«Άρωμα» Ιαπωνίας στο λιμάνι του Πειραιά

....ο σεβασμός στους θεσμούς διαφέρει από χώρα σε χώρα, ακόμα και αν είναι στις πρώτες στην ναυτιλία. Εννοώ για την Ελλάδα... να θυμήσω ότι δεν μπορέσαμε να κρατήσουμε το εκπαιδευτικό σκάφος  που είχαμε χρόνια, αλλά και ούτε να διατηρήσουμε αυτό που έγινε δωρεά.

Καλοκαίρι τώρα, και 2 μεγάλα σκάφη του ΛΣ, βρίσκονται δεμένα στο ΥΕΝ, ευτυχώς έχει γίνει η σχετική φιέστα για τα εγκαίνια κλπ. Με τέτοια ζέστη και μιζέρια ... δεν την βγάζω, ας απολαύσω τις φωτό με το ΛΣ της Ιαπωνίας

24 June 2019

Δεξίωση πραγματοποιήθηκε την Παρασκευή 21 Ιουνίου στο εκπαιδευτικό πλοίο «Kojima», της Ακαδημίας της Ιαπωνικής Ακτοφυλακής, στο πλαίσιο της επίσκεψης του κ. Kentaro Sonoura, Ειδικού Συμβούλου παρά τω Πρωθυπουργώ της Ιαπωνίας, στην χώρα μας.
Το «παρών» στην τελετή, η οποία διοργανώθηκε από την Πρεσβεία της Ιαπωνίας στην Ελλάδα και πραγματοποιήθηκε στο λιμάνι του Πειραιά, έδωσαν εκπρόσωποι της ευρύτερης ναυτιλιακής κοινότητας, καθώς και εκπρόσωποι του πολιτικού χώρου.
Το «Κojima», η επίσκεψη του οποίου στη χώρα μας συμπίπτει και με τη συμπλήρωση των 120 χρόνων από την σύναψη του Συμφώνου Φιλίας, Εμπορίου και Ναυτιλίας μεταξύ Ελλάδας και Ιαπωνίας, θα παραμείνει στο λιμάνι του Πειραιά έως τις 25 Ιουνίου και εν συνεχεία θα επισκεφθεί τα λιμάνια της Σιγκαπούρης και του Βιετνάμ, προτού τελικά επιστρέψει στην Ιαπωνία στις 4 Αυγούστου. Να σημειωθεί ότι το «Kojima» ξεκίνησε το ταξίδι του, με 44 δόκιμους αξιωματικούς της Ιαπωνικής Ακτοφυλακής, στις 26 Απριλίου από την Ιαπωνία.

O πλοίαρχος του «Kojima», Hironobu Tonozaki

«Είμαι ιδιαίτερα συγκινημένος που μετά από δέκα ολόκληρα χρόνια πιάσαμε ξανά λιμάνι σε αυτή την ηλιόλουστη χώρα και ιδιαίτερα χαρούμενος που έχουμε την δυνατότητα να επισκεφθούμε την Ελλάδα, την γενέτειρα των Ολυμπιακών Αγώνων, την στιγμή που το Τόκιο προετοιμάζεται να φιλοξενήσει τους Ολυμπιακούς Αγώνες του 2020», ανέφερε αρχικά στο σύντομο χαιρετισμό του ο πλοίαρχος του «Kojima», Hironobu Tonozaki. Ο ίδιος συμπλήρωσε ότι «κάθε χρόνο συγκεντρώνουμε έναν αριθμό δόκιμων αξιωματικών και πραγματοποιούμε ένα εκπαιδευτικό ταξίδι που διαρκεί τρεις μήνες κάνοντας τον περίπλου της γης, σκοπός του οποίου είναι η περαιτέρω ανάπτυξη των σχέσεων φιλίας» με τις χώρες που προσεγγίζουμε.

O κ. Kentaro  Sonoura   ειδικός

σύμβουλος παρά τω Πρωθυπουργώ της Ιαπωνίας                                     

Από την πλευρά του, ο κ. Kentaro Sonoura ανέφερε στην δική του τοποθέτηση ότι «η φετινή χρονιά αποτελεί ορόσημο καθώς συμπληρώνονται 100 χρόνια από την ίδρυση του ελληνικού ΛΣ», και συμπλήρωσε ότι «δεν θα ξεχάσουμε ποτέ την γενναιοδωρία που μας δείξατε μετά τον μεγάλο σεισμό του 2011 έχοντας λάβει δωρεές και πολλά μηνύματα συμπαράστασης». «Η Ιαπωνική Ακτοφυλακή και οι δόκιμοι του Kojima  θα διαδραματίσουν σημαντικό ρόλο στην διατήρηση και ενίσχυση της ασφάλειας στους ωκεανούς καθώς επίσης και στην προστασία των θαλασσών», σημείωσε παράλληλα ο κ. Sonoura.

Ο Πρέσβης της Ιαπωνίας στην Ελλάδα, κ. Yasuhiro Shimizu

«Εκτιμούμε ότι το Kojima διάλεξε να επισκεφθεί το λιμάνι του Πειραιά μετά από διακοπή δέκα ετών, ενώ εκτιμούμε, επίσης, και την παρουσία της Αυτού Εξοχότητος του κ. Sonoura, οποίος ήρθε από την μακρινή Ιαπωνία προκειμένου να παρευρεθεί σε αυτή τη μοναδική βραδιά», τόνισε στην δική του ομιλία ο Πρέσβης της Ιαπωνίας στην Ελλάδα, κ. Yasuhiro Shimizu. «Εφέτος, το 2019, είναι η επέτειος των 120 χρόνων των διπλωματικών σχέσεων μεταξύ Ελλάδας και Ιαπωνίας και η δεξίωση αυτή αποτελεί μια καλή ευκαιρία για την σύσφιξη των σχέσεων των δύο χωρών που βρίσκονται στην κορυφή της ναυτιλίας», πρόσθεσε ο κ. Shimizu.
Τέλος, να σημειωθεί ότι κατά τη διάρκεια της δεξίωσης έλαβαν χώρα δρώμενα με αναφορά στον ιαπωνικό πολιτισμό και την παράδοση.

Παγκόσμια Ημέρα του Ναυτικού: Τιμάμε το ρόλο των ναυτικών μας

...τους θυμώμαστε  κάποιες φορές, για να γεμίσουμε την σελίδα, η να βγουν φωτοφραφία, κατά τα άλλα, μαύρη είναι η νύχτα ούτως η άλλως....
Όσο για τα μικρά , αυτοί είναι προνομιούχοι, σιγά μην τους στείλουμε και κάνα γλυκάκι και τους ανέβει το ζάκχαρο....

ΚΑΛΑ κ ΑΣΦΑΛΗ ΤΑΞΕΙΔΙΑ ΟΠΟΥ ΚΑΙ ΝΑ ΕΙΣΑΣΤΕ

Χρόνια πολλά στους απανταχού ναυτικούς! | Ναυτικά Χρονικά

naftikachronika.gr

Λαμπρή η τελετή ενθρόνισης του νέου Αρχιεπισκόπου Αμερικής Ελπιδοφόρου

ΚΌΣΜΟΣ /Σάββατο 22 Ιουνίου 2019, 20:26:15 / / Πηγή: ΑΠΕ-ΜΠΕ

Με βυζαντινή λαμπρότητα και παρουσία πλήθους κόσμου και επισήμων τελέστηκε σήμερα, στον αρχιεπισκοπικό ιερό ναό της Αγίας Τριάδας στο Μανχάταν, η ενθρόνιση του νέου Αρχιεπισκόπου Αμερικής Ελπιδοφόρου, από τον αντιπρόσωπο του Οικουμενικού Πατριάρχη και Μητροπολίτη Γερμανίας, Αυγουστίνου.

«Η καρδιά μου είναι έτοιμη και σταθερή να υπηρετήσω αυτήν την Αρχιεπισκοπή και αυτό το έθνος, τα οποία θαύμαζα από την παιδική μου ηλικία και από τη διακονία μου στο Φανάρι. Στο διάβα των δεκαετιών, παρατήρησα την ανάπτυξη της Εκκλησίας εδώ, τις προκλήσεις που αντιμετώπισε και τους δρόμους που άνοιξε. Είμαι, λοιπόν, εδώ -ο νέος Αρχιεπίσκοπος σας- για να σας ακούσω, για να διαλεχθώ μαζί σας και για να εργαστώ μαζί σας.

Η προσευχή μου είναι να στέκομαι μπροστά σας και δίπλα σας, να ηγούμαι με το παράδειγμα και τις παραινέσεις μου και να σας διακονώ με πνεύμα θυσίας», είπε στον ενθρονιστήριο λόγο του ο Αρχιεπίσκοπος Αμερικής Ελπιδοφόρος.

Στην τελετή παρευρέθηκαν εκπρόσωποι πολλών θρησκευμάτων και ορθοδόξων δικαιοδοσιών και εκπρόσωποι των Εκκλησιών της Ελλάδας και της Κύπρου. 
Η ελληνική κυβέρνηση εκπροσωπήθηκε από τον υπουργό Εξωτερικών, Γιώργο Κατρούγκαλο, η αμερικανική από τον υπουργό Υγείας, 'Αλεξ Αζάρ και η κυπριακή από τον συνομιλητή της Ελληνοκυπριακής πλευράς,πρέσβη Ανδρέα Μαυρογιάννη. Παρόντες επίσης ήταν οι επικεφαλής των διπλωματικών αποστολών της Ελλάδας, της Κύπρου και της Τουρκίας στις ΗΠΑ και τον ΟΗΕ, καθώς και πολλοί πολιτικοί παράγοντες από την Ελλάδα. Τον πρόεδρο της ΝΔ, Κυριάκο Μητσοτάκη εκπροσώπησε η σύζυγός του Μαρέβα.
Ο νέος Αρχιεπίσκοπος, συνοδευόμενος από τον Μητροπολίτη Αυγουστίνο, έφτασε στον Καθεδρικό Ναό λίγο μετά τις 11 το πρωί (τοπική ώρα) και βάδισαν μαζί το κόκκινο χαλί, ενώ νέοι και νέες που είχαν δημιουργήσει έναν μακρύ διάδρομο, τον έραναν με ροδοπέταλα. Παρών ήταν και εξαμελές άγημα των ευζώνων της Προεδρικής Φρουράς, που έστειλε τιμητικά ο Πρόεδρος της Ελληνικής Δημοκρατίας, Προκόπης Παυλόπουλος.
Εισερχόμενος στον Καθεδρικό ο νέος Αρχιεπίσκοπος ασπάστηκε τη συγκινημένη και περιχαρή μητέρα του και κάθισε στον θρόνο, έχοντας εκ δεξιών τον Μητροπολίτη Αυγουστίνο και εξ ευωνύμων τον Αρχιεπίσκοπο Γέροντα πρώην Αμερικής Δημήτριο.
Η τελετή ξεκίνησε με δοξολογία και ακολούθησε η ανάγνωση του πατριαρχικού μεγάλου μηνύματος της 11ης Μαΐου, από τον επίσκοπο Μηδείας Απόστολο.

Συγκόλληση των πρώτων τμημάτων του υποθαλάσσιου αγωγού υδροδότησης της Αίγινας

...άλλοι έχουν συνδέσει τα νησιά με γέφυρες, κι εμείς εδώ ακόμα συζητάμε το αυτονόητο, και το πιο ωραίο είναι ότι όποια μπούρδα πει κάποιος σταματάει το έργο....

Από πότε ακούμε για την σύνδεση της Σαλαμίνας?, το νερό για την Αίγινα? κ διάφορα άλλα?? από τότε που παίζαμε στις αλάνες.

20 Ιουνίου 2019        portnet.gr

Το θαλάσσιο εργοτάξιο όπου ήδη μεταφέρονται τα τμήματα του υποθαλάσσιου αγωγού υδροδότησης της Αίγινας με νερό από την Σαλαμίνα, προκειμένου να συγκολληθούν σε μήκος 2 χιλιομέτρων, επισκέφθηκε σήμερα ο Αντιπεριφερειάρχης Νήσων κ. Παναγιώτης Χατζηπέρος.

Ήδη έχει οριοθετηθεί το θαλάσσιο εργοτάξιο με όλες τις απαραίτητες ενδείξεις για την ασφάλεια στην θάλασσα σύμφωνα με τις προδιαγραφές και έχει μεταφερθεί το πρώτο τμήμα του αγωγού μήκους 250 μέτρων. Την Παρασκευή 21 Ιουνίου 2019 έχει προγραμματιστεί η σταδιακή μεταφορά και των υπόλοιπων τμημάτων (250 μέτρων) προκειμένου να συγκολληθούν και να ποντιστούν στον πυθμένα του Σαρωνικού κόλπου.

Το έργο του υποθαλάσσιου αγωγού, παρά τις δυσκολίες και τις γραφειοκρατικές διαδικασίες, υλοποιείται κανονικά.

Πάνος Λασκαρίδης: «Aν δεν βάλεις λεφτά, δεν μπορείς να κάνεις lobby στη ναυτιλία»

21 Ιουνίου 2019

O Πρόεδρος της Ένωσης Ευρωπαίων Εφοπλιστών στο 7ο Συνέδριο της Ένωσης Ελλήνων Ναυλομεσιτών

Την επιτακτική ανάγκη να ευοδωθούν οι προσπάθειες της ναυτιλιακής κοινότητας στην Ευρώπη ώστε να η ναυτιλία να καταλάβει τη θέση που της αξίζει λόγω και της σημαντικότητάς της στην οικονομία της γηραιάς ηπείρου, επεσήμανε ο πρόεδρος της Ένωσης Ευρωπαίων Εφοπλιστών, Πάνος Λασκαρίδης μιλώντας στο πλαίσιο του 7ου Συνεδρίου της Ένωσης Ελλήνων Ναυλομεσιτών που πραγματοποιήθηκε στο Ναυτικό Όμιλο Ελλάδος.
Όπως επισήμανε χαρακτηριστικά αν δεν βάλεις λεφτά lobby στη ναυτιλία δεν φτιάχνει. Και έφερε το παράδειγμα των εφοπλιστικών ενώσεων που έχουν ένα κουμπαρά 2 εκατομμυρίων ευρώ την ίδια ώρα που οι περιβαλλοντικές ενώσεις έχουν 200 εκατομμύρια. «Πρέπει και εμείς εδώ να αλλάξουμε στρατηγική και να βάλουμε το χέρι στην τσέπη» είπε χαρακτηριστικά.

«Υπάρχει η πεποίθηση ότι οι πλοιοκτήτες δεν έχουμε ανάγκη να προσπαθήσουμε να επηρεάσουμε την τοπική-ευρωπαϊκή πολιτική τόσο πολύ αφού κινούμαστε σε όλα τα λιμάνια του κόσμου. Αυτό μας οδηγεί στο γεγονός οι ευρωπαϊκές υπηρεσίες και οι ευρωπαϊκές οντότητες να μην γνωρίζουν και να μην εκτιμούν το τεράστιο μέγεθος της δικής μας ναυτιλίας» τόνισε αρχικά:

«Προσπαθούμε εδώ και δύο χρόνια αυτό το πράγμα να το αλλάξουμε. Άρα λοιπόν όλο αυτό είναι ένα μεγάλο πλέγμα διαφόρων πρωτοβουλιών που πρέπει να πάρουμε από πλευράς της Ένωσης της δικής μας και από όπου συμμετέχουμε σε ξένους οργανισμούς. Επίσης και από πλευρά πολιτείας να εξακολουθήσουν να υπάρχουν και να βγαίνουν στελέχη του υπουργείου και του Λιμενικού Σώματος που να είναι άξια να μας εκπροσωπούν στους διεθνείς οργανισμός πράγμα που δυστυχώς δεν συμβαίνει πάντα» και συνέχισε:

«Εάν δεν βάλεις μερικά χρήματα δεν μπορείς να κάνεις lobby. Και η ΕΕΕ και η ECSA-Ένωση Ευρωπαίων Εφοπλιστών, έχουν έναν προϋπολογισμό δύο εκατομμυρίων ευρώ. Ξέρετε τι προϋπολογισμό έχουν οι διεθνείς περιβαλλοντικές οργανώσεις; 150-200 εκατομμύρια. Ο περιβαλλοντολόγος έχει 200 εκατομμύρια και όλοι οι εφοπλιστές της Ευρώπης έχουν δύο. Και αυτό πρέπει να το προσέχουμε. Για αυτό τον λόγο υπάρχουν σοβαρά κράτη που πάνε και κάνουν τη δουλίτσα τους μόνοι τους, όπως η Δανία. Δεν πολυκόπτονται να εισβάλλουν τις απόψεις τους στην ECSA αλλά έχουν δικό τους lobby» και προσέθεσε:

«Πρέπει και εμείς εδώ να αλλάξουμε στρατηγική και να βάλουμε το χέρι στην τσέπη. Υπάρχει μία λογική σε εμάς τους Έλληνες εφοπλιστές να σώσουμε τα παλιά πλοία. Αυτό το καταλαβαίνω για πριν 40 χρόνια. Όλοι μας τότε θέλαμε να πάρουμε ένα παλιό πλοίο και μετά από λίγους μήνες να πάρουμε και ένα δεύτερο. Αλλά όταν έχεις το νεότερο στόλο του κόσμου δεν μπορείς να υποστηρίζεις τα παλιά πλοία. Πυροβολούμε τον εαυτό μας και τα πόδια μας. Εμείς πρώτοι δεν πρέπει να θέλουμε τα παλιά πλοία» και κατέληξε λέγοντας:

«Επίσης, πρέπει να ξεφύγουμε από την εσωστρέφειά μας. Έχουμε για παρά πολλά χρόνια μία αντιμετώπιση ότι όλοι κάπου έξω θέλουν το κακό μας, μάς κτυπάνε μας βαράνε. Στη ναυτιλία με την εμπειρία που έχω είναι ο πόλεμος του βορρά με τον νότο. Και αυτοί είναι οι κακοί και θα μας πάρουν τα καράβια και ο Σόιμπλε και οι Γερμανοί εφοπλιστές. Είναι αστεία. Οι Γερμανοί εφοπλιστές έχουν τραβήξει από τον Σόιμπλε απείρως περισσότερα από ό,τι εμείς. Έχουμε μαζί τους τις καλύτερες δυνατές σχέσεις και οι άνθρωποι σχεδόν σε όλα τα θέματα είναι στο πλάι μας»
Πηγή: newmoney.gr

12 λόγοι που κάποιος αποφασίζει να σταματήσει να εργάζεται ως ναυτικός

.... σοβαρή δημοσιογραφία? κρυφό σχολειό, σκοτεινά σχέδια?? σχόλια πρωτόμπαρκου?
Δεν μπορείς να γράφεις ότι θέλεις , όταν απευθύνεσαι στους ναυτικούς.
Πολλές φορές γράφω ότι  τα πρότυπα δεν υπάρχουν διότι δεν πλασσάρονται από τους  θεσμούς...
επομένως η ναυτιλία έχει γεμίσει κενογραφίες...

1.  Όλα τα άλλα επαγγέλματα είναι σταθερά, όπως οι μεταφορείς νταλικέρηδες, οι ταξιτζήδες, κλπ
3.  διαφορετικοί άνθρωποι ?? ναι ενώ στην Αθήνα είμαστε όλοι ίδιοι...
8. Θέματα υγείας. Αναφέρεται η έλλειψη ποιοτικής τροφής, και θυμήθηκα ότι κάποτε τρώγαμε μόνο ποιοτική τροφή..... χορτοφάγοι....
12. Συνθήκες διαβίωσης. Το φαγητό δεν είναι αρκετό, και δεν έχει πλουραλισμό.... μα καλά δεν τους έδειξε κανείς το σιτηρέσιο?? κάποτε κάναμε πόλεμο για την επιβολή του. Τώρα βέβαια το μόνο που δεν συζητιέται είναι η τροφοδοσία, μιας και είναι από τα μικρότερα κόστη στο πλοίο.
Να συμφωνήσω ότι οι ώρες ύπνου είναι λίγες, αλλά για ποιον??? Στα ποντοπόρα, γίνεται πάρτυ με την αναχώρηση, όντως στα μικρά υπάρχει θέμα, αλλά σχεδόν αποκλειστικά για τον καπετάνιο, στο εσωτερικό με εξαωρίες.. Βαρέθηκα , όχι τις μπούρδες αλλά για το ότι σε δουλειά να βρισκόμαστε, λες και χάθηκαν τα καλλίτερα....
Σχολίασα τα πιο τρανταχτά, και στην συνέχεια σας αφήνω να γελάσεται....
Συμφωνούμε ότι το ναυτικό επάγγελμα δεν είναι για όλους, επομένως  γράψτε καλές κουβέντες για αυτούς που επιμένουν να  διαπλέουν τους ωκεανούς, και από τους οποίους η πατρίδα μας εισπράττει πολλά, και τα μοιράζει σε όλους ακόμα και σε αυτούς που γράφουν αρλούμπες.
Βεβαίως και θα ήταν καλλίτερα, αν αν αν, αν, με τις ευθύνες να βαραίνουν τους πολιτικάντηδες, ένθεν και εντεύθεν.  Καλά μπάνια

Ημερομηνία δημοσίευσης: 04/08/2018   e-nautilia.gr

Έχουμε πολλές φορές εκθειάσει το επάγγελμα του ναυτικού και έχουμε αναλύσει πολλούς θετικούς λόγους για τους οποίους κάποιος επιλέγει το επάγγελμα του ναυτικού. Υπάρχουν όμως και αρκετοί λόγοι ώστε κάποιος αποφασίζει να φύγει από την θάλασσα και να ακολουθήσει μία διαφορετική επαγγελματική σταδιοδρομία στη στεριά.

Κάθε χρόνο, τα ναυτιλιακά ινστιτούτα και σχολές σε όλο τον κόσμο στέλνουν χιλιάδες δόκιμους πλοιάρχους και μηχανικούς στη θάλασσα. Κάθε ένας από αυτούς τους νέους έχει όνειρα να γίνει κάποια μέρα πλοίαρχος ή Α μηχανικός.
Με τις γνώσεις που αποκτούν και την κατάρτιση, αυτοί οι μελλοντικοί αξιωματικοί μπαρκάρουν σε πλοία μεγάλων ναυτιλιακών εταιρειών, εργάζονται και προσπαθούν να ανέβουν στις ανώτατες θέσεις.  Ωστόσο, παρά τις πολύ προσοδοφόρες προοπτικές εργασίας και το περιπετειώδες εργασιακό περιβάλλον, οι περισσότεροι από αυτούς τους ναυτικούς αποφασίζουν ξαφνικά να εγκαταλείψουν την θάλασσα, αποδεχόμενοι ευκαιρίες στην στεριά. Αυτή η τάση παρουσιάζει αύξηση και παρατηρείται σε πολλές χώρες του κόσμου.
Δεδομένου ότι ο αριθμός των ναυτικών που εγκαταλείπουν τη βιομηχανία αυξάνεται κάθε χρόνο, ας αναλογιστούμε, τι τους ωθεί να εγκαταλείψουν μια τέτοια αξιοσέβαστη και προσοδοφόρα καριέρα μετά μόλις από λίγα χρόνια στη θάλασσα. Αν και ορισμένοι από τους λόγους που είναι συνηθισμένοι και προφανείς, πάμε να τους δούμε αναλυτικότερα.
Μετά από έρευνα η οποία περιελάμβανε και αρκετούς ναυτικούς οι οποίοι έχουν φύγει από το ναυτικό επάγγελμα ή σχεδιάζουν να φύγουν καταλήξαμε στους κύριους λόγους που απασχολούν σήμερα τους ναυτικούς.
Κυριότεροι λόγοι για τους οποίους οι ναυτικοί εγκαταλείπουν το ναυτικό επάγγελμα.
1. Ασταθής τρόπος ζωής
Αυτός είναι ο πιο συνηθισμένος και προφανής λόγος, καθώς αυτές τις μέρες περισσότεροι ναυτικοί θέλουν «κανονικές» δουλειές στην στεριά. Στην αρχή της καριέρας, ένας ναυτικός δεν σκέπτεται και πολύ τον τρόπο ζωής στη θάλασσα, αλλά μετά από μερικά χρόνια, ειδικά μετά το γάμο, επιζητεί έναν πιο σταθερό τρόπο ζωής, ειδικά με την οικογένειά του. Αυτό σίγουρα δεν είναι ένας νέος λόγος πίσω από τους ναυτικούς που εγκαταλείπουν τις θέσεις εργασίας στη θάλασσα, αλλά εξακολουθεί να είναι ένας από τους κύριους λόγους επαγγελματικής δυσαρέσκειας.
2. Έντονη,επίπονη και μονότονη ζωή
Δεν μπορεί κανείς να αρνηθεί το γεγονός ότι η ζωή στα πλοία έχει γίνει εξαιρετικά μονότονη. Με αυστηρότερους θαλάσσιους κανονισμούς που θεσπίζονται κάθε χρόνο, η ζωή του ναυτικού έχει γίνει έντονη, επίπονη και μονότονη. Η αύξηση της γραφειοκρατίας, οι κατευθυντήριες γραμμές για την εκπαίδευση, οι νέοι κώδικες και οι αυστηροί νόμοι για την ασφάλεια και το περιβάλλον έχουν κάνει τη ζωή των ναυτικών εξαιρετικά έντονη στα πλοία. Επιπλέον, πολλοί ναυτικοί δήλωσαν επίσης ανεπαρκή διαχείριση του ανθρώπινου δυναμικού στα πλοία ως κύριο λόγο την αύξησης του φόρτου εργασίας. Περιττό να πούμε ότι η ήδη έντονη ζωή στα πλοία γίνεται όλο και πιο επίπονη κάθε χρόνο.
3. Διαφορετικοί άνθρωποι
Το καράβι είναι μία μικρή κοινωνία που καθημερινά βλέπουμε τους ίδιους ανθρώπους. Υπάρχει μια πολύ λεπτή γραμμή μεταξύ επαγγελματικής και προσωπικής ζωής στα πλοία. Αυτό καθιστά ακόμη πιο δύσκολη την αποφυγή των συγκρούσεων που προκύπτουν ως αποτέλεσμα διαφορών απόψεων. Κάποιος χρειάζεται μεγάλη αποφασιστικότητα, υπομονή και δεξιότητες για να αντιμετωπίσει τους δύσκολους ανθρώπους στα πλοία, ειδικά μετά από επαγγελματικές / προσωπικές διαφορές.
4. Έλλειψη κοινωνικής ζωής
Σχεδόν όλοι οι άνθρωποι που μπαίνουν στα καράβια, είχαν κοινωνική ζωή πριν μπουν σε αυτά. Όταν αυτοί οι άνθρωποι ξαφνικά βρίσκονται στους περιορισμένους χώρους των πλοίων με σχεδόν μηδενική κοινωνική ζωή, τα αρνητικά αποτελέσματα όπως η απογοήτευση, η μοναξιά και η νοσταλγία του σπιτιού αρχίζουν να παίζουν αρνητικό ρόλο στην ψυχολογία του ναυτικού. Αρχικά, η ζωή στο πλοίο μπορεί να μην φαίνεται κακή, αλλά καθώς περνάει ο χρόνος, αρχίζει να εισέρχεται μια αίσθηση κενού. Η έλλειψη αλληλεπίδρασης με τους ανθρώπους και οι περιορισμοί στη σωματική κίνηση κάνουν ακόμη χειρότερη την ζωή στα πλοία. Χρειάζεται πολύ θάρρος και διανοητική σταθερότητα για να διατηρήσετε ένα ήρεμο και εστιασμένο μυαλό στο πλοίο. Πολλοί ναυτικοί τελικά εγκαταλείπουν εξαιτίας αυτού του λόγου.
5. Μακριά από την οικογένεια
Αν και οι περισσότεροι ναυτικοί μπορούν να αφομοιώσουν το γεγονός ότι μένουν μακριά από τους φίλους τους για μερικούς μήνες όταν ταξιδεύουν, η αποχώρηση από την οικογένεια τους είναι κάτι το οποίο –όσα χρόνια και αν ταξιδεύει κάποιος- σίγουρα δε μπορεί να συνηθίσει. Κάποιοι ίσως μόλις ξεκίνησαν την έγγαμη τους ζωή, ενώ άλλοι θα έγιναν πρόσφατα γονείς, με τις στιγμές αυτές να είναι μοναδικές για την ζωή κάποιου θέλει μεγάλα ψυχικά αποθέματα για να ανταπεξέλθει κάποιος. Κανένας άνθρωπος δεν παντρεύετε για να είναι χώρια από την σύζυγό του ή δεν θέλει να είναι κοντά στα παιδιά του. Τότε οι ναυτικοί συνειδητοποιούν τη σημασία της οικογενειακής ζωής Ο αποχωρισμός από την οικογένεια του για μήνες είναι επίσης ένας από τους κύριους λόγους που οι ναυτικοί αποχωρούν από τη θάλασσα.
6. Προσωπικά / Οικογενειακά Προβλήματα
Δεν μπορεί κανείς να παραμείνει εστιασμένος στην εργασία όταν έχει το μυαλό του σε οικογενειακά ή προσωπικά ζητήματα. Οι ναυτικοί συχνά αντιμετωπίζουν αυτό το πρόβλημα όταν έχουν σοβαρά θέματα πίσω στη στεριά. Όταν κάποιος έχει προβλήματα στα οποία δεν μπορεί να βρίσκεται εκεί και συνεπώς να τα αντιμετωπίσει έχει σοβαρές αρνητικές επιπτώσεις στην δουλειά του και την ζωή του. Είναι εξαιρετικά δύσκολο να δουλέψεις όταν βρίσκεσαι φυσικά στο πλοίο, αλλά πνευματικά πίσω στο σπίτι. Επιπλέον, αυτό που βλάπτει περισσότερο τους ναυτικούς είναι η αδυναμία να παρακολουθήσουν οποιαδήποτε κατάσταση έκτακτης ανάγκης ή συμβάν στην οικογένειά τους στο σπίτι τους. Τέτοιες καταστάσεις οδηγούν σε εξαιρετική απογοήτευση, άγχος, αϋπνία μεταξύ των ναυτικών. Πολλοί ναυτικοί έχουν εγκαταλείψει τηνθάλασσα εξαιτίας αυτού του λόγου.
7. Αύξηση της θαλάσσιας πειρατείας
Παρόλο που έχουν ληφθεί πρόσφατα διάφορα μέτρα για την καταπολέμηση της πειρατείας στη θάλασσα, συμβαίνουν σχεδόν κάθε μήνα συμβάντα που αφορούν πειρατικές επιθέσεις στα πληρώματα των πλοίων. Η απειλή των επιθέσεων πειρατείας αυξάνεται συνεχώς και οι ναυτικοί προφανώς φοβούνται, παρά τη διαθεσιμότητα σε πολλές περιπτώσεις ένοπλων φρουρών για την καταπολέμησή τους. Κανείς δεν θέλει να διακινδυνεύσει τη ζωή του ή να βρεθεί σε κίνδυνο όταν το πλοίο διασχίζει περιοχές με έντονη πειρατεία. Ο φόβος των πειρατών είναι επίσης ένας από τους πολλούς λόγους για να εγκαταλείψει κάποιος την θάλασσα.
8. Θέματα υγείας
Η εργασία στα πλοία έχει αυστηρές ιατρικές και υγειονομικές απαιτήσεις. Οι κανόνες για την υγεία κάποιου ώστε να βρεθεί σε ένα πλοίο είναι πολύ αυστηροί ενώ ειρωνεία προκαλεί ότι όταν θα βρεθεί σε αυτό η υγεία σε πολλές περιπτώσεις έρχεται σε δεύτερη μοίρα. Το ανεπαρκές πρόγραμμα ύπνου, το υπερβολικό εργασιακό άγχος, το εχθρικό περιβάλλον, η έλλειψη ποιοτικής τροφής και οι ανεπαρκείς ιατρικές εγκαταστάσεις επηρεάζουν δραστικά την υγεία των ναυτικών. Επιπλέον, αρκετοί ναυτικοί πρέπει επίσης να εγκαταλείψουν τη θάλασσα μόλις διαγνωστούν με ασθένειες που ενδέχεται να απαιτούν άμεση προσοχή σε περιόδους ιατρικής έκτακτης ανάγκης. Πολλοί επίσης διαμαρτύρονται για τις ώρες εργασίας και ανάπαυσης, παρά τους κανονισμούς που απαιτούν τη σωστή διανομή τους.
9. Μείωση στις εξόδους στα λιμάνια
Ένας ακόμη λόγος, έστω και μικρός, για τον οποίο κάποιος μπορεί να επιλέξει το εμπορικό ναυτικό είναι να γνωρίσει τον κόσμο καλύτερα. Είπαμε, μικρός λόγος αλλά υπάρχουν και κάποιοι που το σκέπτονται αυτό. Ωστόσο, τα τελευταία χρόνια υπήρξε μια ξαφνική μείωση όσο αναφορά την έξοδο ενός ναυτικού σε ένα λιμάνι και οι λόγοι που οφείλεται αυτό είναι συγκεκριμένοι και γνωστοί. Οι γρήγορες φορτοεκφορτώσεις και λιγοστές ώρες που μένουν στα λιμάνια τα πλοία όπως και το βαρύ πρόγραμμα εργασίας είναι ένα τεράστιο εμπόδιο. Επίσης, πολλά VLCC και πλοία μεγάλης χωρητικότητας δεν προσεγγίζουν και δένουν στο λιμάνι για εκφόρτωση ή φόρτωση. Η έξοδος ενός ναυτικού είναι πολύ σημαντική ώστε να αλλάξει παραστάσεις και εικόνες από την καθημερινότητα στο πλοίο.
10. Μείωση του αριθμού των μελών του πληρώματος
Με την οικονομική κρίση που επικρατεί στη βιομηχανία, οι ναυτιλιακές εταιρείες αξιοποιούν κάθε δυνατή τεχνική για να μειώσουν τα έξοδα. Σε αυτήν την προσπάθεια, ο αριθμός των μελών του πληρώματος στα πλοία μειώνεται με σκοπό την μείωση των εξόδων. Ως αποτέλεσμα, οι ναυτικοί αντιμετωπίζουν σημαντική αύξηση του φόρτου εργασίας, χωρίς αύξηση των αποδοχών. Αυτή η τάση έχει παρατηρηθεί σχεδόν σε όλες τις ναυτιλιακές εταιρείες σε όλο τον κόσμο. Ο μεγαλύτερος φόρτος εργασίας και η μείωση του αριθμού των πληρωμάτων, την στιγμή που οι απολαβές παραμένουν σταθερές ή ελάχιστα βελτιωμένες, το καθιστούν έναν από τους κύριους λόγους που κάποιος δεν συνεχίζει το επάγγελμα του ναυτικού.
12. Οι κανονισμοί
Οι αυστηροί κανονισμοί σχετικά με το επάγγελμα έχουν καταστήσει τη ζωή των ναυτικών δύσκολη, ειδικά για όσους είναι ανώτατοι αξιωματικοί. Πολλοί ναυτικοί στο παρελθόν φυλακίστηκαν και τους επιβλήθηκαν πρόστιμα ως αποτέλεσμα τέτοιων νόμων. Πλοίαρχος, υποπλοίαρχος και Α μηχανικός είναι εκείνοι που συχνά φέρουν το κύριο βάρος αυτών των νόμων και επομένως είναι συνεχώς μέσα στο άγχος και την πίεση κατά τη διάρκεια του μπάρκου τους. Αυτός είναι ένας ακόμη κύριος λόγος ώστε κάποιος να φύγει από την θάλασσα.
12. Συνθήκες διαβίωσης
Διαβίωση, μεταξύ άλλων, σημαίνει να τρως σωστά και να κοιμάσαι σωστά. Στο καράβι, όπως προανέφερα, το φαγητό είναι χαμηλής ποιότητας και δεν έχει πλουραλισμό. Σε πολλές δε περιπτώσεις ακόμα και η ποσότητα δεν είναι αρκετή. Ο ύπνος είναι δύσκολος γιατί ΟΛΑ τα καράβια κουνάνε, και αν κάποιος βρίσκεται σε μικρά καράβια κουνάει ακόμη περισσότερο, συν το ότι τις περισσότερες φορές τα στρώματα είναι τελευταίας ποιότητας. Γενικά είναι κοινή παραδοχή ότι στο πλοίο και δε ξεκουράζεσαι σωστά (ακόμη και όταν κοιμάσαι) και δεν τρως σωστά. Είναι λοιπόν ακόμη ένας λόγος κάποιος να φύγει από την θάλασσα
Και φυσικά υπάρχουν και άλλοι λόγοι ώστε κάποιος να αποφασίσει να φύγει από την θάλασσα. Άλλωστε το επάγγελμα είναι αρκετά σκληρό και το γνωρίζουν όλοι αυτό.

Έλληνας εφοπλιστής άλλαξε ζωή – Η συγκλονιστική εμπειρία και ο γέροντας που του άλλαξε τη ζωή

....τα 'χουμε χάσει όλα. Οι ολίγοι κουμαντάρουν και είμαστε από πολλού στο καναβάτσο...
Θυμόμαστε τον ύψιστο στα δύσκολα, και μόλις περάσουν, ούτε καν σκέψη. Οι ναυτικοί , ήσαν πάντα πιο κοντά στην εκκλησία, αλλά η τβ, και οι  άθεοι πολιτικοί με την μαύρη ζωή που περνάμε, μας έχει παρεκκλίνει από την πορεία μας .

Ένα από τα δύσκολα που πέρασε ο παρακάτω, είναι και ο απροσδόκητος χαμός του αδελφού του, εξαίρετου μηχανικού και ανθρώπου.



 Dogma.gr

• 05 Ιουνίου 2019

Εφοπλιστής άλλαξε…ρότα όταν βρέθηκε στον δρόμο του Θεού – Διαβάστε τη συγκλονιστική εμπειρία που έζησε. Ποιος είναι ο γέροντας που του άλλαξε τη ζωή.

Ο Θωμάς Λατσούδης από το Γαλαξίδι, πλοίαρχος του Εμπορικού Ναυτικού και πρώην… πλοιοκτήτης, αφηγείται τη δική του ιστορία μεταστροφής και τα «ναυτικά μίλια» που διήνυσε ώσπου να συναντήσει τον χριστιανισμό.
Κάθε νέος άνθρωπος μπορεί κάποια στιγμή της ζωής του, όντας σε άγνοια ή σύγχυση, γιατί δεν γνωρίζει τι σημαίνει ζωή με τον Χριστό, να βρεθεί μακριά από την Αλήθεια. Εμείς οι υπόλοιποι ακριβώς επειδή γνωρίζουμε τα ίχνη και λιγότερο την ουσία της Εκκλησιαστικής ζωής κάνουμε συχνά από απειρία το λάθος να κρίνουμε αυτούς τους ανθρώπους ως καταδικασμένους. Ευτυχώς για όλους, ο Θεός δεν επιδίδεται σε μια σύντομη τυπική τυφλή εκπαίδευση, αλλά δίνει χρόνο στα παιδιά του για μια ώριμη προετοιμασία. Παρατηρώντας από το βάθος του χρόνου μέχρι σήμερα την πορεία της μεταστροφής ενός ανθρώπου, του κ.Θωμά Λατσούδη 80 ετών μπορούμε να πάρουμε ένα μάθημα Πατρικής αγάπης.
O Θωμάς Λατσούδης από το Γαλαξίδι. πλοίαρχος του εμπορικού ναυτικού και πρώην πλοιοκτήτης, εκπαιδευμένος μονόπλευρα από την αρχαιοελληνική παιδεία στα πρώτα του βήματα στην πνευματική ζωή, μας μιλά για την δική του ιδιαίτερη ιστορία μεταστροφής. Θα αναφερθεί στα “ναυτικά μίλια” που διήνυσε μέχρι να συναντήσει τον Χριστιανισμό.

Η ζωή σας πέρασε από χίλια κύματα θα λέγαμε… Είχατε ωστόσο πάντοτε μια πορεία αναζήτησης. Γεννηθήκατε, καταρχάς, σε οικογένεια πιστών γονέων; 
Η οικογένειά μου ήταν στην εκκλησία αλλά χωρίς το ζήλο των οικογενειών για τις οποίες διαβάζουμε συχνά σε βιβλία… Όπως πολλοί σήμερα, συμμετείχαμε στον εκκλησιασμό μόνο στις μεγάλες γιορτές του έτους. Η θρησκεία ήταν μάλλον στο περιθώριο. Βέβαια οι γονείς μου μας αναθρέψανε με αρχές αλλά μέσα στο κοσμικό πνεύμα, το οποίο είχε τους δυο τελευταίους αιώνες ο τόπος που μεγαλώσαμε, το Γαλαξίδι. Είχαν πολλά λεφτά και έναν έμφυτο εγωισμό. Τα παιδιά σπούδαζαν στο εξωτερικό. Έτσι υπήρξε έντονο το κοσμικό πνεύμα. Υπήρχε κουλτούρα περισσότερο ευρωπαϊκή παρά ανατολική. Έχασα τον πατέρα μου στα επτά, και έτσι κατέβηκα στη θάλασσα από νωρίς.

Υπήρξε κάποιο γεγονός που σας έστρεψε να σκεφτείτε υπαρξιακά και να αμφισβητήσετε αυτό το κοσμικό πνεύμα; 
Πέθανε ένα παιδί όταν πηγαίναμε στο Λύκειο από ανακοπή και αυτό ήταν μια εμπειρία σοκαριστική για μένα. Είπα “τι κάνουμε εδώ πέρα, τι γίνεται τέλος πάντων; Ήταν ένα παιδί με το οποίο παίζαμε μαζί και πήγε να κολυμπήσει, ήταν κρύα τα νερά και έπαθε ανακοπή. 17 χρονών. Πώς γίνεται αυτό; Να φύγεις έτσι ξαφνικά και σε τέτοια ηλικία;” Αυτό το πράγμα με συγκλόνισε. Είχα τρεις μέρες να κοιμηθώ. Πήγα στη θάλασσα λοιπόν και η θάλασσα έχει το εξής προσόν: Ότι σου δίνει χρόνο, επειδή ταξιδεύεις, και να σκεφτείς και να διαβάσεις. Να αναθεωρήσεις πράγματα, αξίες κλπ. Είναι μια μοναχική ζωή που πλησιάζει κατά κάποια έννοια τη μοναστική ζωή. Υπήρχαν βιβλία στο πλοίο κι εμένα με ενδιέφεραν οι μεγάλοι συγγραφείς αλλά και οι αρχαίοι Έλληνες. Είχα μεγάλη αγάπη στον Πλάτωνα, τον Αριστοτέλη αλλά και τον Ηράκλειτο. Περισσότερο όμως ασχολήθηκα με τους Πυθαγόρειους. Με είχε εντυπωσιάσει ο τρόπος με τον οποίο βίωναν τη ζωή. Εκ των υστέρων ανακάλυψα ότι είχαν κοινά σημεία με τον χριστιανισμό. Πιστεύω ότι δεν είναι τυχαίο ότι οι Έλληνες αποδέχτηκαν τελικά τον Χριστό μετά από την κληρονομιά που είχαν από τους φιλοσόφους. Όλη τη δομή του χριστιανισμού την έκαναν άνθρωποι που είχαν την ελληνική παιδεία. Έτσι έδινα πάρα πολύ μεγάλη σημασία στην αναζήτηση του νοήματος στη ζωή. Τι κάνουμε εδώ πέρα; Ο φίλος μου έφυγε 17 χρονών. Άλλοι άνθρωποι που ήξερα πνίγηκαν ως ναυτικοί κλπ. Ψαχνόμουν λοιπόν… Στην ανατολή που ταξίδεψα ήρθα σε επαφή με τον Βουδισμό και άλλες θρησκείες, οι οποίες έχουν μια πνευματικότητα κι αυτές, όμως όπως εκ των υστέρων ανακάλυψα είναι θρησκείες ατομιστικές και εντέλει κοσμικές.

