Αναζήτηση αυτού του ιστολογίου

Κυριακή 19 Ιανουαρίου 2025

ΕΛΕΥΣΙΝΑ: Απομακρύνονται δύο επιβλαβή πλοία από το λιμάνι τις επόμενες ημέρες

 25 Σεπτεμβρίου 2024, 19:30

Tην τελευταία 4ετία ο Ο.Λ.Ε. ΑΕ έχει προβεί στην απομάκρυνση 20 ναυαγίων -επιβλαβών πλοίων

Σταθερά συνεχίζεται η προσπάθεια του Οργανισμού Λιμένος Ελευσίνας (Ο.Λ.Ε.) ΑΕ για την απομάκρυνση των επικίνδυνων πλοίων και ναυαγίων, που αποτελούν σοβαρή απειλή για το θαλάσσιο περιβάλλον του κόλπου της Ελευσίνας.

Τα τελευταία χρόνια έχει γίνει σημαντική δουλειά στον τομέα αυτό, με αποτέλεσμα να έχει αλλάξει προς το καλύτερο η εικόνα στη συγκεκριμένη θαλάσσια περιοχή.

Όπως αναφέρει σε ανακοίνωσή του ο Ο.Λ.Ε.: «Συγκεκριμένα, ολοκληρώνονται οι διαδικασίες για την απομάκρυνση ακόμη δύο επιβλαβών πλοίων από την θαλάσσια ζώνη Λιμένος Ελευσίνας, τις προσεχείς ημέρες.

Πρόκειται για το Δ/Ξ «ΠΡΟΜΗΘΕΑΣ» (Ν.Π.11260) και το Φ/Γ «ΕΛΕΝΗ Κ» (Ν.Π.11116 ), τα οποία ελλιμενίστηκαν το 2013 και το 2018, αντίστοιχα, στον όρμο της Βλύχας στην Ελευσίνα και στην συνέχεια εγκαταλείφθηκαν. Με ομόφωνη απόφαση του Διοικητικού Συμβουλίου του Ο.Λ.Ε. Α Ε κατακυρώθηκαν οι δύο ανάδοχες εταιρείες, οι οποίες θα απομακρύνουν τα δύο πλοία, ύστερα από τον ανοικτό Πλειοδοτικό Διαγωνισμό, που διενεργήθηκε στις 27 Αυγούστου 2024. Για τα υπόλοιπα 14 πλοία, από το σύνολο των 16, του εν λόγω διαγωνισμού, προγραμματίζεται να διεξαχθεί επαναληπτικός πλειοδοτικός διαγωνισμός.

Απολογιστικά, την τελευταία 4ετία ο Ο.Λ.Ε. ΑΕ έχει προβεί στην απομάκρυνση 20 ναυαγίων -επιβλαβών πλοίων, ενώ κατά το ίδιο χρονικό διάστημα διενεργήθηκαν 16 πλειοδοτικοί και μειοδοτικοί διαγωνισμοί, οι οποίοι στην πλειοψηφία τους απέβησαν άγονοι. Σήμερα στην περιοχή αρμοδιότητας Ο.Λ.Ε. ΑΕ παραμένουν, συνολικά, 36 επικίνδυνα πλοία και ναυάγια και γίνονται συνεχώς προσπάθειες για την απομάκρυνση τους. Το μειωμένο ενδιαφέρον συμμετοχής στους εν λόγω διαγωνισμούς αποτελεί αντικείμενο προβληματισμού και διερεύνησης από τον Οργανισμό προκειμένου να υποβάλλει τις προτάσεις του στα αρμόδια υπουργεία, συμβάλλοντας στο έργο για τον εκσυγχρονισμό και την βελτίωση της ισχύουσας νομοθεσίας περί απομάκρυνσης ναυαγίων.

Επίσης, πρόοδος σημειώνεται στο χρόνιο πρόβλημα της απομάκρυνσης του Μ/Τ “SLOPS”, καθώς ολοκληρώθηκε, με δαπάνη Ο.Λ.Ε. ΑΕ, η απαιτούμενη Τεχνική Μελέτη για την πλήρη απορρύπανση του ναυαγίου και την εν συνεχεία απομάκρυνση του από τον Όρμο της Βλύχας, όπου βρίσκεται εγκαταλελειμμένο από το 2007. Για την υλοποίηση του εγχειρήματος, έχει ζητηθεί, με την συνδρομή του Υπουργείου Ναυτιλίας και Νησιωτικής Πολιτικής, χρηματοδότηση από διαθέσιμους πόρους του Πράσινου Ταμείου, στο πλαίσιο του Μνημονίου Συνεργασίας που υπέγραψαν Ο.Λ.Ε. ΑΕ- Πράσινο Ταμείο».

Loutraki.blogspot.com

Στέγαση προσωπικού ΛΣ: Άλλη μια πονεμένη ιστορία…

 15 Νοεμβρίου, 2024

Όλοι ξέρουμε ότι, παρά τις ονομαστικές αυξήσεις τους, οι μισθολογικές αποδοχές των στελεχών ΛΣ-ΕΛΑΚΤ αποδυναμώνονται αγοραστικά, αφού η στεγαστική κρίση, η ενεργειακή κρίση και η εξωφρενική ακρίβεια τις συρρικνώνουν καθημερινά, υποβαθμίζοντας διαρκώς την ποιότητα της ζωής τους.  

Αν στα παραπάνω προστεθεί η συχνή εναλλαγή του τόπου εργασίας τους, τότε οι μισθολογικές αποδοχές των στελεχών ΛΣ-ΕΛΑΚΤ μειώνονται απελπιστικά από το δυσβάστακτο κόστος της ενοικίασης κατοικίας.  Μάλιστα, το «μαρτύριο» του ενοικίου το τραβάνε εκατοντάδες στελέχη ΛΣ-ΕΛΑΚΤ που υπηρετούν για πολλά χρόνια μακριά από το σπίτι τους.

Στην εθνική έννομη τάξη ο όρος «στέγαση στελεχών ΛΣ ΕΛΑΚΤ» με φροντίδα, μέριμνα και δαπάνη του Δημοσίου πρωτοεμφανίστηκε σε νόμο του 2017 (ν. 4504) και αποσαφηνίστηκε περαιτέρω με νόμο του 2020 (ν. 4676).

Από τότε, το ΥΝΑΝΠ ανέλαβε, μέσω του ΛΣ, να κάνει το νέο αυτόν όρο χειροπιαστή πραγματικότητα.

Πιθανώς, το μυαλό των περισσότερων να πηγαίνει σε «φαραωνικά» οικιστικά προγράμματα, σε εξεύρεση εκτάσεων, στην ανέγερση οικοδομών και άλλα παρόμοια…

Όμως, όλα αυτά παίρνουν πολύ χρόνο και εμπειρία για την υλοποίηση και προϋποθέτουν την εκπόνηση ολοκληρωμένου ειδικού σχεδίου χρηματοδότησης και ανοικοδόμησης…

Είναι απορίας άξιο, λοιπόν, γιατί το ΛΣ δεν ακολουθεί την «πεπατημένη» των ΕΔ (και, ιδίως, του αδελφού ΠΝ), θεσπίζοντας, άμεσα και βάσει αντικειμενικών κριτηρίων, τη χορήγηση επιδόματος στέγασης (ή επιδότησης ενοικίου) σε στελέχη του, αρχίζοντας από περιοχές που το στεγαστικό πρόβλημα είναι οξύτερο…

Επίσης, μια άλλη άμεση λύση, εφαρμοζόμενη παράλληλα με την προηγούμενη θα ήταν η μίσθωση καταλυμάτων με φροντίδα του ΛΣ και σε μακροπρόθεσμη βάση, για τη διαμονή των στελεχών που πληρούν τα κριτήρια επιλεξιμότητας…

Μετά από τόσα χρόνια απραξίας, το ΛΣ πρέπει από κάπου να κάνει την αρχή με το θέμα…

Οι πιο πάνω λύσεις είναι βραχυπρόθεσμα εφικτές, υπό τον όρο εξεύρεσης επαρκούς χρηματοδότησης…

Σε κάθε περίπτωση, το ΛΣ κάτι πρέπει να κάνει, επιτέλους, με αυτό το «φλέγον» θέμα, η επίλυση του οποίου ενδεχομένως να «φρενάρει» και το ρυθμό παραιτήσεων από το ΛΣ πολλών νέων στελεχών του…

Limenikanea.gr

Egypt: Βυθίστηκε σκάφος με δεκάδες τουρίστες στην Ερυθρά Θάλασσα–17 αγνοούμενοι. Another yacht disaster

 Its quiet sometime that the job of the Captain and his crew does end with berthing – unberthing going from A to B point. Most important is the safety. 

We have post several times our views on the subject, but still  foolishly fatal accidents happened at sea. Not to remind the last yacht disaster in Palermo.  Authorities said that is possible the boat was hit by a large wave…Going for diving the weather sud be smooth, how the big wave appeared that capsizes the boat and sunk within 5-7 mnts? 

Stability issue?? Perhaps.

To remind the fatal accidents of 2 livestock carriers near Japan, authorities and especially IMO, never understood the problem of stability especially in livestock carriers. The result was to stop live animals export from New Zealand. As we say…. You go to the doctor with eye pain and he takes off the tooth….

+++

25/11/2024

Σε εξέλιξη είναι στην Αίγυπτο επιχείρηση έρευνας και διάσωσης μετά τη βύθιση σκάφους με 45 επιβαίνοντες στην Ερυθρά Θάλασσα.

Σύμφωνα με τις Αιγυπτιακές Αρχές το σκάφος μετέφερε 31 τουρίστες και 14μελές πλήρωμα και μέχρι στιγμής έχουν διασωθεί 28 άνθρωποι, ενώ αγνοούνται οι υπόλοιποι 17.

Το σκάφος Sea Story εξέπεμψε σήμα κινδύνου στις 05:30 το πρωί τοπική ώρα. Είχε αποπλεύσει το Σάββατο από λιμάνι κοντά στο Μαρσά Αλάμ της Αιγύπτου για πενθήμερη κρουαζιέρα, που θα πρόσφερε ευκαιρία κατάδυσης στους τουρίστες, σύμφωνα με τον κυβερνήτη της επαρχίας της Ερυθράς Θάλασσας.

Ο υποστράτηγος Αμρ Χανάφι είπε ότι οι επιζώντες βρέθηκαν στην περιοχή Wadi el-Gemal, νότια του Μαρσά Αλάμ, ενός δημοφιλούς προορισμού για τουρίστες στη νότια ακτή της Ερυθράς Θάλασσας της Αιγύπτου, που περιβάλλεται από σημεία καταδύσεων, συμπεριλαμβανομένων των διάσημων κοραλλιογενών υφάλων.

Ο ίδιος πρόσθεσε ότι στις έρευνες για τον εντοπισμό των αγνοουμένων μετέχουν το πολεμικό πλοίο El Fateh του Αιγυπτιακού Ναυτικού και στρατιωτικά αεροσκάφη.

Σύμφωνα με τον ιστότοπο της Dive Pro Liveaboard, πλοιοκτήτριας και διαχειρίστριας εταιρείας του σκάφους, το μήκους 44 μ΄. Sea Story ναυπηγήθηκε το 2022 και διαθέτει τέσσερα καταστρώματα και 18 καμπίνες που μπορούν να φιλοξενήσουν έως και 36 επιβάτες.

Πηγή: iefimerida.gr

Πιο κοντά η εμπορική αξιοποίηση του σταθμού του Προαστιακού στο λιμάνι του Πειραιά

 Πειραιας

26/11/2024

Σε τροχιά υλοποίησης βρίσκεται από την ΓΑΙΑΟΣΕ η εμπορική αξιοποίηση του σιδηροδρομικού σταθμού του Πειραιά και του επιβατικού σιδηροδρομικού σταθμού Θεσσαλονίκης, μία εκκρεμότητα πολλών ετών.

Η εταιρεία του ομίλου ΟΣΕ, η οποία μετά τον επερχόμενο μετασχηματισμό του οργανισμού αναμένεται να έχει ως αντικείμενο τη διαχείριση ακινήτων, παραδίδοντας το κομμάτι του τροχαίου υλικού στον «νέο ΟΣΕ», προκήρυξε πριν από λίγες μέρες διαγωνισμό για το έργο «Παροχή Υπηρεσιών Τεχνικού Συμβούλου για την αξιοποίηση των ακινήτων Σ.Σ. Πειραιά και Επιβατικού Σταθμού Θεσσαλονίκης», με προϋπολογισμό 207.000 ευρώ πλέον Φ.Π.Α.

Είχε προηγηθεί, το 2023, η ανάθεση για πραγματοποίηση προμελέτης βιωσιμότητας των ακινήτων, η εμπορική αξιοποίηση των οποίων θα μπορούσε να αποφέρει σημαντικά έσοδα για τον δημόσιο οργανισμό.

Ιδιαίτερα, όσον αφορά το σιδηροδρομικό σταθμό του Πειραιά, τερματικό σταθμό του Προαστιακού σιδηρόδρομου της Αθήνας σήμερα, η θέση του τον καθιστά ιδιαίτερα ελκυστικό, αφού βρίσκεται σε έναν από τους μεγαλύτερους συγκοινωνιακούς κόμβους της Αττικής, μπροστά από την Ακτή Καλλιμασιώτη στο λιμάνι του Πειραιά και δίπλα στους σταθμούς ΗΣΑΠ και Μετρό.

Η προς αξιοποίηση έκταση του σταθμού ξεπερνά τα 13 στρέμματα, ενώ στόχος της ΓΑΙΟΣΕ είναι να δημιουργηθεί ένας ευρωπαϊκού τύπου σιδηροδρομικός σταθμός ο οποίος θα συνδυάζει τη σιδηροδρομική λειτουργία με τις εμπορικές χρήσεις, εντασσόμενος, λόγω της θέσης του, σε ένα ευρύτερο πλαίσιο δραστηριοτήτων της πόλης (τουρισμού, πολιτισμού, αναψυχής κλπ.) Έτσι, θα δημιουργηθεί ένα κέντρο μεικτών χρήσεων που μπορούν να εξυπηρετήσουν όχι μόνο το επιβατικό κοινό που χρησιμοποιεί τη σιδηροδρομική γραμμή, αλλά επίσης τη διαρκή κίνηση στον λιμένα και στο κέντρο της πόλης, καθώς και τις ανάγκες της επιχειρηματικότητας της περιοχής.

Παρόμοιου τύπου αξιοποίηση προβλέπεται και για το Σιδηροδρομικό Σταθμό Θεσσαλονίκης όπου η προς αξιοποίηση έκταση είναι σαφώς μεγαλύτερη, φτάνοντας τα 86 στρέμματα.

Ο τεχνικός σύμβουλος που θα επιλεγεί από τον διαγωνισμό, θα αναλάβει τον έλεγχο και την αξιολόγηση των μελετών που έχουν ήδη πραγματοποιηθεί, και στη συνέχεια την αξιολόγηση των προτάσεων των υποψήφιων επενδυτών καθώς και την εκπόνηση των πιο εξειδικευμένων μελετών που θα απαιτηθούν σε επόμενο στάδιο, φτάνοντας μέχρι και την υπογραφή των συμβάσεων με τους επενδυτές. Η διάρκεια της σύμβασης με τον τεχνικό σύμβουλο θα είναι 3 χρόνια, με δυνατότητα παράτασης για 1,5 έτος ακόμα.

Η εμπορική αξιοποίηση του σιδηροδρομικού σταθμού του Πειραιά είναι μία εκκρεμότητα από τα χρόνια της οικονομικής κρίσης, ενώ θεωρείται πως θα αποτελέσει «οδηγό» και για τη μελλοντική αξιοποίηση του σιδηροδρομικού σταθμού της Αθήνας, μετά την ολοκλήρωση των έργων που βρίσκονται σε εξέλιξη τα τελευταία χρόνια.

Πίσω στο 2018, υπήρχαν σενάρια για διαγωνισμό ΣΔΙΤ για τη δημιουργία εμπορικού κέντρου συνολικής έκτασης 40.000 τετραγωνικών μέτρων άνωθεν του σταθμού, το οποίο θα περιλάμβανε εμπορικές χρήσεις, χώρο στάθμευσης 800 θέσεων, πολυχώρο αναψυχής, κεντρική αγορά τροφίμων και άλλα. Σύμφωνα με δημοσιεύματα εκείνης της εποχής, είχε μάλιστα εγκριθεί η Πολεοδομική Μελέτη και η Στρατηγική Μελέτη Περιβαλλοντικών Επιπτώσεων (ΣΜΠΕ) για το ακίνητο και αλλά και η διαβούλευση με φορείς με θετική ανταπόκριση από το ΕΒΕΠ, τον Δήμο Πειραιά και την Περιφέρεια Αττικής, ενώ αναμενόταν η έκδοση Προεδρικού Διατάγματος. Για άγνωστο λόγο όμως, το σχέδιο αυτό τελικά δεν προχώρησε.

Όποια και να είναι η προτεινόμενη χρήση της επέκτασης, το παλιό διώροφο κτήριο του σταθμού, το οποίο περιλαμβάνει τα εκδοτήρια εισιτηρίων και χώρους προσωπικού, αναμένεται να διατηρηθεί αφού έχει κηρυχθεί διατηρητέο από το 1987.

του Αλέξανδρου Λιάρου από athenstransport.com

Ποια είναι τα πιο ακριβοπληρωμένα πληρώματα της ποντοπόρου

  • 29 Νοεμβρίου, 2024

Οι Έλληνες συγκαταλέγονται στους υψηλότερα αμειβόμενους στην Ευρώπη

Αύξηση στους μισθούς των ναυτικών, παγκοσμίως, καταγράφει η ετήσια έρευνα της Danica Crewing Specialists, εξαιτίας -κυρίως- της έλλειψης εργατικού δυναμικού. Ωστόσο, οι αναλυτές επισημαίνουν ότι οι αυξήσεις αυτές εξανεμίζονται εξαιτίας του πληθωρισμού.

ΟΠΩΣ ΑΠΟΤΥΠΩΝΕΙ η έρευνα «Seafarers’ Survey 2024» της Danica, που ειδικεύεται στα πληρώματα πλοίων, οι μισθοί για τους άνδρες και τις γυναίκες που εργάζονται στη θάλασσα είναι αυξημένοι σχεδόν σε όλους τους τύπους πλοίων (εξαίρεση αποτελούν τα offshore πλοία), αλλά οι πραγματικοί αριθμοί πίσω από την άνοδο δίνουν μια πολύ πιο περίπλοκη εικόνα.

Ειδικότερα, σε επίπεδο εθνικότητας πληρωμάτων, στο σχετικό report επισημαίνεται ότι οι Ινδοί αξιωματικοί σε πλοία μεταφοράς χύδην ξηρού φορτίου συνεχίζουν να λαμβάνουν τους υψηλότερους μισθούς – περίπου 10% υψηλότερους από τους συναδέλφους τους σε Ανατολική Ευρώπη (π.χ. Ουκρανία, Ρουμανία) και Φιλιππίνες, οι οποίοι αμείβονται με τα ίδια περίπου ποσά στο ανώτερο επίπεδο της ιεραρχίας. Ωστόσο, με βάση τα ίδια στοιχεία, τα κατώτερα πληρώματα από τις Φιλιππίνες, αμείβονται λιγότερο από τους συναδέλφους τους στην Ανατολική Ευρώπη και την Ινδία. Την ίδια ώρα, σύμφωνα με έρευνα της «Ν», οι υψηλότερα αμειβόμενοι στην Ευρώπη είναι οι Κροάτες, οι Λετονοί , οι Έλληνες και οι Πολωνοί αξιωματικοί .

Στα συμπεράσματα της έρευνας, στην οποία συμμετείχαν περισσότεροι από 69.000 ερωτηθέντες, τονίζεται χαρακτηριστικά ότι ενώ τα πληρώματα βλέπουν αυξήσεις στις αποδοχές τους σε σχέση με τα προηγούμενα χρόνια, αυτές αποτυγχάνουν να συμβαδίσουν με τον πληθωρισμό σε διεθνές επίπεδο, κάτι που προκαλεί οργή σε χιλιάδες ναυτικούς.

Στο πλαίσιο αυτό, το 58% των ανδρών και γυναικών αξιωματικών, αλλά και κατώτερων πληρωμάτων, τονίζει ότι άλλαξε εργοδότη τουλάχιστον μία φορά τα προηγούμενα τρία χρόνια. Από αυτούς, το 37% αναφέρει ότι άλλαξε εταιρεία για υψηλότερο μισθό, ενώ στην αντίστοιχη ανάλυση της Danica το 2019 το ποσοστό αυτό μόλις που έφτανε το 25%.

Επίσης, σύμφωνα με τα ίδια στοιχεία, ο αριθμός των ναυτικών με προϋπηρεσία 48 μηνών και άνω στην ίδια εταιρεία μειώθηκε κατά 24% σε ετήσια βάση. Βασικοί παράγοντες για την αλλαγή εργασίας είναι επίσης η δωρεάν πρόσβαση στο διαδίκτυο, τα νεότερα σε ηλικία πλοία, οι καλύτερες ευκαιρίες προώθησης και τα συνταξιοδοτικά προγράμματα ιατρικές ασφάλειες.

Οι ελλείψεις ναυτικών είναι πιο εμφανείς σε ορισμένες τάξεις, γεγονός που αποφέρει μεγαλύτερες αυξήσεις μισθών σε ορισμένες ειδικότητες. Συγκεκριμένα, η έρευνα της Danica αποτυπώνει πως οι λοστρόμοι, οι μάγειρες και οι ηλεκτροσυγκολλητές έχουν υψηλή ζήτηση, με τις απολαβές τους να έχουν αυξηθεί κατά 10%, ενώ -ειδικότερα- οι Ουκρανοί ηλεκτροσυγκολλητές είδαν να αυξάνεται ο μισθός τους έως και 30% λόγω της τεράστιας έλλειψης που καταγράφεται .

Ανησυχίες

Ενόψει ενός τόσο ισχυρού ανταγωνισμού για την εύρεση πληρωμάτων, υπογραμμίζεται ακόμη ότι οι πλοιοκτήτριες εταιρείες θα πρέπει να διασφαλίσουν την ευημερία των ναυτικών. Όμως, η έρευνα της Danica αποκαλύπτει ότι έως και το 35% των ερωτηθέντων, προερχόμενοι από την παγκόσμια αγορά πληρωμάτων, ισχυρίζονται ότι ο μισθός τους δεν καταβλήθηκε εγκαίρως, με το 7% να λέει ότι δεν έλαβε τον πλήρη μισθό του.

Σε ό,τι αφορά τη διαβίωση στο πλοίο, η έρευνα «Seafarers’ Survey 2024» επισημαίνει ότι αυξάνονται οι ανησυχίες για την ευημερία των πληρωμάτων. Ειδικότερα, ο αριθμός των ναυτικών που ανέφεραν έλλειψη τροφίμων και πόσιμου νερού συνεχίζει να είναι ανησυχητικά υψηλός στο 25%, έναντι 20% το 2019. Ένας στους οκτώ αναφέρει ότι βίωσε εκφοβισμό και παρενόχληση στη θάλασσα, ενώ το 35% κάνει λόγο για μη συμμόρφωση με τους νόμιμους κανόνες ωρών ανάπαυσης.

Παράλληλα, ο αριθμός των ναυτικών που ένιωσαν κατάθλιψη κατά το τελευταίο τους συμβόλαιο αυξήθηκε από το 11 % το 2023 στο 14% το 2024, ενώ τη φετινή χρονιά ρωτήθηκαν επίσης πόσοι ναυτικοί δεν μπόρεσαν να επισκεφθούν έναν γιατρό στην ξηρά και το 3% απάντησε θετικά.

Η έρευνα εστίασε και στους Ουκρανούς ναυτικούς, εντοπίζοντας ότι περίπου το 70% θα επιστρέψει στη χώρα του όταν τερματιστεί ο πόλεμος, αν και ο αριθμός που λέει ότι δεν σχεδιάζει ποτέ να επιστρέψει έχει αυξηθεί στο 20% από 12% το 2023.

Πιο γενναιόδωροι

Σύμφωνα με τον διευθύνοντα σύμβουλο της Danica Crewing Specialists, Henrik Jensen, «ο συνδυασμός της γενικότερης έλλειψης και της εύρεσης ικανών ναυτικών, από κοινού με την οικονομική κατάσταση των περισσότερων πλοιοκτητών αυτή τη στιγμή, κάνει τους εργοδότες λίγο πιο γενναιόδωρους με τις αμοιβές».

«Η έλλειψη ανώτερων αξιωματικών ενθαρρύνει ορισμένους πλοιοκτήτες να δεχτούν νέα άτομα απευθείας απασχολούμενα σε υψηλότερο πόστο σε σχέση με την προηγούμενη εργασία τους. Και βλέπουμε μια απότομη αύξηση στα βιογραφικά με ψευδώς αναγραφόμενη εμπειρία. Οι ναυτικοί χρησιμοποιούν “συμβούλους” για να τους βοηθήσουν στη δημιουργία αυτών των πλαστών βιογραφικών και το επίπεδο παραποίησης είναι αρκετά προχωρημένο», πρόσθεσε.

Πηγή: naftemporiki.gr

Πώς η Αμερική μπορεί να διχάσει Ιράν και Ρωσία

 ...αν διαβάσετε αυτό το άρθρο, και έχοντας υπ όψιν τα τελευταία νέα με τον εκδιωγμό του Ασαντ, θα μορέσετε να κριτικάρετε τι έγινε και τι μέλλει γενέσθαι, έχοντας μια πιο σαφή γνώση του θέματος, όχι μόνο της Συρίας αλλά και της γύρω περιοχής

Iranian President Masoud Pezeshkian meeting Russian President Vladimir Putin, Kazan, Russia, October 2024 Maxim Shemetov / Reuters

30/11/2024 | 08:21

Συρία: Το μισό Χαλέπι στα χέρια τζιχαντιστών, η Ρωσία στέλνει επιπλέον στρατιωτική βοήθεια στη Συρία  ( όλα έχουν τελειώσει 20/1/25 και η Συρία είναι πλέον ελεύθερη από το καθεστώς όπως λένε οι αντάρτες ισλαμιστές. Η Ρωσσία έχει τα δικά της θέματα και δεν μπόρεσε να βοηθήση τους συμμάχους από τους οποίους έχουν πάρει και τις βάσεις στα παράλια...)

Από την έναρξη της εισβολής στην Ουκρανία, η Ρωσία έχει κάνει κοινή συμφωνία με το Ιράν. Η Ρωσία παρείχε στο Ιράν στρατιωτική υποστήριξη, διπλωματική κάλυψη και πληροφορίες. Η Τεχεράνη, με τη σειρά της, έχει παράσχει στη Μόσχα τα δικά της όπλα και έχει προωθήσει την προπαγάνδα του Κρεμλίνου. Τον Ιούλιο του 2022, για παράδειγμα, ο Ιρανός ανώτατος ηγέτης Αλί Χαμενεΐ χαρακτήρισε το ΝΑΤΟ «επικίνδυνο πλάσμα» και ισχυρίστηκε ότι αν η Ρωσία δεν είχε αναλάβει την πρωτοβουλία, η Δύση θα είχε προκαλέσει τον πόλεμο στην Ουκρανία ούτως ή άλλως.

Για τους παρατηρητές των δύο κρατών, αυτή η συνεργασία δεν θα πρέπει να αποτελεί έκπληξη. Οι δύο χώρες συγκαταλέγονται μεταξύ των πιο αμείλικτων αντιπάλων της Δύσης. Από την επανάσταση του Ιράν το 1979, οι ηγέτες του είναι σφοδρά αντιαμερικανοί, ισχυριζόμενοι ότι αποτελούν τον διαρκή στόχο συνωμοσιών για την απομόνωση και την υπονόμευση της κυβέρνησης της Ισλαμικής Δημοκρατίας. Ο Ρώσος πρόεδρος Βλαντιμίρ Πούτιν, εν τω μεταξύ, έχει υποστηρίξει ότι ο πόλεμος με την Ουκρανία είναι στην πραγματικότητα ένας πόλεμος με ένα “αρπακτικό” ΝΑΤΟ που θέλει να καταστρέψει τη Ρωσία. Οι χώρες είναι διεθνείς παρίες, υπόκεινται σε εξοντωτικές κυρώσεις και έχουν ανάγκη από εταίρους όπου κι αν τους βρουν. Και οι δύο κυβερνώνται από προσωποπαγείς αυταρχικούς ηγέτες με την υποστήριξη μιας ολιγαρχικής ελίτ που είναι σε μεγάλο βαθμό απομονωμένη από την εποπτεία.

Αλλά παρά τις ομοιότητες μεταξύ των χωρών, η εταιρική τους σχέση θα μπορούσε να αποδειχθεί πολύ πιο εύθραυστη από ό,τι φαίνεται αρχικά. Το Ιράν και η Ρωσία μοιράζονται έναν κοινό εχθρό και ένα κοινό σύστημα διακυβέρνησης. Ωστόσο, έχουν μια μακρά ιστορία συγκρούσεων, η οποία ποτέ δεν εξαφανίστηκε εντελώς. Οικονομικά, είναι πετρελαϊκά κράτη που ανταγωνίζονται για τις ίδιες αγορές. Πολιτικά, διαπληκτίζονται για το ποιος θα πρέπει να είναι η πρωταρχική δύναμη στον Καύκασο και την Κεντρική Ασία. Έχουν επίσης διαφορετικές προσεγγίσεις για τη Μέση Ανατολή. Πράγματι, εκτός από την υπονόμευση της δυτικής ηγεμονίας, δεν μοιράζονται καμία συνεκτική διεθνή ατζέντα. Ακόμη και σε ό,τι αφορά την Ουάσιγκτον, έχουν στρατηγικές διαφορές. Στις αμερικανικές προεδρικές εκλογές του 2024, η Ρωσία προσπάθησε να βοηθήσει τον Ντόναλντ Τραμπ. Σύμφωνα με το αμερικανικό υπουργείο Δικαιοσύνης, εν τω μεταξύ, το Ιράν σχεδίαζε να τον σκοτώσει.

Η Ουάσινγκτον και οι εταίροι της θα πρέπει να εκμεταλλευτούν αυτές τις διαφορές για να μπει σφήνα μεταξύ της Μόσχας και της Τεχεράνης. Για να γίνει αυτό δεν απαιτείται “γλείψιμο” σε καμία από τις δύο κυβερνήσεις. Αντίθετα, η Δύση μπορεί να φέρει τις οικονομίες των δύο χωρών αντιμέτωπες μεταξύ τους μέσω ενεργειακών πολιτικών που μειώνουν τις τιμές του πετρελαίου. Θα πρέπει να υπενθυμίσουν η μία στην άλλη ότι στο μεγαλύτερο μέρος του κόσμου, έχουν ανταγωνιστικά πολιτικά οράματα. Και θα πρέπει να δυσκολέψουν τη Μόσχα και την Τεχεράνη να συνεργαστούν στα μέρη που θέλουν. Διαφορετικά, το Ιράν και η Ρωσία μπορεί να ξεπεράσουν τις διαφορές τους και να σφυρηλατήσουν μια ανθεκτική εταιρική σχέση. Το αποτέλεσμα θα ήταν ένας πιο ασταθής και πιο βίαιος κόσμος.

Οι πηγές της Ιρανό-ρωσικής συμπεριφοράς

Τα προβλήματα της Ρωσίας με τη Δύση χρονολογούνται από την αρχή της μεταψυχροπολεμικής εποχής. Όταν η Σοβιετική Ένωση έπεσε το 1991, οι φιλοδυτικοί μεταρρυθμιστές εισήγαγαν ανατρεπτικές αλλαγές με σκοπό την ταχεία απελευθέρωση της οικονομίας. Όμως, αντί να υπάρξει ευρεία ανάπτυξη, η δεκαετία του 1990 μετατράπηκε σε μια επώδυνη δεκαετία για μεγάλο μέρος της κοινωνίας, καθώς το πραγματικό κατά κεφαλήν ΑΕΠ της Ρωσίας μειώθηκε κατά 42% από το 1990 έως το 1998. Το ποσοστό φτώχειας του πληθυσμού εκτινάχθηκε σε ποσοστό ρεκόρ 35%. Τα ποσοστά θνησιμότητας αυξήθηκαν και το προσδόκιμο ζωής μειώθηκε. Οι Ρώσοι νοστάλγησαν βαθιά τη Σοβιετική Ένωση και δυσανασχέτησαν με τις Ηνωμένες Πολιτείες. Πολλοί διέδιδαν θεωρίες συνωμοσίας ότι η Δύση είχε συνωμοτήσει για να διαλύσει τη Σοβιετική Ένωση και ότι μετά την κατάρρευσή της, παρακρατούσε την αναγκαία οικονομική βοήθεια και εκμεταλλευόταν με άλλο τρόπο την αδυναμία της Ρωσίας. Τελικά, έριξαν την υποστήριξή τους πίσω από τον Πούτιν, ο οποίος υποσχέθηκε να αποκαταστήσει τη σταθερότητα και προσπάθησε να αναστήσει τη δύναμη της Μόσχας.

Τα προβλήματα του Ιράν με τη Δύση έχουν επίσης μακρά ιστορία. Οι Ηνωμένες Πολιτείες υποστήριξαν ένα πραξικόπημα το 1953 που ανέτρεψε τον εκλεγμένο πρωθυπουργό του Ιράν και ενίσχυσε τον φιλικό προς τη Δύση μονάρχη της χώρας, τον Σάχη Μοχάμαντ Ρεζά Παχλαβί. Ο σάχης ξεκίνησε μια προσπάθεια οικονομικού εκσυγχρονισμού που ονομάστηκε Λευκή Επανάσταση στις αρχές της δεκαετίας του 1960, υποσχόμενος ότι θα προσέφερε στους Ιρανούς ισχυρή ανάπτυξη και βιομηχανική ανάπτυξη. Αλλά πολλά από τα οφέλη προέκυψαν για την ανώτερη και τη μεσαία τάξη. Εκατομμύρια φτωχότεροι, αγροτικοί Ιρανοί είδαν τα δίχτυα ασφαλείας τους να καταρρέουν. Η χώρα στο σύνολό της αποπροσανατολίστηκε, γεγονός που συνέβαλε στο να προκληθεί η επανάσταση του 1979 και να έρθει στην εξουσία το ισλαμιστικό καθεστώς του Ιράν.

Τόσο το Ιράν όσο και η Ρωσία, λοιπόν, μοιράζονται μια προφανή, βαθιά ριζωμένη δυσπιστία για τη δυτική τάξη και για τις μεταρρυθμίσεις που υποστηρίζονται από τη Δύση. Αλλά οι ομοιότητες μεταξύ τους δεν σταματούν εκεί. Η δομή του καθεστώτος κάθε χώρας είναι επίσης αρκετά παρόμοια, με προσωποπαγείς δικτάτορες, κρατικά καθοδηγούμενες οικονομίες και ισχυρές υπηρεσίες πληροφοριών. Στη Ρωσία, αυτός ο ηγέτης είναι ο Πούτιν. Κάθε χώρα έχει μια υβριδική οικονομία, με μεγάλες βιομηχανίες όπως η ενέργεια και οι τράπεζες να ελέγχονται αυστηρά από αξιωματικούς ασφαλείας και με ιδιώτες ιδιοκτήτες που επιτρέπεται να διευθύνουν επιχειρήσεις σε χαμηλότερα επίπεδα. Το Ιράν, από την πλευρά του, διοικείται από τον Χαμενεΐ και τα δίκτυά του για πάνω από 30 χρόνια. Οι κύριες επιχειρήσεις του είναι κρατικές, και βρίσκονται συνήθως υπό τον έλεγχο κορυφαίων αξιωματούχων ασφαλείας που συνδέονται με το ιερατικό κατεστημένο. Και στις δύο χώρες, το καθεστώς εξαγοράζει την υποστήριξη της εργατικής τάξης μέσω γενναιόδωρων επιδοτήσεων και πληρωμών. Εξαγοράζει την υποστήριξη πολλών εργαζομένων της μεσαίας τάξης απασχολώντας τους σε κρατικές επιχειρήσεις.

Η Ουάσινγκτον, γνωρίζοντας καλά πώς είναι δομημένα αυτά τα καθεστώτα, έχει εκδώσει κυρώσεις ευρείας κλίμακας με στόχο να καταστήσει τα συστήματά τους μη βιώσιμα. Αλλά παραδόξως, η εμπειρία του Ιράν υποδηλώνει ότι οι κυρώσεις συμβάλλουν στην ενίσχυσή τους, καθιστώντας δύσκολο για οποιονδήποτε να αναπτύξει οικονομική δύναμη εκτός των ελίτ. Οι απλοί Ιρανοί έχουν γίνει περισσότερο εξαρτημένοι από το κράτος για πόρους. Οι ελίτ, με τη σειρά τους, αποφεύγουν τους οικονομικούς περιορισμούς φέρνοντας πλούτο μέσω δικτύων λαθρεμπορίου. Ίσως αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο το Κρεμλίνο προσπαθεί να μιμηθεί την ιρανική εμπειρία. Η Μόσχα έχει δανειστεί την πρακτική του Ιράν να χρησιμοποιεί εταιρείες κέλυφος και μεταφορές πετρελαίου από πλοίο σε πλοίο σε διεθνή ύδατα. Τον Ιούλιο του 2024, το υπουργείο Παιδείας της Μόσχας εισήγαγε ακόμη και τη μελέτη της ιρανικής οικονομίας στα ρωσικά λύκεια, καθώς η χώρα προετοιμάζεται για πιθανές δεκαετίες κυρώσεων.

Η στρατιωτική συνεργασία του Χαμενεΐ και του Πούτιν προϋπήρχε της ρωσικής εισβολής. Οι δύο τους σφυρηλάτησαν στρατιωτικούς δεσμούς το 2015, όταν η Ρωσία ξεκίνησε την επέμβασή της στη Συρία για να υποστηρίξει το καθεστώς του Μπασάρ αλ Άσαντ. Η Τεχεράνη, η οποία παρείχε ήδη υποστήριξη στη Δαμασκό, παραχώρησε στη Ρωσία πρόσβαση σε στρατιωτική βάση εντός του Ιράν, από την οποία μπορούσε να εξαπολύει αεροπορικές επιδρομές. Οι χώρες δημιούργησαν επίσης μια κοινή στρατιωτική επιτροπή για να διευκολύνουν τη συνεργασία υψηλού επιπέδου μεταξύ των στρατηγών τους, την εκπαίδευση του προσωπικού και την προμήθεια όπλων.

Αλλά από το 2022, η Μόσχα και η Τεχεράνη έχουν ανεβάσει την αμυντική τους συνεργασία σε ένα εντελώς νέο επίπεδο. Το Ιράν προμηθεύει πλέον τη Ρωσία με μη επανδρωμένα αεροσκάφη μάχης, βαλλιστικούς πυραύλους, βλήματα πυροβολικού, πυρομαχικά μικρών όπλων, αντιαρματικούς πυραύλους, βόμβες όλμου και βόμβες ολίσθησης. Το Ιράν βοήθησε επίσης τη Ρωσία να κατασκευάσει ένα εργοστάσιο μη επανδρωμένων αεροσκαφών στην περιοχή Ταταρστάν της Ρωσίας. Σε αντάλλαγμα, η Ρωσία έχει συμφωνήσει να στείλει στην Τεχεράνη μαχητικά αεροσκάφη, επιθετικά ελικόπτερα, εκπαιδευτικά αεροσκάφη και συστήματα ραντάρ. Έχει μοιραστεί επίσης κυβερνοδυνατότητες και πληροφορίες.

Το Ιράν και η Ρωσία συνεργάζονται σε πολύ περισσότερα από συμβατικά στρατιωτικά θέματα. Στην πραγματικότητα, φαίνεται ότι όλα γίνονται για την επιδίωξη της εκθρόνισης της Δύσης. Το Κρεμλίνο έχει μοιραστεί μυστικές πληροφορίες και τεχνολογία για να βοηθήσει την Τεχεράνη να αναπτύξει πυρηνικά όπλα. Η Ρωσία έχει αξιοποιήσει την έδρα της στο Συμβούλιο Ασφαλείας του ΟΗΕ για να προστατεύσει το Ιράν από την απόδοση ευθυνών για τις αποσταθεροποιητικές του ενέργειες και τις παραβιάσεις του διεθνούς δικαίου. Η Μόσχα έχει μοιραστεί πληροφορίες και έχει παράσχει όπλα σε ομάδες που υποστηρίζονται από το Ιράν, συμπεριλαμβανομένης της Χαμάς, της Χεζμπολάχ και των Χούθι. Οι χώρες ανταλλάσσουν συμβουλές σχετικά με το πώς να συντρίψουν τις διαδηλώσεις, να υπονομεύσουν τις προσπάθειες των οργανώσεων της αντιπολίτευσης και να παρακολουθούν τους πολίτες τους. Η Ρωσία έχει παράσχει στο Ιράν ακόμη και προηγμένη τεχνολογία παρακολούθησης.

Η οικονομική συνεργασία μεταξύ των χωρών βρίσκεται επίσης σε άνοδο. Το 2023, η Τεχεράνη υπέγραψε συμφωνία ελεύθερου εμπορίου με την υπό ρωσική ηγεσία Ευρασιατική Οικονομική Ένωση και αποδέχθηκε πρόσκληση να ενταχθεί στους BRICS, ένα μπλοκ που ιδρύθηκε από τη Βραζιλία, τη Ρωσία, την Ινδία και την Κίνα το 2009 και στο οποίο προσχώρησε η Νότια Αφρική τον επόμενο χρόνο. Η Ρωσία αύξησε τις εξαγωγές σιτηρών της προς το Ιράν. Και οι δύο χώρες δημιούργησαν έναν μηχανισμό διατραπεζικών μεταφορών ώστε να μπορούν να συναλλάσσονται απευθείας σε ρούβλια και ριάλ, αποφεύγοντας τις δυτικές κυρώσεις που θα τους εμπόδιζαν να χρησιμοποιούν ευρώ ή δολάρια. Συζήτησαν τη δημιουργία αυτού που αποκαλούν «Διεθνής Διάδρομος Μεταφορών Βορρά-Νότου» – μια θαλάσσια, σιδηροδρομική και οδική διαδρομή που θα συνδέει την Ινδία, το Ιράν και τη Ρωσία.

Το Ιράν και η Ρωσία μπορεί κάλλιστα να έρθουν πιο κοντά τα επόμενα χρόνια, αλλά η μεγαλύτερη συνεργασία δεν είναι εγγυημένη. Για όλα όσα έχει να επιδείξει, η ιρανορωσική συμμαχία περιέχει εγγενείς αντιφάσεις, αμοιβαία δυσπιστία και ανταγωνιστικά συμφέροντα που θα μπορούσαν να υπονομεύσουν τη διάρκειά της.

Ένα από τα μεγαλύτερα εμπόδια είναι η κοινή ιστορία του Ιράν και της Ρωσίας. Τα δύο κράτη, που συνδέονται γεωγραφικά με την Κασπία Θάλασσα, πέρασαν αιώνες ως αυτοκρατορικοί αντίπαλοι. Σοβιετικά στρατεύματα κατέλαβαν μέρος του Ιράν κατά τη διάρκεια του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου, και το Ιράν ήταν σημαντικό μέρος του δυτικού στρατοπέδου κατά τη διάρκεια μεγάλου μέρους του Ψυχρού Πολέμου. Αυτό άλλαξε, βέβαια, μετά την επανάσταση του 1979, αλλά η νέα ιερατική ηγεσία του Ιράν δεν είχε ιδιαίτερο ενδιαφέρον να ευθυγραμμιστεί με τη δεδηλωμένα κοσμική Σοβιετική Ένωση. Ο Αγιατολάχ Ρουχολάχ Χομεϊνί, ο πρώτος ανώτατος ηγέτης της Ισλαμικής Δημοκρατίας, μισούσε την Ουάσινγκτον. Αλλά δεν ήταν καθόλου υπέρ της Μόσχας, την οποία αποκαλούσε «ο μικρότερος Σατανάς».

Μόλις τελείωσε ο Ψυχρός Πόλεμος, τα κράτη κατέληξαν μερικές φορές σε αμήχανες διευθετήσεις στη μετασοβιετική σφαίρα. Το Ιράν γύρισε τον ψυχρό ώμο στους Τσετσένους μουσουλμάνους που αγωνίζονταν για ανεξαρτησία από τη Ρωσία στις αρχές της δεκαετίας του 1990, παρά την απαίτηση του ιρανικού συντάγματος για «αδελφική δέσμευση προς όλους τους μουσουλμάνους και αμείλικτη υποστήριξη προς τους καταπιεσμένους». Οι δύο χώρες κοιτούσαν η μία την άλλη με επιφυλακτικότητα καθώς η Αρμενία και το Αζερμπαϊτζάν διαπληκτίζονταν στις αρχές της δεκαετίας του 2000. Κατά κάποιο τρόπο, ανταγωνίζονται και σήμερα. Από τον δεύτερο πόλεμο του Ναγκόρνο-Καραμπάχ, το 2020, η Μόσχα προσπαθεί να βοηθήσει το Μπακού να δημιουργήσει έναν διάδρομο που θα συνδέει το Αζερμπαϊτζάν με την Τουρκία. Η Τεχεράνη, εν τω μεταξύ, προσπάθησε να το σταματήσει, φοβούμενη ότι ο διάδρομος θα έκοβε την άμεση πρόσβασή της στην Αρμενία και θα μείωνε την περιφερειακή της επιρροή.

Το Ιράν και η Ρωσία δεν συμφωνούν ούτε στη Μέση Ανατολή. Το Ιράν και το Ισραήλ, για παράδειγμα, είναι δηλωμένοι αντίπαλοι. Αλλά η Ρωσία έχει μια ισχυρή σχέση συνεργασίας με το Ισραήλ. Είναι αλήθεια ότι από τότε που ξεκίνησε ο πόλεμος στη Γάζα πέρυσι, ο Πούτιν ήταν επικριτικός απέναντι στο Ισραήλ, προσκαλώντας μάλιστα μια αντιπροσωπεία της Χαμάς στη Ρωσία. Ρωσικά όπλα έχουν επίσης φτάσει σε πολλούς από τους περιφερειακούς αντιπάλους του Ισραήλ. Αλλά περισσότεροι από ένα εκατομμύριο Ισραηλινοί είναι ρωσόφωνοι, παρέχοντας στη Μόσχα ένα στήριγμα στο Ισραήλ και έναν λόγο να δίνει προτεραιότητα στην ισραηλινή ασφάλεια. Το Ισραήλ, με τη σειρά του, έχει φροντίσει για τα ρωσικά συμφέροντα στη Συρία. Η Ρωσία έχει επίσης επιδιώξει στενότερους δεσμούς με τις αραβικές χώρες της Μέσης Ανατολής, σε μια προσπάθεια να αξιοποιήσει το κεφάλαιο της περιοχής του Κόλπου και να μετακινήσει τα ρωσικά κεφάλαια που έχουν υποστεί κυρώσεις μέσω τραπεζικών ιδρυμάτων του Κόλπου. Αυτές οι ανάγκες καθιστούν φυσικά τη Ρωσία πιο ευαίσθητη στα πολλά παράπονα του αραβικού κόσμου για την ιρανική συμπεριφορά.

Το Ιράν και η Ρωσία δεν έχουν απλώς διαφορετικά γεωπολιτικά συμφέροντα. Παρ’ όλες τις συζητήσεις τους για τη δημιουργία εμπορικών συνεργασιών, και τα δύο κράτη κυριαρχούνται τελικά από τις βιομηχανίες υδρογονανθράκων τους. Και επειδή οι δυτικές κυρώσεις περιορίζουν την ικανότητά τους να πωλούν σε ολόκληρο τον κόσμο, είναι αναγκασμένα να πωλούν πετρέλαιο στην ίδια χούφτα αγορών. Ο ανταγωνισμός μπορεί σύντομα να ενταθεί: η μεγαλύτερη από αυτές τις αγορές, η Κίνα, βιώνει μια οικονομική επιβράδυνση που μπορεί να υπονομεύσει τη ζήτησή της για ενέργεια.

Τέλος, σε ένα πιο θεμελιώδες επίπεδο, το Ιράν και η Ρωσία έχουν διαφορετική στρατηγική κουλτούρα. Για μεγάλο μέρος του εικοστού αιώνα, η Μόσχα ηγήθηκε μιας από τις δύο παγκόσμιες υπερδυνάμεις και συνεχίζει να έχει μια ιστορική αίσθηση εξαιρετικότητας. Αν και οι Ιρανοί καλλιεργούν ηγεμονικές φιλοδοξίες, οι φιλοδοξίες αυτές είναι βαθιά περιφερειακές. Και περισσότερο από όνειρα κυριαρχίας, οι ηγέτες του Ιράν καθοδηγούνται από δυσαρέσκεια. Για αιώνες, οι Ιρανοί αισθάνονταν ότι τους εκμεταλλεύονταν πιο ισχυρά κράτη -συμπεριλαμβανομένης της Ρωσίας. Στη δεκαετία του 2010, άλλωστε, η Μόσχα συνεργάστηκε με τις δυτικές κυρώσεις για να πιέσει το Ιράν να περιορίσει το πυρηνικό του πρόγραμμα.

Αυτή τη στιγμή, το ένστικτο στην Ουάσινγκτον είναι να βάλει το Ιράν και τη Ρωσία στο ίδιο τσουβάλι, αντιμετωπίζοντάς τα ως ένα είδος ανθεκτικού άξονα που απειλεί τα αμερικανικά συμφέροντα. Δεδομένων όμως των πολλών διαφορών των δύο χωρών, οι Αμερικανοί αξιωματούχοι θα πρέπει να τους αντιμετωπίζουν ως αυτό που είναι: εταίροι ευκαιρίας. Αυτό σημαίνει ότι, αντί να τους βάζει στο ίδιο τσουβάλι, η Ουάσινγκτον θα πρέπει να αναζητήσει υπομονετικά τρόπους για να τους απομακρύνει.

Οι Ηνωμένες Πολιτείες μπορούν να ξεκινήσουν με το να γίνουν έξυπνες όσον αφορά τις κυρώσεις. Οι προσωποπαγείς δικτατορίες είναι πιο ευαίσθητες από άλλες δικτατορίες στην απώλεια εξωτερικών εσόδων που προκαλούν οι κυρώσεις. Στηριζόμενες στην προσωπική πελατεία και όχι στους επίσημους θεσμούς, χρειάζονται μια συνεχή ροή εσόδων, η οποία μπορεί εύκολα να αποτελέσει στόχο. Στο Ιράν και τη Ρωσία, τα έσοδα αυτά προέρχονται κατά κύριο λόγο από τις εξαγωγές ορυκτών καυσίμων.

Η κυβέρνηση Μπάιντεν, ωστόσο, έδωσε προτεραιότητα στη σταθερότητα των ενεργειακών αγορών έναντι της πλήρους συμπίεσης του Ιράν και της Ρωσίας, οπότε τα δύο κράτη κατάφεραν να διατηρήσουν την παραγωγή. Αλλά σε έναν κόσμο που τώρα κατακλύζεται από πλεονάζουσα παραγωγική ικανότητα, οι Ηνωμένες Πολιτείες έχουν την πολυτέλεια να είναι πιο επιθετικές όσον αφορά τη μείωση των εσόδων τους από υδρογονάνθρακες. Εάν η Ουάσινγκτον εντείνει την επιβολή κυρώσεων, θα αυξήσει το ασφάλιστρο κινδύνου που θα ζητήσει η Κίνα για την αγορά του πετρελαίου τους, μειώνοντας έτσι τα έσοδα τόσο του Ιράν όσο και της Ρωσίας. Η αυστηρότερη επιβολή του ανώτατου ορίου τιμών που επέβαλαν οι Ηνωμένες Πολιτείες και άλλες χώρες της G-7 στο ρωσικό πετρέλαιο το 2022 θα κάνει το ίδιο, όπως και κάθε άλλη προσπάθεια των ΗΠΑ να ωθήσουν τις τιμές του πετρελαίου προς τα κάτω.

Ομοίως, οι Ηνωμένες Πολιτείες θα πρέπει να αναδείξουν τους άλλους τρόπους με τους οποίους τα συμφέροντα των δύο χωρών συγκρούονται. Στοχευμένες εκστρατείες ενημέρωσης, για παράδειγμα, θα πρέπει να αποκαλύψουν πώς η Ρωσία υποστηρίζει τις προτεραιότητες της Σαουδικής Αραβίας και των Ηνωμένων Αραβικών Εμιράτων στη Μέση Ανατολή έναντι των προτεραιοτήτων του Ιράν. Η Δύση θα πρέπει επίσης να αναδείξει τους διαρκείς δεσμούς της Ρωσίας με το Ισραήλ. Σε ορισμένες περιπτώσεις, η Δύση μπορεί να αναδείξει αυτά τα γεγονότα αποχαρακτηρίζοντας πληροφορίες που αποκαλύπτουν αυτές τις εντάσεις.

Τίποτα από όλα αυτά δεν σημαίνει ότι η τρέχουσα δέσμη πολιτικών της Δύσης αποτυγχάνει. Οι Ηνωμένες Πολιτείες και οι εταίροι τους έχουν δίκιο να υπονομεύουν την πρόσβαση του Ιράν σε κρίσιμα αγαθά και τεχνολογία, τα οποία η Τεχεράνη στη συνέχεια επανεξάγει στη Ρωσία. Θα πρέπει να αναπτύξουν μια καλύτερη, πιο ολιστική στρατηγική για την παρεμπόδιση της ρωσικής υποστήριξης προς τους ιρανικούς πληρεξουσίους. Αλλά η αντιμετώπιση των δύο χωρών ως ενιαίο σύνολο δεν αρκεί για να περιορίσουν τη συνδυασμένη ισχύ τους. Η Ουάσινγκτον πρέπει να τις φέρει αντιμέτωπες μεταξύ τους όσο το δυνατόν καλύτερα. Εδώ και αιώνες, η σχέση τους είναι τεταμένη, και για καλό λόγο. Η στρατηγική των ΗΠΑ θα πρέπει να είναι να συμβάλει στην αύξηση αυτών των εντάσεων, όχι να τις παρακάμψει.

Πηγή: Foreign Affairs

militaire.gr 

Πανικός στις Μαρίνες από τους ελέγχους σε θαλαμηγούς: Ανασφάλιστος ακόμη και ο πλοίαρχος σε πολυτελές σκάφος εφοπλιστή!

Σοβαρές καταγγελίες οδήγησαν σε εφόδους από το Λιμενικό Σώμα - Τι καταγγέλλουν οι ναυτικοί

Σάββας Αθανασίου

21.12.2024 | 00:00

Οι αιφνιδιαστικοί έλεγχοι που πραγματοποίησαν συνδικαλιστές της Πανελλήνιας Ένωσης Ναυτών στις έντεκα Μαρίνες της Αττικής, διαπίστωσαν ότι μεγάλος αριθμός ναυτικών, ενώ αποτελούσαν πλήρωμα των πολυτελών σκαφών δεν ήταν ασφαλισμένοι στο Ναυτικό Απομαχικό Ταμείο.

Μάλιστα, σε ανακοίνωση της, η Πανελλήνια Ένωση Ναυτών Εμπορικού Ναυτικού, κατονόμαζε ή φωτογράφιζε και εφοπλιστές για την τακτική που ακολουθούσαν.

Το υπουργείο Ναυτιλίας και Νησιωτικής Πολιτικής, κινητοποιήθηκε αμέσως μετά τις καταγγελίες και το προσωπικό του Λιμενικού Σώματος “σάρωσε” τις Μαρίνες και τα θαλαμηγά σκάφη για να διασταυρώσουν τις καταγγελίες.

Ταυτόχρονα, το υπουργείο Ναυτιλίας και Νησιωτικής Πολιτικής εξέδωσε ανακοίνωση σύμφωνα με την οποία επισήμανε ότι όλοι οι απογεγραμμένοι ναυτικού που απασχολούνται σε πλοία, σύμφωνα με την παράγραφο 3 του Προεδρικού Διατάγματος 913 /78, θα πρέπει να είναι ασφαλισμένοι στο Ναυτικό Απομαχικό Ταμείο.

Στην πρώτη ανακοίνωση της, ο πρόεδρος της ΠΕΝΕΝ, Αντώνης Νταλακογιώργος, αποκάλυπτε ότι “ βραβευμένος μεγαλο-εφοπλιστής πιάστηκε με την γίδα στην πλάτη…” και τόνιζε:

“Πολυτελή σκάφη που κλείνουν ναυλοσύμφωνα εκατοντάδων χιλιάδων ευρώ, απασχολούν ανασφάλιστους ναυτικούς. Ο πόλεμος εναντίον τους ξεκίνησε και δεν θα σταματήσει έως την συμμόρφωση τους. Μια σημαντική, αγωνιστική πρωτοβουλία ξεκίνησε η ΠΕΝΕΝ έχοντας στο στόχαστρο της τα επαγγελματικά θαλαμηγά σκάφη αναψυχής στα οποία επικρατεί γενικευμένη αδήλωτη εργασία κατά την χειμερινή περίοδο.

Από έλεγχο που διενεργήσαμε σε όλες τις μαρίνες (Ζέας, Αθήνας, Φλοίσβου, Γλυφάδας, Αγίου Κοσμά, Περάματος κ.α.) κατά το προηγούμενο διάστημα διαπιστώσαμε και έχουμε καταγράψει πολλές δεκάδες πλοία στα οποία παράνομα επικρατεί η ανασφάλιστη εργασία.

