκόταν εντός περιοχής τουρκικής αρμοδιότητας».
Σύμφωνα με πληροφορίες, το ισπανικό ωκεανογραφικό συμμορφώθηκε με τις τουρκικές υποδείξεις και αρκετό χρόνο αργότερα (και το πλοίο κινούνταν στη νέα πορεία που του είχε υποδειχθεί) ενημέρωσε τις αρμόδιες ελληνικές αρχές, από τις οποίες προφανώς είχε λάβει άδεια γα τη δραστηριότητά του.
Άραγε επειδή ανήκει σε ισπανικό δημόσιο οργανισμό πρώτα ενημέρωσε το ισπανικό δημόσιο; Αν η υπόθεση αυτή ισχύει τότε εγείρεται ένα ζήτημα που επιβάλλει την παροχή εξηγήσεων από την ισπανική κυβέρνηση προς την ελληνική.
Σε κάθε περίπτωση είτε το «Sarmiento De Gamboa» πραγματοποιούσε έρευνες για λογαριασμό της ελληνικής κυβέρνησης, είτε για λογαριασμό του CSIC εφόσον οι έρευνες πραγματοποιούνταν σε ελληνική υφαλοκρηπίδα απαιτείται η κατάλληλη άδεια του ελληνικού Υπουργείου Εξωτερικών. Ας σημειωθεί ότι εν όψει της εκμετάλλευσης των υποθαλάσσιων ενεργειακών πόρων στην λεκάνη της Ανατολικής Μεσογείου τα δεδομένα που συλλέγονται αξίζουν… «το βάρος τους σε χρυσάφι».
Η τουρκική εμπλοκή στις έρευνες του «Sarmiento De Gamboa», το οποίο εξ ορισμού όπως προαναφέρθηκε θα έπρεπε να είχε λάβει άδεια από τις ελληνικές αρχές, αποτελεί άλλη μία περίπτωση όπου η Άγκυρα κλιμακώνει τόσο τις προκλήσεις της όσο και τις διεκδικήσεις της.
Σε περίπτωση δε που το ισπανικό ωκεανογραφικό δεν πραγματοποιούσε έρευνες για λογαριασμό της ελληνικής κυβέρνησης (εκδοχή που θεωρείται ως η πιθανότερη διαφορετικά προφανώς θα είχε παρασχεθεί ελληνική «διακριτική» συνοδεία), το ζήτημα είναι πολύ σοβαρό γιατί η Άγκυρα με τις ενέργειες της προσπαθεί να επιβάλλει σε τρίτα μέρη τη λήψη άδειας για έρευνες από τις τουρκικές αρχές ακόμα και για περιοχές που σαφώς δεν ανήκουν στην αρμοδιότητα της καθ’ οιονδήποτε τρόπο.
Πέρα από τις διαδικασίες σε πολιτικό και διπλωματικό επίπεδο η ελληνική πλευρά θα πρέπει να προσαρμόσει τον σχεδιασμό της και τις ενέργειες της στην αποτελεσματική αντιμετώπιση παρόμοιων περιστατικών ΣΤΗΝ ΠΡΑΞΗ. Σε κάθε περίπτωση, προφανώς αναμένουμε επίσημες διευκρινίσεις, αλλιώς θα αναγκαστούμε να επανέλθουμε.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου