Την μια φωνάζουμε μπράβο πρόεδρε ( όπως σήμερα, κρίμα τα χρόνια που κουβαλάει, μάλλον έχει μείνει δόκιμος λαμογιάρης), και τη άλλη ξαναφωνάζουμε με κουκούλα.. αυτή την φορά για το ξεχαρβάλωμα του κράτους, και ότι κάτσει. ΚΑΛΑ ΝΑ ΜΑΣ ΚΑΝΟΥΝ, τέτοιοι κώλοι τέτοια θέλουν. Το οθωμανικό έχει επιβληθεί από τους μάγγες της ψευτοκουλτούρας.
Ε, ρε λίμπερτυ και γαλέτα που θέλετε...
| Ναυτιλίας το (αντι) παράδειγμα Κυριακή, 5 Σεπτεμβρίου 2010 marinews |
Tου Mπάμπη Παπαδημητρίου για την Καθημερινή Αναδημοσίευση Μια ακόμη παταγώδης αποτυχία του κράτους αποκαλύφθηκε με την απόφαση της Ευρωπαϊκής Επιτροπής να αποκλείσει τον Ελληνικό Νηογνώμονα από την αγορά Ελέγχου και Πιστοποίησης πλοίων. Την προσβλητική για το κύρος της Ελλάδας στη διεθνή ναυτιλία εξέλιξη ήδη τη γνωρίζαμε. O διεθνής Νηογνώμονας (International Association of Classification Societies) μας είχε αποπέμψει πρώτος. Στις 18(!) παρατηρήσεις των κοινοτικών λείπουν και τα στοιχειώδη. Η Ελλάδα έχασε κύρος, χρήματα και θέσεις απασχόλησης. Κάποιοι πρέπει να τιμωρηθούν και να «φέρουν πίσω τα λεφτά». Θυμηθήκαμε πως η χώρα μας χάνει τεράστιους πόρους στη ναυτιλία, έναν τομέα στον οποίο, όπως και πάλι τις προάλλες αποδείχθηκε, ο ελληνικός εφοπλισμός διατηρεί τα πρωτεία, (πάνω από 4.000 καράβια συν περίπου 500 που ετοιμάζονται) μπροστά από Ιάπωνες, Κινέζους, Γερμανούς και Αμερικανούς. Και όμως ο Πειραιάς μπορεί να γίνει σπουδαίο χρηματοοικονομικό και επιτελικό κέντρο εφοπλισμού, κατά το πρότυπο του λονδρέζικου City ή άλλων νεότερων ναυτιλιακών κέντρων στην Ασία και αλλού. Μπορούμε να το επιτύχουμε, αλλά δεν προσπαθούμε. Πάνω από 10 δισ. ευρώ σε δάνεια περνούν από την ελληνική τραπεζική τεχνογνωσία σε ένα παγκόσμιο σύνολο που ξεπερνά τα 70 δισ. Μπορούν να γίνουν περισσότερα και, ταυτοχρόνως, να προσελκύσουν και πάλι τις αντίστοιχες τοποθετήσεις κεφαλαίων. Χρειαζόμαστε όμως ακόμη Ναυτικά Δικαστήρια, που θα κερδίσουν κύρος και παγκόσμια πελατεία. Αλλά και Ναυτική Διαιτησία, που θα πείσει με την αντικειμενικότητά της. Χρειάζεται να αξιοποιήσουμε το πλήθος των νομικών και άλλων στελεχών του συγκεκριμένου τομέα, που θα στηθεί βεβαίως με πλήρη ανεξαρτησία από τις κρατικές υπηρεσίες. Χρειάζεται Μεσιτεία Ασφαλίσεων, κοντινός κλάδος στην τραπεζική χρηματοδότηση στον οποίο επίσης διαθέτουμε έναν αρχικό πυρήνα ειδικευμένου προσωπικού. Αν όχι εγκατεστημένου στην Ελλάδα, σίγουρα πρόθυμου να μετακινηθεί εφόσον πειστεί για το μέλλον του. Το ίδιο άλλωστε ισχύει και για πάρα πολλούς νομικούς επιστήμονες, που επαγγελματικά διαπρέπουν σε άλλα κράτη. Κυρίως για να δημιουργηθεί ένα ισχυρό σώμα διακανονιστών (adjusters). Ολα τα παραπάνω τροφοδοτούνται και ανατροφοδοτούν μια καλύτερη υποδομή Ναυτικής Εκπαίδευσης υπό την ευρεία έννοια. Μάλιστα, η απελευθέρωση του συγκεκριμένου κλάδου θα προσελκύσει εύκολα κεφάλαια της ελληνικής Ναυτιλίας. Προσέξτε τη δημοφιλία που διαθέτουν το τμήμα ναυτιλιακών σπουδών υπό τον καθηγητή Ελευθέριο Θαλασσινό στο Πανεπιστήμιο Πειραιά (παρά την «ακριβή», μαθαίνω, τιμή του μεταπτυχιακού κύκλου σπουδών), αλλά και του σημαντικότατου κύρους με το οποίο περιβάλλεται διεθνώς το τμήμα International Centre for Shipping, Trade and Finance, που έκτισε το 1983 ο κ. Κώστας Γραμμένος στο Λονδίνο. Προφανώς, αν γίνουν τα παραπάνω, θα λειτουργήσουν μεγαλύτερα από τα σημερινά μεσιτικά γραφεία, ακόμη και οι επισκευαστικές μονάδες μπορεί να ξαναζήσουν. Πολύ όμορφο για να γίνει αληθινό. Οχι, αν πιστεύσουμε στις δυνάμεις μας και σταματήσουν οι πολιτικοί να καλύπτουν φαύλους, μαφιόζους και τα κομματικά τους τσιράκια. Δυστυχώς, οι θρυλούμενες επιλογές στην Αυτοδιοίκηση δείχνουν πως ούτε η ομάδα του Γιώργου Παπανδρέου μπορεί να κάνει γενναία όνειρα. Business as usual και όπου αράξουμε... |
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου