Γελάμε, αντί να κλαίμε… (*)

 20 Σεπτεμβρίου, 2024

(*) Γράφει ο κ. Πέτρος Μανταίος

Oι πλανόδιοι, περιπλανώμενοι καλλιτέχνες, όλων των ειδών, είναι μια πολύ παλιά ιστορία, όσο και η τέχνη και ακόμα πιο παλιά, όσο και η προσπάθεια οργανωμένης έκφρασης και απομνημόνευσης, ατομικά είτε ομαδικά. Ώστε με τον λόγο, τη μουσική και την αναπαράσταση, να σωθούν οι μνήμες που συνδέουν τον άνθρωπο με το παρελθόν και συγχρόνως να ψυχαγωγείται, να διασκεδάζει ο κόσμος που μετέχει και οι καλλιτέχνες να εξοικονομούν, στον δυνατό βαθμό, τα προς το ζην.

ΕΤΣΙ, ΜΕΣΑ από τα παραμύθια, τις μεγάλες αφηγήσεις, τα έπη και τις μπαλάντες, πορεύτηκε, μέσα από άπειρες δυσκολίες, διώξεις και αφορισμούς, ιδίως από τις θρησκείες, η μνήμη της ανθρωπότητας διαχρονικά σε μια διαταραγμένη συνέχεια. Οι τροβαδούροι και οι τρουβέροι της κεντρικής Ευρώπης του Μεσαίωνα, για παράδειγμα, αποτελούν απογόνους των αρχαίων ραψωδών καιτων μεταγενέστερων βάρδων. Το άλμα προς τα πίσω, λόγου χάριν, από τον «Καμπούρη του Αρράς» (Αντάμ ντε λα Αλ), διάσημος στην εποχή του (13ος αιώνας) τρουβέρος (αφηγητής/τραγουδιστής ηρωικών κατορθωμάτων) που οι σύγχρονοί του του επιδαψίλευσαν τιμές ιππότη, οδηγεί κατευθείαν στον Όμηρο…

ΠΡΟΦΑΝΩΣ κάτι τέτοια δεν τα ήξερε ο λιμενάρχης Ναυπλίου. Διότι, αν τα ήξερε, από απλό σεβασμό στην Ιστορία και την παράδοση δεν θα επέβαλλε πρόστιμα (τσουχτερά δε: τρία χιλιάρικα το κεφάλι) στην τροβαδούρισσα Σιντορέλα Οσμάνι και στον τροβαδούρο Ιωακείμ Ασλανίδη για «φωνασκία στο λιμάνι» και «διατάραξη κοινής ησυχίας». Ίσως, ο λιμενάρχης είχε ακούσει τον Ξαρχάκο στον Γκάτσο: «Κάτω στο λιμάνι τραγουδάν (μόνο) οι πολιτσμάνοι». Αλλά δεν είχε ακούσει τον Ζαμπέτα στην Ευτυχία: «Μας στείλανε πλημμέλημα επί διαταράξει/ Και όμως τα μητρώα μας τα βρήκανε εντάξει». Καθόσον οι δύο καλλιτέχνες και άδειες είχαν και απ’ όλα…

ΜΗΠΩΣ ΘΑ ΕΠΡΕΠΕ ο κ. λιμενάρχης, ως λιμενικός, αντί να κόβει πρόστιμα σε καλλιτέχνες, να ασχοληθεί με το ναυάγιο στην Πύλο που έχει σαλπάρει προς αμνησία;…

limenikanea.gr

Η Ευρωπαϊκή πλοιοκτησία με ρότα τον “Κεϊνσιανισμό” και ο μαγικός αριθμός 40%

Ελευθερο Βημα

- του Κώστα Χλωμούδη

18/09/2024

Όταν κατά καιρούς κάποιος τολμούσε να αρθρώσει σκέψη για τις κάποιες αναγκαίες ρυθμίσεις στο ναυτιλιακό τομέα, γινόταν η μπάλα του μποξ για κάθε είδους “Ηρακλειδείς” του αγίου ευαγγελίου της “αυτορρύθμισης” στο τομέα και την “επιβολή” στα κράτη, και οπωσδήποτε στο Ελληνικό, να απέχουν από τα της Ναυτιλίας, παρ’ εκτός και αν κριθεί από “τον κυρίαρχο” stakeholder ότι είναι χρήσιμο και ίσως αναγκαίο, για τα συμφέροντά τους.

Όταν, δε, τους υπενθύμιζες ότι ο ΙΜΟ στην ουσία αποτελεί μια “ρυθμιστική” αρχή, είτε σιωπούσαν, όσοι δεν γνώριζαν, είτε, μειδιώντας σκωπτικά, ανέφεραν ότι αυτός είναι “ρυθμιστής παγκόσμιου επιπέδου” και σε τελική ανάλυση “η δομή του”, ιστορικά, δεν “αμφισβητεί” τα συμφέροντά τους.

Σε αυτό ακριβώς το υπόβαθρο ήταν απολύτως εχθρικές, ιδιαιτέρως για την ελληνική εκπροσώπηση, οι όποιες πολιτικές παρέμβασης από την Ευρώπη, η οποία συνήθως εμπλεκόταν σε θέματα θεμιτού ανταγωνισμού, ασφάλειας και προστασίας του περιβάλλοντος.

Η αλήθεια είναι ότι αυτή η αντίθεση δεν εκφραζόταν μόνον απέναντι σε Ευρωπαϊκούς θεσμούς και τις σχετικές πρωτοβουλίες τους, αλλά ιστορικά σε όποιον σκεπτόταν ή επιχειρούσε, παρέμβαση για “ρύθμιση”, εκεί που το “αόρατο χέρι” της “αυτορρύθμισης” αδυνατούσε ή κοινώς στην καλύτερη περίπτωση “στρέβλωνε την αγορά” και αγνοούσε τις αρνητικές “εξωτερικότητες” προς τις κοινωνίες, σε αντίθεση με τα οφέλη συγκεκριμένων ομάδων συμφερόντων από την “αρρύθμιστη” λειτουργία του συνόλου και όχι μέρους της συγκεκριμένης αγοράς.

Το είδαμε και στον “πόλεμο” ενάντια στα Scrubber (τεχνικός όρος, για συστήματα καθαρισμού καυσαερίων (EGCS) ή SOx τα οποία χρησιμοποιούνται για την αφαίρεση επιβλαβών στοιχείων από τα καυσαέρια). Η ενοχοποίηση των Scrubber και όσων, όποιων, στεκόταν θετικά σε αυτά, ήταν μια επιτυχημένη καμπάνια τους, δυστυχώς, στη χώρα μας…

Αντιστοίχως είχαμε καταγράψει, κατά το παρελθόν, τη στάση της πλειοψηφίας της ελληνικής πλοιοκτησίας και του επικοινωνιακού συστήματος υποστήριξής τους, στα double hull, όπως και την στάση τους στο port state control, αλλά και σε άλλες αντίστοιχες περιπτώσεις …

Τον ίδιο αντιπαραγωγικό δρόμο και πρακτική, ακολούθησε τα μόλις προηγούμενα χρόνια, στις επιλογές και τη συζήτηση για τα emission…

“… το σύστημα ETS επί της ουσίας συνιστά εργαλείο υπερφορολόγησης. Στην Ευρώπη τα τελευταία χρόνια έχουν επιβληθεί προσχηματικά φόροι για τη βελτίωση του περιβάλλοντος. Όμως, οι περισσότεροι από αυτούς δεν συνέβαλαν πραγματικά στην προστασία του περιβάλλοντος, αλλά στην αύξηση του κόστους της καθημερινότητας των πολιτών…”

Αυτή ήταν η κυρίαρχη άποψη στην Ελληνική πλοιοκτησία, που επηρέασε όμως δυστυχώς και τις επιλογές του Ελληνικού κράτους με ότι αυτό σημαίνει για το “ξόδεμα διπλωματικού κεφαλαίου” της χώρας.

Κρίνεται βεβαίως πλέον τώρα και αυτή η άποψη.

H έκθεση Ντράγκι και μια άλλη υποδοχή της
Τι συνέβη όμως ώστε, η έκθεση Ντράγκι, να φέρει ανατροπές, στο μέχρι σήμερα υπόδειγμα αντίδρασης της ελληνικής πλοιοκτησίας σε θέματα ευρωπαϊκού σχεδιασμού, εναρμονιζόμενη ταχύτατα, για πρώτη φορά, με την αντίστοιχη Ευρωπαϊκή, η οποία δηλώνει ενθουσιωδώς έτοιμη να συμβάλει στα πλαίσια των σκέψεων της συγκεκριμένη Εκθέσεως;

Στη βάση της, αυτή η Έκθεση, αναγνωρίζει ότι η ανταγωνιστικότητα και ισχυροποίηση της ευρωπαϊκής οικονομίας δεν εξελίχθηκε με την πολιτική των χαμηλών μισθών, αντίθετα μάλιστα, σε χώρες όπως η Γερμανία, η επενδυτική δαπάνη μειώνεται σταθερά και σε χώρες όπως η Ελλάδα, η κοινωνική ανισότητα δημιουργεί υπόστρωμα κοινωνικών αντιδράσεων.

Αναγνωρίζει τα περιορισμένα όρια της αποτελεσματικότητας του μηχανισμού “αυτορρύθμισης της οικονομίας της αγοράς” και στην ουσία επαναφέρει “κεϊνσιανά” εργαλεία δημοσιονομικής πολιτικής εκ μέρους των εθνικών κυβερνήσεων, αλλά και συνασπισμών κρατών.

Προκρίνει ότι για την αντιμετώπιση των τρεχουσών, αλλά και μελλοντικών συνάμα προκλήσεων, όπως είναι η κλιματική αλλαγή, η ψηφιακή μετάβαση καθώς και το δημογραφικό πρόβλημα, απαραίτητη είναι η ενεργότερη συμμετοχή ενός σύγχρονου και αποτελεσματικού κράτους.

Υποδεικνύει ριζικές αλλαγές και σημαντικά επενδυτικά προγράμματα, με στόχο τη βελτίωση των βασικών υποδομών για τη δημιουργία “εξωτερικών οικονομιών”, αλλά και τη χάραξη μιας βιομηχανικής και μεταποιητικής πολιτικής σε συνεργασία με τον ιδιωτικό τομέα.

Στόχος οι επενδύσεις με μακροχρόνιο ορίζοντα.

Μια τάξη μεγέθους, για τα κεφάλαια που είναι αναγκαία, αναφέρεται ένα ποσό των 800 δισ. ευρώ ετησίως, για τα πολλά επόμενα χρόνια, το οποίο προτείνει να κινητοποιηθεί με κοινό ευρωπαϊκό δανεισμό.

Το ενδιαφέρον είναι ότι σε αντίθεση με το αφήγημα και την πρακτική που ακολουθεί η Ελλάδα, ως στρεβλή υλοποίηση λύσεων στα σημαντικά και ενδιαφέροντα ευρήματα της Εκθέσεως Πισσαρίδη, ο κος Ντράγκι προτείνει οι επενδύσεις να ΜΗΝ υλοποιούνται μόνο από τις μεγάλες επιχειρήσεις, αλλά ΚΥΡΙΩΣ από δυναμικές μικρές και μεσαίες, με καινοτόμο χαρακτήρα και καλές προοπτικές διείσδυσης στην παγκόσμια αγορά.

Αναφερόμαστε δηλαδή σε μια νέα εποχή, όπου κρίνεται απαραίτητη και απαιτείται στενότερη συνεργασία κράτους και ιδιωτικού τομέα. Οι δύο τομείς, ως φορείς ανάπτυξης, θα πρέπει αντί να ακυρώνουν τις ενέργειες ο ένας του άλλου να λειτουργούν συμπληρωματικά.

Απαραίτητη προϋπόθεση όμως για μια επιτυχημένη οικονομική πολιτική είναι να σταματήσει ο κυρίαρχος ρόλος της νομισματικής πολιτικής των κεντρικών τραπεζών, αναβαθμίζοντας ταυτόχρονα τον ρυθμιστικό ρόλο της δημοσιονομικής πολιτικής με βασικό εργαλείο την ενεργό ζήτηση.

Αποτελεί λοιπόν κατά τη γνώμη μας, η Έκθεση Ντράγκι, ένα προοδευτικό οικονομικό αφήγημα, το οποίο όμως προϋποθέτει την αποδοχή του από την κοινωνία και τους φορείς της.

Υπό αυτή την έννοια, μόνο θετικό συναίσθημα δημιουργεί η σχετική ανακοίνωση της Ένωση Ελλήνων Εφοπλιστών, για τις ιδέες Ντράγκι, ως πλαίσιο αναφοράς για διαβούλευση.

Ρυθμιστικές παρεμβάσεις και ο μαγικός αριθμός 40% για τη Ναυτιλία
Η έκθεση Ντράγκι τόνισε την ανάγκη να διατηρηθεί η ευρωπαϊκή ναυτιλία διεθνώς ανταγωνιστική. Ταυτόχρονα, διαπίστωσε ότι η ναυτιλία χρειάζεται 40 δισ. ευρώ ετησίως για να απαλλαγεί από τον άνθρακα.

Αυτό δεν μπορεί παρά να γίνει στα πλαίσια μιας ευρωπαϊκής ναυτιλιακής βιομηχανικής στρατηγικής, στο πλαίσιο της νέας καθαρής βιομηχανικής συμφωνίας. Αν στην Ελλάδα, μόλις πριν λίγα χρόνια, το cluster επικοινωνίας γύρω από την ΕΕΕ άκουγε κάτι για “… μια ναυτιλιακή βιομηχανική στρατηγική” κράτους ή και της Ευρώπης, αν δεν έβγαζαν φλύκταινες, στην καλύτερη, θα απομόνωναν όποιον/α τολμούσε να κάνει σχετική αναφορά…

Τώρα, όμως, φαίνεται όλοι να ωριμάζουν πλέον. Πράγματι η ευρωπαϊκή ναυτιλία “… αποτελεί γεωπολιτικό πλεονέκτημα για την Ευρώπη και ακρογωνιαίο λίθο της ασφάλειας της ηπείρου σε θέματα ενέργειας, τροφίμων και εφοδιαστικής αλυσίδας…”.

Η ευρωπαϊκή ναυτιλία ελέγχει περίπου το 40% (για την ακρίβεια 39,5%) της παγκόσμιας χωρητικότητας γεγονός που καθιστά την Ευρώπη ηγέτη στις παγκόσμιες αλυσίδες εφοδιασμού και συμβάλλει στην ανταγωνιστικότητα της ευρωπαϊκής οικονομίας, η οποία εξαρτάται σε μεγάλο βαθμό από το εμπόριο.

Συνεπώς κρίνεται ως απαραίτητη για την ΕΕ η διατήρηση και η ενίσχυση της διεθνούς ανταγωνιστικότητας της ευρωπαϊκής ναυτιλίας ιδιαιτέρως για την ασφάλεια της ηπείρου μας και ως προϋπόθεση για ένα ισχυρό ευρωπαϊκό ναυτιλιακό βιομηχανικό σύμπλεγμα (maritime cluster).

Δίνεται λοιπόν τώρα η ευκαιρία να τοποθετηθεί η ευρωπαϊκή ναυτιλία και ολόκληρο το ναυτιλιακό βιομηχανικό σύμπλεγμα ως πυλώνας της επερχόμενης Καθαρής Βιομηχανικής Συμφωνίας.

Μπορεί η ζητούμενη ενεργειακή μετάβαση της ναυτιλίας να αποτελέσει τον καταλύτη για επενδύσεις στην ευρωπαϊκή παραγωγική ικανότητα για καθαρά καύσιμα και καινοτόμες τεχνολογίες.

Η αναφορά των ευρωπαίων εφοπλιστών για το 40% των καθαρών καυσίμων και των καινοτόμων τεχνολογιών που χρειαζόμαστε για την πράσινη και ψηφιακή μετάβαση να κατασκευάζονται στην Ευρώπη ας αποτελέσει αίτημα- στόχο και της ελληνικής ναυτιλιακής κοινότητας και είμαστε σίγουροι πως υπάρχει η κατάλληλη υποδομή, σε ανθρώπινο δυναμικό αλλά και υλικό υπόβαθρο, για συνεργασίες των σχετικών φορέων, ώστε η χάραξη αυτής της πολιτικής να πετύχει με την συμβολή όλου του ναυτιλιακού συμπλέγματος (cluster).

hellasmaritime.blogspot.com portnet.gr

Προκλητική επιστολή με την οποία ζητά την αναστολή της 48ωρης απεργίας στις 22 και 23 Οκτώβρη έστειλε ο Σύνδεσμος Επιχειρήσεων Επιβατηγού Ναυτιλίας (ΣΕΕΝ) στην ΠΝΟ.

 17 Οκτωβρίου, 2024

 «Τα αιτήματά μας πηγάζουν από τις πραγματικές ανάγκες των συναδέλφων μας. Ανάγκες, που είναι κρίσιμες για να μπορέσουν οι ναυτεργάτες να ανταποκριθούν στις καθημερινές προκλήσεις, που αντιμετωπίζουν στη ζωή τους», σημειώνουν τα ναυτεργατικά σωματεία ΠΕΜΕΝ και «ΣΤΕΦΕΝΣΩΝ» και τονίζουν πως «οι ναυτεργάτες είμαστε σε αγωνιστική προετοιμασία και δεν θα κάνουμε πίσω από τις αποφάσεις μας. Όλοι και όλα θα κριθούν στους καταπέλτες».

Σε ανακοίνωσή τους τα Σωματεία σημειώνουν:

«Στις 14 Οκτωβρίου 2024, ο Σύνδεσμος Επιχειρήσεων Επιβατηγού Ναυτιλίας (ΣΕΕΝ) έστειλε επιστολή στην ΠΝΟ -απευθυνόμενος προφανώς στους ναυτεργάτες- ζητώντας μας να “αναστείλουμε” την απόφασή μας για 48ωρη Πανελλαδική Απεργία, που έχει προγραμματιστεί για τις 22-23 Οκτωβρίου, με προοπτική κλιμάκωσης.

Μας καλούν επίσης να “επανέλθουμε στη διαπραγμάτευση σε κλίμα καλής πίστης και με ρεαλιστικές επιδιώξεις, εντός των ορίων που καθορίζονται από την ελληνική οικονομία και τις προκλήσεις της πράσινης μετάβασης των πλοίων, η οποία βρίσκεται ήδη σε εφαρμογή”.

Ωστόσο, οι εκπρόσωποι των ναυτιλιακών εταιρειών που συγκροτούν τον ΣΕΕΝ αγνοούν επιμελώς ότι οι προτάσεις και τα αιτήματά μας πηγάζουν από τις πραγματικές ανάγκες των συναδέλφων μας. Ανάγκες, που είναι κρίσιμες για να μπορέσουν οι ναυτεργάτες να ανταποκριθούν στις καθημερινές προκλήσεις, που αντιμετωπίζουν στη ζωή τους.

Ενδεικτικά, από το 2020, οι αυξήσεις στις ΣΣΕ ήταν 14,6%, ενώ παράλληλα το κόστος διαβίωσης, για το ίδιο διάστημα, περιλαμβάνει  αυξήσεις όπως:

• 31,97% στα τρόφιμα
• 25,48% στη στέγαση
• 22,27% στις μεταφορές

Μόνο το διάστημα Ιουλίου – Αυγούστου 2024 οι αυξήσεις περιλαμβάνουν:

• 10,9% στον ηλεκτρισμό
• 14% στα ασφάλιστρα υγείας
• Αύξηση έως και 448% σε συνταγογραφούμενα φάρμακα, με περισσότερα από 800 φάρμακα να έχουν αυξηθεί σε τιμή.

Αυτά είναι μόνο μερικά παραδείγματα “των προκλήσεων” που αντιμετωπίζουν καθημερινά όλοι οι εργαζόμενοι και, φυσικά, οι ναυτεργάτες. Σε αυτές “τις προκλήσεις” να συνυπολογίσουμε και την ατέλειωτη σειρά από τα μέτρα που διαδοχικά όλες οι κυβερνήσεις εφαρμόζουν και ροκανίζουν το λαϊκό εισόδημα.

Για όλα τα παραπάνω το αίτημά μας για αυξήσεις 12% στις Συλλογικές Συμβάσεις Εργασίας (ΣΣΕ) για το 2025, καθώς και τα υπόλοιπα κλαδικά και θεσμικά αιτήματα που έχουμε καταθέσει, είναι δίκαια και “εντός των ορίων” που θέτουν οι ανάγκες μας. Οι ναυτεργάτες είμαστε σε αγωνιστική προετοιμασία και δεν θα κάνουμε πίσω από τις αποφάσεις μας.

Όλοι και όλα θα κριθούν στους καταπέλτες».

skopelos-news

«…ΑΝΘΡΩΠΟΥΣ σαν τον λιμενικό…είναι που βρίσκω σπάνια…»

 30 Οκτωβρίου, 2024

Η δήλωση αυτή προέρχεται από τη δημόσια έκφραση ευγνωμοσύνης, που αισθάνθηκε την ηθική υποχρέωση να απευθύνει χρήστης Facebook (βλ. σύνδεσμο ανάρτησης) προς βαθμοφόρο ΛΣ-ΕΛΑΚΤ, που υπηρετεί στο Κ. Λ. Πειραιά, για τη συνδρομή που έλαβε από εκείνον σε προσωπικό του θέμα. Τα ΛΙΜΕΝΙΚΑ ΝΕΑ αναδημοσιεύουν την από 15/10/2024 ανάρτηση του προαναφερθέντος χρήστη Facebook (απόστρατο στέλεχος του Ε.Σ.), ευελπιστώντας η συμπεριφορά του διαλαμβανόμενου βαθμοφόρου ΛΣ-ΕΛΑΚΤ να τύχει ανάλογης αναγνώρισης και από την Υπηρεσία του. Τα ΛΙΜΕΝΙΚΑ ΝΕΑ τον συγχαίρουν δημόσια!!! 

«Στις μια το μεσημέρι, ενώ είμαι στο εργαστήριο στη Λάρισα κι ετοιμάζω το εμπόρευμα για το παζάρι της Καρδίτσας, με παίρνει η κόρη από την Χίο. Είναι στο νοσοκομείο, την έχουν κάνει λέει εισαγωγή, είναι ναρκωμενη ή εξαντλημένη κι όταν την ρωτάω σε ποια κλινική μου απαντάει “στην χειρουργικη, κάτι μου βγάλανε από τον λαιμό”. Παίρνω το πρώτο τραινο που ξεκινάει στις τρεις για να προλάβω το πλοίο των οκτώ, μια και δεν υπήρχε θέση σε καμία πτήση, είτε από Αθήνα, είτε από Θεσσαλονίκη. Φτάνω Πειραιά στις οκτώ, τρέχω απέναντι από τον σταθμό στα εκδοτηρια, τους λέω στα γρήγορα τι συμβαίνει κι αντί να μου κόψει εισιτήριο χανοντας χρονο, μου λέει τρέχα για ταξί μπας και το προλάβεις πριν σηκώσει καταπέλτη. Τσακίζομαι να τρέχω, βρίσκω ένα, μπαίνω, του λέω τι συμβαίνει και γκαζώνει όσο μπορεί, με σφήνες κι αναβοσβημα φώτων να προλάβει. “Σε νιώθω φίλε, αλλά μάλλον θα το χάσουμε.” Φτάνουμε κι έχει σηκώσει καταπέλτη αλλά δεν έχει λύσει κάβο. Κατεβαίνω, τρέχω, φωνάζω στους αξιωματικούς που είναι στο κατάστρωμα αν μπορούν να κατεβάσουν, ξέροντας πόσο απίθανο είναι. Ένας βαριεστημένο αδιάφορος λιμενεργάτης με κοιτάει λέγοντας ” Φίλε το πλοίο εφυγε” ενώ ένας σκληρός και τυπικός λιμενικος με πλησιάζει και με διατάζει να απομακρυνθώ από την προβλήτα. Απομακρυνομαι ενώ την ίδια στιγμή του λέω ότι η κόρη μου έκανε εισαγωγή στο νοσοκομείο της Χιου, μάλλον έχει κάνει εγχείριση στον λαιμο και είναι μόνη της. Σταματάει, με κοιτάει, γυρνάει προς τους αξιωματικούς που παρατηρούν από το κατάστρωμα χωρίς να καταλαβαίνουν και δίνει εντολή στον λιμενεργάτη να μη λύσει τον κάβο και να ΡΙΞΟΥΝ ΞΑΝΑ ΤΟΝ ΚΑΤΑΠΕΛΤΗ!!! Ο λιμενεργάτης που τα έχει ακούσει όλα, τον αγνοεί κάνοντας τάχα πως δεν ακουει, βγάζει το σχοινί από τον κάβο και φεύγει. Ο λιμενικος αρπάζει το σχοινι πριν μαζευτει, ενώ οι αξιωματικοί του πλοίου ενημέρωναν την γέφυρα, τον ξαναπερναει στον κάβο, κι αγριεμένος απευθύνεται στον επικεφαλής του καταστρωματος: ” Είπα κατεβάστε καταπέλτη!” Ο καταπέλτης κατεβαίνει κι εγώ μπαίνω μέσα. Ούτε ευχαριστώ δεν πρόλαβα να του πω. Θα τον βρω όμως. Γιατί ανθρωπάκια σαν τον λιμενεργατη συναντάω συνεχώς. ΑΝΘΡΩΠΟΥΣ σαν τον λιμενικο και τον ταξιτζή είναι που βρίσκω σπανια.»

 facebook.com

Γιάννης Βαρδινογιάννης (Motor Oil) – Δεν φεύγω από την Ελλάδα

Σήμερα που αναδημοσιεύουμε το κατωτέρω, 12/11/24 συγχωρέθηκε ο πατριάρχης της οικογένειας Βαρδής Βαρδινογιάννης.

+++

 

Σύμφωνα με πηγές που βρίσκονται κοντά στην οικογένεια Βαρδινογιάννη: «Εγινε όντως αναλυτική εισήγηση προς την οικογένεια, από συγκεκριμένη νομική εταιρεία για όλες τις παραμέτρους μετεγκατάστασης της έδρας. Ο Γιάννης Β. Βαρδινογιάννης, την κρατά στο συρτάρι, αλλά προς το παρόν δεν έχει εγκρίνει κάτι τέτοιο…»

Οι ίδιες πληροφορίες αναφέρουν ότι ζητήθηκε τον τελευταίο καιρό μια έκθεση με όλες τις παραμέτρους της ενδεχόμενης αλλαγής έδρας της Motor Oil. Δηλαδή οι επιπτώσεις μιας τέτοιας απόφασης, τα φορολογικά ζητήματα και άλλες πτυχές που θα είχε μια τέτοια απόφαση.

Η έκθεση δόθηκε στον Γιάννη Βαρδινογιάννη ο οποίος αποφάσισε ότι προς το παρόν δεν τίθεται θέμα μετεγκατάστασης.

Οι πληροφορίες του mononews αναφέρουν ότι από την πλευρά της Motor Oil τονίζουν ότι δεν υπάρχει προς το παρόν ένα τέτοιο ενδεχόμενο, ωστόσο, σημειώνουν ότι το κλίμα έχει βαρύνει μετά την έφοδο της Επιτροπής Ανταγωνισμού στις εγκαταστάσεις του ομίλου, αλλά και το πρόστιμο των 9,2 εκατ. ευρώ που επιβλήθηκε πρόσφατα.

Βεβαίως η πλευρά Βαρδινογιάννη έχει αντικρούσει τα επιχειρήματα της Επιτροπής Ανταγωνισμού προαναγγέλλοντας προσφυγή στη Δικαιοσύνη. «Η Εταιρεία θεωρεί την απόφαση της Επιτροπής Ανταγωνισμού για την επιβολή προστίμου παντελώς εσφαλμένη και αστήρικτη. Η Εταιρεία θα προσφύγει στα αρμόδια δικαστήρια για την ακύρωση της παραπάνω αποφάσεως της Επιτροπής Ανταγωνισμού και θα χρησιμοποιήσει όλα τα ένδικα μέσα για την προάσπιση των συμφερόντων της», τονιζόταν στην ανακοίνωση του ομίλου μετά την επιβολή του προστίμου.

Πηγές κοντά στην Motor Oil χαρακτηρίζουν προσβλητική και παράνομη την έφοδο των ελεγκτών της Επιτροπής Ανταγωνισμού, επιμένοντας ότι «έψαξαν με το έτσι θέλω σε γραφείο που δεν ανήκε στη ΜΟΗ αλλά σε άλλη εταιρεία, άσχετη με την ενέργεια και τα πετρέλαια.

Υπενθυμίζεται ότι στην επίσημη ανακοίνωση ο όμιλος τονίζει πως συνεργάστηκε με τους ελεγκτές, ότι δεν προέκυψαν θέματα παραβίασης της νομοθεσίας περί ανταγωνισμού κι ότι δόθηκαν όλα τα στοιχεία που ζητήθηκαν.

«Ο ισχυρισμός της Επιτροπής περί άρνησης πρόσβασης των ελεγκτών στο γραφείο του Διευθύνοντος Συμβούλου της Εταιρείας κ. Ιωάννη Β. Βαρδινογιάννη είναι αβάσιμος. Όλα τα στοιχεία που αποδεικνύουν ότι ο χώρος του γραφείου ήταν ιδιωτικός και δεν άνηκε ούτε είχε μισθωθεί από εταιρεία του ομίλου της Εταιρείας μας παραδόθηκαν εγκαίρως στην Επιτροπή. Ο χώρος αυτός βρίσκεται άλλωστε εντός του ίδιου κτιρίου αλλά σε διαφορετικό σημείο σε σχέση με τα γραφεία της εταιρείας μας», τονιζόταν.

Το θέμα της φορολόγησης

Ένα ακόμη «καυτό» θέμα που απασχολεί την Motor Oil και την έβαλε σε σκέψεις, είναι και αυτό της έκτακτης φορολόγησης των κερδών του ομίλου.

Πηγές προσκείμενες στη Motor Oil επιμένουν από την πρώτη στιγμή ότι «δεν έχουμε φορολόγηση υπερκερδών, αλλά υπερφορολόγηση κερδών», εκφράζοντας την αντίθεσή τους στο μέτρο αυτό.

Υπενθυμίζεται ότι σύμφωνα με τον αναπληρωτή διευθύνοντα σύμβουλο της MOH, Πέτρο Τζαννετάκη, η επιβάρυνση από τη φορολόγηση υπολογίζεται έως 205 εκατ. ευρώ.

Κύκλοι του ομίλου αναφέρουν ότι είναι άδικο το μέτρο υπογραμμίζοντας δύο σημαντικές πτυχές που διαφοροποιούν την Motor Oil από οποιαδήποτε άλλη ελληνική εταιρεία εισηγμένη στο χρηματιστήριο:

Πρώτον, τα κέρδη οφείλονται σε μεγάλο βαθμό στη διεθνή συγκυρία των τελευταίων δυο ετών. Είμαστε διϋλιστήριο με σαφή εξαγωγικό προσανατολισμό από την ίδρυσή μας», τονίζουν και:

Δεύτερον, όλα αυτά τα χρόνια κάναμε τεράστιες επενδύσεις. Από το 2019 έως το 2023 επενδύσαμε σχεδόν 900 εκατομμύρια ευρώ μόνον στο διυλιστήριο. Τελικά, αυτές τις παραγωγικές επενδύσεις πληρώνουμε ακριβά. Ενώ αν γυρνούσαμε και εμείς δεξιά και αριστερά με μια βαλίτσα γεμάτη λεφτά…»

Όπως γίνεται αντιληπτό, στη διοίκηση της Motor Oil υπάρχει μεγάλη ενόχληση τόσο για την υπόθεση της Επιτροπής Ανταγωνισμού όσο και για την έκτακτη φορολόγηση.

Ωστόσο, συνεργάζονται με τις αρμόδιες αρχές και συμμορφώνονται πλήρως με τις αποφάσεις, αλλά δεν λειτουργούν εν θερμώ.

Η εκπεφρασμένη πλέον άποψη των ιθυνόντων της Motor Oil είναι ότι διατηρούν τις ενστάσεις τους και ασκούν κριτική στις αποφάσεις εναντίον του ομίλου, αλλά δεν υπάρχει καμιά πρόθεση την παρούσα χρονική στιγμή να μεταφέρουν την έδρα της εταιρείας στις Βρυξέλλες, την Κύπρο ή οπουδήποτε αλλού.

Δημήτρης Κατακουζηνός

Γιώργος Προκοπίου: «Αγοράζει ό,τι πλέει και ό,τι βρίσκεται στην ακρογιαλιά» –

 Το story του καραβοκύρη και «βασιλιά» του real estate

• 4 Νοεμβρίου, 2024

Σάββας Αθανασίου

«Ελπίζω και προσεύχομαι ο Θεός να μου δώσει χρόνια ώστε να μπορέσω να κάνω πραγματικότητα όσα ονειρεύομαι.» Από το μικρό πλοίο Pola στα πολλά βαπόρια και στα ακίνητα. Ο μεγιστάνας Γιώργος Προκοπίου, σε ένα ναυτιλιακό συνέδριο είχε εντυπωσιάσει όταν είπε ότι «στην τρέχουσα περίοδο, υπάρχουν τόσες ευκαιρίες που πρέπει να αγοράζουμε ό,τι πλέει».

Στο διάστημα που μεσολάβησε μέχρι σήμερα, δεν αγόρασε ό,τι επιπλέει, αλλά αγοράζει και όπου «πατεί το πόδι του και ρίχνει τη ματιά του».

Και βέβαια με όλα αυτά «μεγάλος ντόρος γίνεται γύρω από τ’ όνομά του», όπως λέει και το λαϊκό άσμα.

Σε μια άλλη αποστροφή του λόγου του, τόνισε: «Aν δεν είσαι άνθρωπος που παίρνει ρίσκα, τότε δεν κάνεις για τη ναυτιλία» και συμπλήρωσε: «Μόνο ο τολμών έχει μέλλον».

Μιλώντας σε μια βράβευση του στην Κύπρο, αποκάλυψε τις μύχιες σκέψεις του: «Mετά από 72 χρόνια που ασχολούμαι με τη ναυτιλία, μπορώ να πω ότι έκανα το χόμπι μου. Kαι έχω μετανιώσει για όσα δεν έχω κάνει και όχι για ό,τι έχω κάνει. Ελπίζω και προσεύχομαι ο Θεός να μου δώσει χρόνια ώστε να μπορέσω να κάνω πραγματικότητα όσα ονειρεύομαι».

Ο μικρόσωμος εφοπλιστής, που φοράει μόνιμα καπελάκι τζόκει, κρύβει ένα δυναμισμό, αυθορμητισμό, αποφασιστικότητα, διαθέτει ρευστότητα και γνωρίζει να αξιοποιεί το στοιχείο του αιφνιδιασμού στις επαγγελματικές του κινήσεις.

Τα τελευταία χρόνια «σαρώνει» τα φιλέτα της «Αττικής Γης», των νησιών του Αιγαίου. Πήρε τα Ναυπηγεία Σκαραμαγκά, εισήλθε εντυπωσιακά στο Ελληνικό, διαπραγματεύεται τον Αστέρα Βουλιαγμένης, εξασφάλισε τα ακίνητα του Δημήτρη Κοντομηνά στην Ερμιονίδα, του Ευγένιου Τίγκα στη Σαρωνίδα.

Αξίζει, όμως, να επισημάνουμε ότι αυτά που αναφέρουμε είναι μόνο αυτά που γνωρίζουμε. Υπάρχουν κινήσεις του Γιώργου Προκοπίου που τις αγνοούμε, όπως μας πληροφορούν άνθρωποι του περιβάλλοντος του.

Το Mononews, πριν λίγες ημέρες, σας αποκάλυψε, ότι ο Γιώργος Προκοπίου τα τελευταία δύο χρόνια έχει επενδύσει συνολικά πάνω από 1 δισ. ευρώ σε ακίνητα στην Ελλάδα, ενώ οι επενδύσεις του στα 80 υπό ναυπήγηση πλοία του ανέρχονται σε 6.48 δισ. δολάρια!

Υπενθυμίζεται ότι επένδυσε 1,1 δισ. δολάρια σε πλοία bulk carriers, 2,10 δισ. δολάρια σε πλοία μεταφοράς gas και 3,3 σε τάνκερ.

Το σημαντικότερο στοιχείο, όμως από αυτές τις παραγγελίες, είναι το γεγονός ότι τα 6,48 δισ. δολάρια που έχει επενδύσει σε νεότευκτα πλοία, αντιστοιχούν στα αρχικά συμβόλαια των παραγγελιών.

Αν υπολογιστούν οι υπεραξίες που απέκτησαν σε αυτό το χρονικό διάστημα, η συνολική αξία των πλοίων αυτών υπερβαίνει τα 7 δισ. δολάρια.

Με άλλα λόγια, ο Γιώργος Προκοπίου, μόνο από τις υπεραξίες των νεότευκτων πλοίων, έχει κερδίζει περί τα 600 εκατ. δολάρια!

Επιπλέον να αναφερθεί ότι τον μήνα Ιούνιο, το Forbes, είχε στη λίστα με τους 50 μεγαλύτερους Έλληνες εφοπλιστές, τον Γιώργο Προκοπίου, στη δεύτερη θέση με 159 πλοία, συνολικής αξίας 10.955.8 δισ. δολαρίων.

Ο Θανάσης Μαρτίνος για τον Γιώργο Προκοπίου

Για να καταλάβουμε καλύτερα, την ποιότητα του ανθρώπου και εφοπλιστή Γιώργου Προκοπίου, αρκεί να θυμηθούμε, τι είπε ο επιστήθιος φίλος του εφοπλιστής, Θανάσης Μαρτίνος.

Κατά την τελετή βράβευσης του Γιώργου Προκοπίου, με τα «Βραβεία Ευκράντη», ο παιδικός του φίλος, Θανάσης Μαρτίνος, αποκάλυψε τις αρετές, τις δεξιότητες και άγνωστες πτυχές της ζωής του Γιώργου Προκοπίου. Αναλυτικότερα, είπε:

«Με τον Γιώργο μας συνδέει φιλία άνω των 50 ετών. Είμαστε φίλοι με την οικογένειά του από τη γειτονιά μας, την παραλία της Γλυφάδας. Η μεγάλη αγάπη του Γιώργου εκτός από την οικογένειά του είναι η θάλασσα. Μικρός ήταν ιστιοπλόος και αυτοδύτης. Σήμερα είναι πρόεδρος του μεγαλύτερου και εμβληματικότερου ναυταθλητικού συλλόγου της Ελλάδας, του Ναυτικού Ομίλου Ελλάδας. Πολιτικός μηχανικός με δραστηριότητα σε ανέγερση οικοδομών, πολύ γρήγορα στράφηκε επαγγελματικά στη ναυτιλία.

Με έφεση σε τεχνικά θέματα. Είναι και πρακτικά μηχανικός. Θυμάμαι χαρακτηριστικά στο πρώτο του πλοίο, το “Pola”, ένα παλιό φορτηγό 10.000 τόνων, είχε βουτήξει ως δύτης κάπου στη Δυτική Αφρική για να επισκευάσει, αυτοσχέδια, μια ζημιά στην προπέλα του πλοίου. Αυτό το πλοίο, το “Pola”, με τις διαδοχικές τεχνικές και άλλες περιπέτειες ήταν η διατριβή του Γιώργου στην εμπορική ναυτιλία.

Ο Γιώργος, αν και από εύπορη οικογένεια, έμαθε από μικρός τη ναυτιλία στα δύσκολα και όχι στα εύκολα. Iσως γι’ αυτό λένε ότι η γυναίκα που σε παιδεύει, εν προκειμένω η θάλασσα, είναι εκείνη που αγαπάς περισσότερο. Οι μεγαλύτερες αγάπες του είναι η σύζυγός του Αλεξάνδρα, οι κόρες και τα εγγόνια του. Αποτελούν την προτεραιότητα στη ζωή του.

Για τον Γιώργο η ναυτιλία είναι πάθος, δεν είναι μόνο επάγγελμα. Είναι πρωτοπόρος και οραματιστής, κατέχοντας τον δεύτερο μεγαλύτερο ελληνικό στόλο με πλοία LNG. Δικό του το πρώτο παγοθραυστικό LNG, παγκοσμίως, που διέσχισε και μετέφερε φορτία μέσω του Βόρειου Θαλάσσιου Περάσματος, North Sea Route. Δύο υγραεριοφόρα του είναι ναυλωμένα στη γερμανική κυβέρνηση και συμβάλλουν σήμερα στην ενεργειακή αυτάρκεια της χώρας.

Είναι διαχρονικά ο μεγαλύτερος επενδυτής στην Ελλάδα σε ακίνητα και άλλες επιχειρήσεις όπως τα Ναυπηγεία Σκαραμαγκά και η Olympic Marine στο Λαύριο, ωφελώντας πολλαπλώς την ελληνική οικονομία. Έχει χτίσει 100άδες πλοία στην Κίνα συμβάλλοντας μαζί με άλλους Έλληνες πλοιοκτήτες στην ανάπτυξη της μεγάλης αυτής χώρας. Ο Γιώργος Προκοπίου αθόρυβα είναι παρών δίπλα σε εθνικούς σκοπούς σε περιόδους κρίσεως, όπως την περίοδο των μνημονίων”.

Αλεξάνδρα και Γιώργος Προκοπίου

Ποιος είναι ο Γιώργος Προκοπίου

Ο Γιώργος Προκοπίου, σπούδασε πολιτικός μηχανικός και ασχολήθηκε με τον κατασκευαστικό κλάδο.

Γεννήθηκε στις 8 Ιουνίου 1946, στην Αθήνα, που και οι δύο γονείς του ήταν πρόσφυγες· ο πατέρας του από τη Σμύρνη και η μητέρα του από την Οδησσό.

Αγόρασε το 1971, το πρώτο του πλοίο Pola και αργότερα, με 10 εκατ. δολάρια, το δεξαμενόπλοιο “Πενσυλβάνια” με άλλους δύο φίλους του. Σταδιακά ίδρυσε τις εταιρείες: Dynacom Tankers, Sea Traders και Dynagas.

“Όταν ήμουν έξι ετών έφτιαξα, από ένα μαδέρι ένα μικρό πλοίο. Όταν το έβαλα στη θάλασσα στην παραλία της Γλυφάδας και το οδήγησα στα κύματα ένιωσα υπέροχα. Από τότε ήξερα τι θα κάνω”, αφηγήθηκε για το πως ξεκίνησε η λατρεία του για την θάλασσα.

Τον Μάρτιο του 2015 η περιουσία του έφτανε τα 2 δισεκατομμύρια δολάρια και οι εταιρείες του κατείχαν 89 πλοία σύμφωνα με το Bloomberg.

Το 2016, το ναυτιλιακό περιοδικό Lloyd’s List, τον κατέταξε 12ο στο κατάλογο των 100 ατόμων με τη μεγαλύτερη επιρροή παγκοσμίως στη βιομηχανία.

Έχει διατελέσει μέλος του διοικητικού συμβουλίου της Ένωσης Ελλήνων Εφοπλιστών, ενώ τα τελευταία χρόνια στο συλλογικό θεσμό του ελληνικού εφοπλισμού συμμετέχει η κόρη του Ιωάννα Προκοπίου.

Το 1991 ο Γιώργος Προκοπίου ίδρυσε τη Dynacom Tankers Management Ltd , ενώ το 2004 τη Dynagas Ltd. και το 2013 την Dynagas LNG Partners LP, την οποία εισήγαγε μετοχές της στο Χρηματιστήριο της Νέας Υόρκης.

Επισημαίνεται ότι την περίοδο 2002-2018 οι τρεις ναυτιλιακές του εταιρείες υλοποίησαν ένα πρόγραμμα κατασκευής 119 νεότευκτων πλοίων σε ναυπηγεία της Κίνας, της Νότιας Κορέας και της Ιαπωνίας.

Το 2012 το LNG CARRIER «OB RIVER» της Dynagas, πέρασε στην ιστορία, καθώς ήταν το πρώτο LNG Carrier στο κόσμο που διέσχισε ολόκληρο το Βόρειο Πέρασμα στον Αρκτικό κύκλο (Northern Sea Route).

Είναι αδελφός του εφοπλιστή Δημήτρη Προκοπίου, που διευθύνει την ναυτιλιακή εταιρεία Centrofin.

Είναι νυμφευμένος με την Αλεξάνδρα και έχουν τέσσερις κόρες: Την Ελίζα, την Ιωάννα, την Μαρίνα και την Μαρία – Ελένη.

Η Ελίζα, είναι παντρεμένη με τον Νίκο Χρυσάκη, η Ιωάννα, με τον Γιάννη Kαΐρη, η Mαρίνα, με τον διευθύνοντα σύμβουλο της Dynagas LNG Partners, Τόνι Λόριντζεν και η Μαρία – Eλένη, που ασχολείται με τον οικονομικό σχεδιασμό του ομίλου.

Το όραμα του για τα Ναυπηγεία Σκαραμαγκά:

«Δεν ήρθα στα Ναυπηγεία Σκαραμαγκά για να γίνω Πολέμαρχος, αλλά ήρθα για να επενδύσω στην τεχνολογία και να δημιουργήσουμε ένα Ναυπηγείο που θα ναυπηγεί το πλοίο από την αρχή και θα διαθέτει δικό του τεχνολογικό εξοπλισμό. Η επιθυμία μου είναι να είμαστε αυτάρκεις», είπε περιγράφοντας το όραμα του για τα Ναυπηγεία Σκαραμαγκά και πρόσθεσε:

«Η κυβέρνηση πρέπει να βάλει πλάτη, όχι μόνο για το σήμερα, αλλά να δει τι πρόκειται να γίνει στο μέλλον. Επιβάλλεται να έχει αντανακλαστικά. Η διαδικασία του διαγωνισμού ήταν διαφανής. Ενημερώθηκα για τον διαγωνισμό οκτώ μόνο ημέρες πριν την λήξη του, όταν με πληροφόρησαν ότι υπάρχει μόνο ένας ενδιαφερόμενος. Τρέξαμε και δημιουργήσαμε τις εταιρείες, να βγάλουμε τις εγγυητικές. Αλλά δεν είναι δυνατόν να σου πουλάνε ένα ναυπηγείο που δεν έχει πρόσβαση στη Θάλασσα και να σου λένε έλα να υπογράψεις μετά θα βρούμε.

Ο χώρος που θέλει ο Δήμος είναι ένας ιδανικός χώρος για μαύρισμα, αφού δίπλα του ξεφορτώνουν βενζίνες και πετρέλαια. Έχουμε την τεχνογνωσία για την κατασκευή των Mega Yachts από την Olympic Marin και θα προχωρήσουμε δυναμικά.Πολλοί θέλουν να έρθουν στην Ελλάδα, το θέμα είναι τι θα δώσουν στην πατρίδα. Εμείς μπορούμε να κάνουμε πολλά πράγματα, κοιτάτε τι έκανε ο Π. Δράγνης μόνος του στον τομέα του γιώτινγκ.

Υπάρχουν ενδιαφερόμενοι να επενδύσουν μαζί μας από όλο τον κόσμο, Γάλλοι, Αμερικάνοι, αλλά και η κυβέρνηση θα πρέπει να ζητήσει για αυτούς που θέλουν να αναλάβουν τη ναυπήγηση πλοίων του Πολεμικού Ναυτικού ότι θα μας καλύψουν και θα μας θωρακίσουν αμυντικά. Στην πρώτη περίπτωση ( με τους Γάλλους), έδωσε ό,τι έδωσε, τώρα πρέπει να πάρει εγγυήσεις. Πρέπει να αποκτήσουμε δικά μας νύχια και να μη ξυνόμαστε με αλλονών τα νύχια. Ο επιχειρηματίας δεν είναι ο εχθρός, αλλά είναι ο άνθρωπος που θα επενδύσει και θα δημιουργήσει θέσεις εργασίας.

Δεν ανησυχώ αν υπάρχει ναυτιλία, αλλά αν θα υπάρχει στην Ελλάδα. Αγόρασα τα Ναυπηγεία Σκαραμαγκά γιατί με τσίγκλισε το όραμα να τα ξαναζωντανέψω και να εστιάσω στις νέες τεχνολογίες και στις νέες δυνατότητες. Να στηριχτούμε στα νέα παιδιά. Να μην δίνουμε τα λεφτά μας στο εξωτερικό για να φτιάχνουμε πλοία και την κρίσιμη στιγμή να βγάζουν τα ηλεκτρονικά τους από την πρίζα.

Έχουμε τα πρωτιά στη ναυτιλία πρέπει να αποκτήσουμε τα πρωτιά και στη ναυπηγική βιομηχανία».

Το «βραβείο Ευκράντη»

Ο Γιώργος Προκοπίου, βραβεύτηκε με το «Βραβείο Ευκράντη» και η Επιτροπή, ανάφερε στο σκεπτικό της απόφασης:

«Ο Γιώργος Προκοπίου αποτελεί έναν επιχειρηματία της θάλασσας που, χάρη στη δυναμική παρουσία του στον άκρως ανταγωνιστικό διεθνή ναυτιλιακό στίβο αλλά και τις τεράστιες επενδύσεις σε νεότευκτα, βρίσκεται σταθερά, τα τελευταία χρόνια, στις κορυφαίες θέσεις της παγκόσμιας ναυτιλίας, σε αξία στόλου. Με την αδιαμφισβήτητα επιτυχημένη πορεία του συμβάλλει με άμεσο τρόπο στη σταθερή υπεροχή και δυναμική παρουσία των Ελλήνων στις θάλασσες του κόσμου. Η πολύχρονη διαδρομή του συνιστά ένα από τα σημαντικότερα κεφάλαια της ελληνικής ναυτιλίας και έχει σε μεγάλο βαθμό συμβάλει στη θεμελίωση της κυριαρχίας της σε παγκόσμιο επίπεδο.»

«Μου λένε ότι έχω δίκαιο, αλλά δεν κάνουν τίποτα…!»

Ο εφοπλιστής Γιώργος Προκοπίου, μιλώντας στο Φόρουμ με των Δελφών, στις 10 Απριλίου 2022, τόνισε ότι όταν διατυπώνει τα παράπονα του οι πολιτικοί του λένε: «Έχεις δίκιο, αλλά δεν κάνουν τίποτα…».

Οι απόψεις του είναι καθαρές, όπως ανέφερε. Περιέγραψε «τι θέλει και τι δεν θέλει να ισχύει ένας διεθνής επιχειρηματίας για να επενδύσει».

Όμως, στον «Δεκάλογό του» χώρεσαν οι προσωπικές του εμπειρίες με την ελληνική γραφειοκρατία που την χαρακτήρισε «τέρας και κτήνος».

Όσοι τον άκουσαν, κατάλαβαν ότι είναι αρκετά φιλόδοξος και έχει ένα οραματικό σχέδιο για την ανάπτυξη των Ναυπηγείων Σκαραμαγκά και έμμεσα έθεσε και το ερώτημα και έδωσε και την απάντηση. Στο ερώτημα «Ποιος πρέπει να ναυπηγήσει τα πλοία του Πολεμικού Ναυτικού» ήταν κατηγορηματικός: «Πρέπει να την πάρει τη δουλειά, αυτός που θα εγγυηθεί την αμυντική θωράκιση της χώρας».

«Ο Δεκάλογος»

Ο Γιώργος Προκοπίου επίσης, έχει διατυπώσει τον περίφημο «Δεκάλογο». Στον «Δεκάλογο» του επισημαίνει τα εξής:

«Πρώτον: Δεν είναι δυνατόν να σου πουλάνε Ναυπηγεία που προϋφίστανται και να λειτουργούν 60 χρόνια και να σου λένε μετά ότι δεν έχει πρόσβαση στη θάλασσα, αλλά έλα να υπογράψεις και πήγαινε μετά να καθαρίσεις, με την Αρχαιολογία, με το Δασαρχείο, με το Δήμο, να βγάλεις τις άδειες λειτουργίας.

Δεύτερον: Όταν γίνεται ένας διαγωνισμός, θα πρέπει να προικίζεται με όλες τις απαιτούμενες χωροθετήσεις, άδειες λειτουργίας, πολεοδομικούς σχεδιασμούς, χρήσεις γης, τακτοποίηση αυθαιρέτων ώστε να μην πουλάνε διαμάντια ακατέργαστα, αλλά κατεργασμένα, το κράτος πρέπει να λύνει όλα τα θέματα και όχι ο επιχειρηματίας που αντιμετωπίζεται ως εχθρός.

Τρίτον: Δεν είναι δυνατόν το Μονακό να πληρώνει 980 εκατομμύρια ευρώ για να δημιουργήσει χώρο 70 στρεμμάτων μέσα στη θάλασσα και να πουλάνε 100-120 χιλιάδες ευρώ το τετραγωνικό μέτρο και εμείς με χιλιάδες στρέμματα καλύτερης ποιότητας στρέμματα στη θάλασσα να είναι μόνο για κατσίκες. Δεν μπορείς να θαυμάζεις τη Βενετία της Μυκόνου και τα καπετανόσπιτα στα νησιά και να μην χτίζεις με προδιαγραφές και να έχεις πρόσβαση απευθείας στη Θάλασσα,κάτι που γίνεται σε όλο τον κόσμο.

Τέταρτον: Δεν γίνεται να ανακατασκευάζεις διατηρητέο κτίριο στη Σταδίου, που προϋπήρχε 70 χρόνια και μετά από τέσσερα χρόνια από την αποπεράτωση του να μην συνδέεται με το αποχετευτικό δίκτυο διότι δεν υπάρχει εργολάβος στο Δήμο.

Πέμπτον: Δεν είναι δυνατόν να σε καλούν να επενδύσεις στην πατρίδα σου τα κέρδη που αποκόμισες στο εξωτερικό και να σου ζητούν φόρο δωρεάς, ενώ η νομοθεσία προβλέπει και την έχεις ακολουθήσει κατά γράμμα και όλοι οι υπουργοί ,πρωθυπουργοί να σου λένε έχεις δίκαιο και να βασανίζεσαι πέντε χρόνια για το αυτονόητο, αλλά να μην κάνουν τίποτα και να σου ζητάνε 880.000 φόρο δωρεάς από κάθε εκατομμύριο που βλακωδώς τα έφερες στην πατρίδα σου.

Έκτον: Δεν είναι δυνατόν ο παράδεισος του yachting να μην επιτρέπει σε σκάφη αναψυχής ακόμη και με Ευρωπαϊκή σημαία να μην ναυλώνονται και τώρα με την συζητούμενη αλλαγή του σχετικού Νόμου να γίνεται αγώνας για να επιτρέψουν ώστε να ναυλώνονται αυτά τα σκάφη πάνω από 21 μέρες στην Ελλάδα, να το σκέφτονται διότι ο Βερνίκος και ο Στελλιάτος πιέζουν τον υπουργό Ναυτιλίας και εκείνος να διστάζει να το υλοποιήσει.

Έβδομον: Δεν είναι δυνατόν ιδιωτικά σκάφη που βρίσκονται στις μάντρες και παροπλισμένα στις μαρίνες λόγω της δεινής οικονομικής κατάστασης των ιδιοκτητών, να μην επιτρέπεται έχοντας πληρώσει τον αναλογούντα ΦΠΑ και έχοντας πιστοποιητικά ασφαλείας όμοια με τα επαγγελματικά να μην επιτρέπεται ναυλώνονται.

Όγδοον: Δεν είναι δυνατόν δίπλα από τη θάλασσα σε βραχώδεις και απόκρημνες ακτές να μην επιτρέπεται να δομηθούν με προκαθορισμένο αρχιτεκτονικό ύφος και η εξώπορτα να είναι μόλος και να μπαίνεις κατευθείαν στο βαρκάκι σου, όπως γίνονται στα νησιά.

Ένατον: Δεν είναι δυνατόν να παλεύεις να συντηρήσεις με δικά σου έξοδα προϋπάρχοντες κοινόχρηστους μόλους και επί πέντε χρόνια να ασχολούνται άνθρωποι που γνωρίζουν και να μην μπορείς να πάρεις αδειοδότηση.

Δέκατον: Η κυβέρνηση του Κ. Μητσοτάκη έχει κάνει πολλά βήματα προς τη σωστή κατεύθυνση όσον αφορά τις επενδύσεις για να ξεμπλοκάρουν πράγματα. Αλλά πρέπει να γίνουν ακόμη πολλά. Εκείνο όμως που πρέπει να να αλλάξει και είναι πολύ δύσκολο να αλλάξει, είναι η νοοτροπία των υπαλλήλων στις αρμόδιες υπηρεσίες. Πρέπει να εκπαιδεύσουν τους υπαλλήλους. Να αφήσουν τις ιδεοληψίες του παρελθόντος. Ο επιχειρηματίας δεν είναι ο εχθρός, είναι αυτός που θα αυξήσει τις θέσεις εργασίας, είναι ο καταλύτης της προόδου. Η κυβέρνηση έχει κάνει πολλά βήματα. Όμως το μαχαίρι που κρατάει δεν πρέπει να είναι λαστιχένιο. Είμαστε ναυτικό κράτος εδώ και 6.000 χρόνια. Το μέλλον δεν με ανησυχεί. Με ανησυχεί όμως αν θα υπάρχει η ναυτιλία στην Ελλάδα. Αν υπάρχει το κατάλληλο νομοθετικό και επενδυτικό πλαίσιο, όταν θα έρχονται οι ξένοι τότε να είστε σίγουροι ότι και οι Έλληνες θα είναι εδώ».