Επίσης στο πλαίσιο των ίδιων ελέγχων καταγράψαμε και παραβάσεις που αφορούν την ισχύουσα Συλλογική Σύμβαση Εργασίας, η οποία προβλέπει τις ελάχιστες αποδοχές στην κατηγορία αυτή των πλοίων.

Μέσα σε αυτές τις εταιρίες που έχουν στην ιδιοκτησία τους δεκάδες πολυτελή θαλαμηγά σκάφη σημειώνεται εκτεταμένη εισφορο-διαφυγή από την ασφάλιση των πληρωμάτων στο ΝΑΤ με συνέπεια την απώλεια εσόδων για το ΝΑΤ αλλά και ναυτικής υπηρεσίας για τους Ναυτεργάτες που δουλεύουν ανασφάλιστοι”.

Στην ίδια ανακοίνωση, ο πρόεδρος της ΠΕΝΕΝ, Αντώνης Νταλακογιώργος, επισήμανε ότι “το θλιβερό σε αυτή την εφοπλιστική αυθαιρεσία είναι ότι λιμενικές αρχές που εδρεύουν δίπλα και μπροστά σε αυτά τα σκάφη και νυχθημερόν ασχολούνται και εποπτεύουν την επιχειρηματική τους δραστηριότητα, ουδέποτε έως σήμερα πραγματοποίησαν τακτικούς ή έκτακτους ελέγχους σε ό,τι αφορά την ασφάλιση των πληρωμάτων!

Με τον τρόπο αυτό καθιερώθηκε η αδήλωτη, ανασφάλιστη εργασία, οι πλοιοκτήτες όριζαν και αποφάσιζαν μόνοι τα μεροκάματα και τους μισθούς των πληρωμάτων με τους δικούς τους όρους, με αποτέλεσμα να οργιάζει η ασυδοσία.

Ταυτόχρονα είχε επιβληθεί ένα είδος ομερτά που όλοι οι εμπλεκόμενοι γνώριζαν αλλά κανείς δεν μιλούσε και βέβαια ούτε λόγος να αντιμετωπιστεί και να αποκατασταθεί αυτή η αντεργατική αθλιότητα σε βάρος των Ναυτεργατών”.

Μετά τις καταγγελίες και την ενεργοποίηση των κατά τόπων Λιμεναρχείων, οι περισσότεροι πλοιοκτήτες των σκαφών και οι εταιρείες έσπευσαν να ασφαλίσουν τα πληρώματα τους, ή μέρος αυτών.

“Από τον περσινό χειμώνα ασχοληθήκαμε επισταμένως, μεθοδικά και αποτελεσματικά, δώσαμε συνέχεια φέτος και σήμερα έχουμε μια εξαιρετική εικόνα για τα επαγγελματικά σκάφη που οφείλουν να έχουν συγκροτημένο πλήρωμα, να απασχολούν απογεγραμμένους Ναυτεργάτες και να εφαρμόζεται για αυτούς τουλάχιστον η ΣΣΕ”, ανέφερε η ΠΕΝΕΝ και στη συνέχεια επισήμανε:

“Ενδεικτικά σε παρέμβαση μας στην Μαρίνα Ζέας στον Πειραιά διαπιστώθηκε ότι η πολυτελής θαλαμηγός του γνωστού εφοπλιστή Γ. Δράγνη (OPTASIA) απασχολούσε 18 μέλη του πληρώματος οι οποίοι όλοι ακόμη και ο Πλοίαρχος ήταν ανασφάλιστοι. Ο κύριος αυτός μόλις προχθές τιμήθηκε με το βραβείο Newsmaker της Χρονιάς στα 21α Ελληνικά Ναυτιλιακά Βραβεία της Lloyd’s List…

Εξηγούμαστε και διευκρινίζουμε:

Η πάταξη της αδήλωτης – ανασφάλιστης εργασίας γίνεται βασική προτεραιότητα μας για το επόμενο διάστημα, θα βρισκόμαστε καθημερινά στις μαρίνες έως όλα τα επαγγελματικά σκάφη ν’ ασφαλίσουντους Ναυτεργάτες στο ΝΑΤ”

Επίσης, ο Αντώνης Νταλακογιώργος, καλεί την Ένωση Πλοιοκτητών Θαλαμηγών Σκαφών να ενημερώσει άμεσα τα μέλη της προκειμένου να συμμορφωθούν και να εγκαταλείψουν οριστικά τον τυχοδιωκτισμό τους στην μη ασφάλιση των πληρωμάτων.

Επίσης, καλεί το ΥΕΝ, την ΔΝΕΡ, τα Κεντρικά Λιμεναρχεία Πειραιά – Σαρωνικού μαζί και κυρίως τα Λιμενικά Τμήματα που βρίσκονται σε όλες τις μαρίνες της Αττικής να πράξουν το αυτονόητο.

Σε νεώτερη ανακοίνωση του, ο πρόεδρος της ΠΕΝΕΝ, Αντώνης Νταλακογιώργος, ενημερώνει ότι “εντυπωσιακή και απολύτως αποτελεσματική είναι η αγωνιστική παρέμβαση της ΠΕΝΕΝ σε πολλές δεκάδες επαγγελματικά θαλαμηγά σκάφη που οι πλοιοκτήτες τους (όπως καταγγείλαμε) έχουν αδήλωτα και ανασφάλιστα πληρώματα κατά την χειμερινή περίοδο.

Ήδη κλιμάκια της ΠΕΝΕΝ σαρώνουν τις μαρίνες σε όλη την Αττική και τα στοιχεία που έχουν συλλέξει είναι πρωτοφανή για την έκταση της μαύρης, αδήλωτης εργασίας στα σκάφη αυτά. Η ΠΕΝΕΝ ήδη έχει ενημερώσει το ΥΕΝ, το Υπουργείο Εργασίας, τις αρμόδιες Υπηρεσίες τους, καθώς και όλες τις λιμενικές αρχές.

Ένα σημαντικό μέρος των πλοιοκτητών έχουν ήδη συμμορφωθεί, ορισμένοι άλλοι εξακολουθούν να κωφεύουν, ενώ υπάρχουν και εκείνοι οι οποίοι στέλνουν για καφέ… στα πλοία τους στελέχη τους για να κόψουν κίνηση αποφεύγοντας προκλητικά να προχωρήσουν στην ασφάλιση των πληρωμάτων τους.

Ίσως  να πιστεύουν ότι η εκστρατεία μας αυτή θα είναι προσωρινή ή αποσπασματική και θα τελειώσει τις επόμενες ημέρες αφήνοντας πίσω το καθεστώς της επιχειρηματικής ασυδοσίας.

Δηλώνουμε ότι οι έλεγχοι θα συνεχιστούν και θα ενταθούν και μέσα στις γιορτές και κανείς δεν πρόκειται να ξεφύγει…

Θα επιβάλλουμε είτε το θέλουν , είτε όχι σε όλα τα σκάφη που πρέπει να είναι ασφαλισμένοι  οι Ναυτεργάτες να έχουν διασφαλισμένα τα δικαιώματα τους στη Ναυτική εργασία, στην ΣΣΕ, στην κοινωνική ασφάλιση!!!”

Ο Αντώνης Νταλακογιώργος, θίγει με τις ανακοινώσεις και ένα άλλο σημαντικό θέμα, αυτό της εκμετάλλευσης αλλοδαπών ναυτικών, ανδρών και γυναικών.

Ειδικότερα, τονίζει:

“Μαζί με αυτό δεν θα αφήσουμε στο απυρόβλητο ένα ακόμη πρόβλημα  που δεν θελήσαμε στο πρώτο στάδιο να αναδείξουμε και αφορά πολλούς κοινοτικούς Ναυτεργάτες (από Ρουμανία – Βουλγαρία κλπ.) μεταξύ των οποίων και γυναικών που γίνονται θύματα αισχρής εκμετάλλευσης από τους πλοιοκτήτες.

Θα μας βρουν και τώρα τον χειμώνα μπροστά και απέναντι τους, αλλά και το καλοκαίρι!!!

Γνωρίζουμε άριστα τους τρόπους, τις μεθόδους  και τις άθλιες πρακτικές που χρησιμοποιούν σε βάρος τους!

Οφείλουμε να σημειώσουμε ότι σύμφωνα με τις πρώτες ενδείξεις που έχουμε στην προσπάθεια μας αυτή, έχουν θετική ανταπόκριση οι υπηρεσίες του ΥΕΝ, το ΝΑΤ, αλλά και ορισμένα λιμενικά τμήματα”.

Mononews.gr