Γιώργος Προκοπίου Ιωάννα Προκοπίου

«Η θάλασσα ενώνει όλο τον κόσμο»

Ο Γιώργος Προκοπίου, συχνά μιλάει σε νέους ανθρώπους και αναλύει τις δυνατότητες που έχουν να αναπτύξουν στις δραστηριότητες της θάλασσας. Μιλώντας, σε μια εκδήλωση του«blue horizons» που συνδιοργάνωσαν o Ναυτικός Όμιλος Ελλάδος, η HELMEPA, και το Propeller Club, είπε:

«Ο ζωτικός χώρος της Ελλάδας είναι η θάλασσα. Η στεριά είναι το μικρό παράρτημα που υποστηρίζει τις θαλασσινές δραστηριότητες. Η θάλασσα είναι η λεωφόρος που μας ενώνει με όλο τον κόσμο. Στην ναυτιλία είμαστε πρωταθλητές τα τελευταία 4.000 χρόνια. Για αυτό αξίζει να δείτε με άλλο μάτι αυτή τη παγκόσμια διαρκή πρωτιά μας.

Η Κίνα η οποία έχει πληθυσμό 1,5 δισ. ανθρώπους την ώρα που η χώρα μας έχει μόλις 10 εκατ. και είναι και πρώτη σε όλα τα εμπορεύματα, ενώ στην Ελλάδα καμιά πραγματικά μεγάλη εξαγωγική ή εισαγωγική δραστηριότητα δεν έχουμε. Και όμως ακόμα η ναυτιλία μας είναι μεγαλύτερη. Είναι σπουδαίο να ασχολείσαι με κάτι που έχεις πρωτιά», σημείωσε χαρακτηριστικά απευθυνόμενος σε φοιτητές Πανεπιστημιακών Σχολών και σπουδαστές Ακαδημιών Εμπορικού Ναυτικού.

Ο ζωτικός χώρος της Ελλάδας είναι η θάλασσα. Η στεριά είναι το μικρό παράρτημα που υποστηρίζει τις θαλασσινές δραστηριότητες. Η θάλασσα είναι η λεωφόρος που μας ενώνει με όλο τον κόσμο. Μπαίνεις σε ένα σκάφος και μπορείς να βρεθείς παντού. Σε όλη την οικουμένη. Για αυτό πρέπει να εξοικειωθούμε μαζί της να γίνουμε φίλοι της. Κολύμπι καταδύσεις ιστιοπλοΐα με μικρά και μεγαλύτερα σκάφη, να μάθετε όλοι. Η ιστιοπλοΐα διαμορφώνει χαρακτήρες, τρόπο ζωής, σφυρηλατεί την υπομονή την παρατήρηση

Υπάρχουν πολλές ιστορίες για τις κακουχίες των ναυτικών. Ναι ήταν δύσκολα. Όχι πλέον. Τα πλοία είναι σαν ξενοδοχεία. Τα μπάρκα, δηλαδή, τα συμβόλαια είναι τέσσερις με έξι μήνες. Οι αμοιβές σχεδόν αφορολόγητες. Και στα 30 έτη μπορεί να κερδίζεις 10.000 ευρώ τον μήνα. Επιπλέον θα δεις τον κόσμο. Θα αποκτήσεις εμπειρίες. Και μετά είσαι περιζήτητος για τα ναυτιλιακή γραφεία. Και όλα τα περί της ναυτιλίας υποστηρικτικά επαγγέλματα. Μεσίτες ναυλώσεων, αγοραπωλησιών, επιθεωρητών, ναυτιλιακοί πράκτορες, δικηγόροι, τράπεζες, επισκευαστικές βάσεις, ναυπηγεία, δεν έχει τέλος, ο αριθμός των επαγγελμάτων. Είμαστε στην εποχή της γνώσης όμως. Μάθετε να διαβάζετε. Ταξιδέψτε. Σε ότι κάνετε να είστε πρώτοι. Χωρίς συμβιβασμούς και κενά. Μόνο έτσι θα πατάτε γερά στα πόδια σας και δεν θα έχετε ανάγκη κανέναν. Γίνεται leaders και μέσω της εξέλιξης και της συνεχούς εμπειρίας μαθαίνεται με τα λάθη σας, και με τα λάθη των άλλων. Συνήθως οι έξυπνοι άνθρωποι μαθαίνουν με τα λάθη των άλλων. Οι πολύ – πολύ έξυπνοι. Δεν πειράζει. Ας μαθαίνουμε εμείς με τα λάθη τα δικά μας και να μην τα επαναλαμβάνουμε. Να κάνουμε μια καλύτερη Ελλάδα. Έναν καλύτερο κόσμο».

Τα βραβείο στην Κύπρο

Mε το βραβείο Cyprus Maritime Award τιμήθηκε μέσα σε πανηγυρική τελετή, ο Γιώργος Προκοπίου, για την σημαντική του στήριξη στο κυπριακό νηολόγιο, στο πλαίσιο της δεξίωσης για την έναρξη του Maritime Cyprus Conference.

Η Νατάσα Πηλίδου, πρόεδρος της Eπιτροπής του βραβείου Cyprus Maritime Award, αναλύοντας τους λόγους που βραβεύτηκε ο Γιώργος Προκοπίου, είπε:

«O Γιώργος Προκοπίου έχει μία μακρά και ουσιαστική συμβολή:

Στην ανάπτυξη του κυπριακού νηολογίου τόσο σε χωρητικότητα όσο και σε ποιότητα,

Στην ουσιαστική προβολή της κυπριακής ναυτιλίας διεθνώς,

Στη ναυτική εκπαίδευση και στήριξη του ναυτικού επαγγέλματος για τη Κύπρο.

Tα πλοία του Γ. Προκοπίου εκπροσωπούν το 3,5% του κυπριακού νηολογίου με μέσο όρο ηλικίας τα πέντε έτη. Ήταν ο πρώτος πλοιοκτήτης που ενέγραψε στο κυπριακό νηολόγιο πέντε υπερσύγχρονα state of the art – ice class πλοία μεταφοράς LNG”.

O Γιώργος Προκοπίου παραλαμβάνοντας το βραβείο τόνισε: «Tο βραβείο αυτό είναι αφιερωμένο στη Γλυφάδα, εκεί όπου γεννήθηκα και μεγάλωσα. Eκεί ερωτεύτηκα τη θάλασσα και έμαθα ότι ενώνει ηπείρους, πολιτισμούς και τους ανθρώπους. Δυστυχώς, δεν έχει γίνει κατανοητό ότι ο μόνος τρόπος για να έχουμε ευημερία και να λύνουμε τα θέματα που μας απασχολούν είναι η συνεργασία και ο δημιουργικός και καλόπιστος διάλογος. H ελληνόκτητη ναυτιλία, το μεγάλο διπλωματικό εργαλείο του ελληνισμού έχει τη δυνατότητα να εξομαλύνει επιθετικές συμπεριφορές.

Mετά από 72 χρόνια που ασχολούμαι με τη ναυτιλία, μπορώ να πω ότι έκανα το χόμπι μου. Kαι έχω μετανιώσει για όσα δεν έχω κάνει και όχι για ό,τι έχω κάνει. Eλπίζω και προσεύχομαι ο Θεός να μου δώσει χρόνια ώστε να μπορέσω να κάνω πραγματικότητα όσα ονειρεύομαι.

Θέλω να πω ένα μεγάλο ευχαριστώ στη σύζυγό μου Aλεξάνδρα και στις τέσσερις κόρες μου Eλίζα, Iωάννα, Mαρίνα και Mαρί – Έλενα που αγάπησαν τον δρόμο που ακολούθησα και σήμερα ακολουθούν παράλληλη πορεία».

Πηγή: mononews.gr