Ωστόσο στο προσωπικό εσωτερικό ταξίδι σας, σας επηρέασαν; 
Ναι βέβαια. Τον χριστιανισμό τότε τον έβλεπα σαν μια προέκταση του Ιουδαϊσμού και πολλά πράγματα από την Παλαιά Διαθήκη, με το ορθολογιστικό πνεύμα που είχα από τους αρχαίους φιλοσόφους, δεν μπορούσα να τα καταλάβω. Τέλος πάντων, προχώρησε η ζωή, παντρεύτηκα, έκανα τρία παιδιά, ανήλθα οικονομικά αρκετά, αλλά με την εκκλησία δεν ασχολιόμουν. Ακολουθούσα περισσότερο τον τρόπο ζωής των Πυθαγορείων, μη λες ψέματα, μην κοροϊδεύεις τον άλλον, τηρούσα τη νηστεία τους κλπ.
Έτσι ζούσα, έως ότου ένας φίλος μού πρότεινε να πάμε στο Άγιο Όρος. Εγώ ήμουν αρνητικός. Τι να πάω να δω τι κάνουν οι καλόγεροι, του είπα… Θα πάμε, λέει, στη Μονή Ιβήρων. Έτυχε να διαβάσω ένα βιβλίο, αν και τίποτα δεν είναι τυχαίο, που έλεγε ότι το Άγιο Όρος ήταν τόπος λατρεία και προ Χριστού. Και στο σημείο που είναι χτισμένη η μονή Ιβήρων υπήρχε παλιά ναός του Απόλλωνα και της Δήμητρας. Είχα διαβάσει λοιπόν ότι γκρέμισαν αυτούς τους ναούς οι χριστιανοί και με τα κομμάτια τους έφτιαξαν το μοναστήρι.
Πήγα λοιπόν να τους βρίσω τους καλόγερους. Πήγα μόνο γι΄ αυτό το σκοπό, να βρίσω τους καλόγερους. Μας φιλοξένησε μάλιστα ο διοικητής του Αγίου Όρους διότι εγώ δεν ήθελα να κοιμηθώ με τους μοναχούς – τα είχε κανονίσει όλα ο φίλος μου.

Έτσι, επισκεφθήκατε το Άγιο Όρος με αντιδραστική διάθεση; 
Ναι, δεν ήθελα να έχω σχέση μαζί τους. Ήμουν προσκολλημένος με τους αρχαίους, μου άρεσε η κλασική μουσική, η όπερα, αυτά… Ήμουν και από τα πρώτα μέλη του Μεγάρου Μουσικής. Έχει κάποια σχέση αυτό με όσα ακολουθούν.
Όταν πήγαμε στο Όρος ήταν Οκτώβριος του 1997. Όταν φτάσαμε στη Μονή έκαναν εσπερινό. Ήταν ένα τελετουργικό, σα να βλέπεις αρχαία τραγωδία στην Επίδαυρο. Διέκρινα τις τοιχογραφίες που ήταν αρίστης ποιότητας, γιατί είχα μια εμπειρία από τα μουσεία που πήγαινα σε όλο τον κόσμο, ήταν σα να συμμετείχαν κι αυτές στα δρώμενα μέσα στο ναό. Η αρχιτεκτονική του ναού ήταν επίσης εκπληκτική, οι εικόνες ομοίως. Υπήρχε μία τάξη, μία αρμονία σε όλα. Είπαμε σε ένα μοναχό ότι θέλουμε τον ηγούμενο. Μου έκανε εντύπωση ότι έψαχνε να τον βρει ανάμεσα στους υπόλοιπους, επειδή όλοι οι μοναχοί ήταν στο ημίφως και δεν τους ξεχώριζε. Σήκωνε λοιπόν το κουκούλι στον καθένα για να δει ποιος είναι ο ηγούμενος. Πήγε έξω στον πρόναο όπου υπήρχαν επτά μοναχοί. Ο τελευταίος από αυτούς έκανε στρωτές μετάνοιες.
Και ήρθε ο μοναχός και μας είπε ότι ο ηγούμενος είναι αυτός που κάνει τις μετάνοιες και πως θα μας μιλήσει μετά το τέλος της ακολουθίας. Για μένα όλα αυτά ήταν πρωτόγνωρα από πάσης απόψεως. Ο ηγούμενος στην τελευταία θέση και να κάνει, μόνο αυτός, μετάνοιες! Τέλειωσε η ακολουθία, προσκύνησαν με τη σειρά οι μοναχοί την εικόνα της Παναγίας και του Χριστού και μετά ομοίως κι εμείς. Κατόπιν βγήκαμε έξω και ο αστυνομικός διευθυντής είπε στον ηγούμενο για μας, ότι ήρθαμε από την Αθήνα και ότι μεταφέραμε κι ένα δώρο που μας έδωσε να του το δώσουμε ένας πλούσιος. Τι δώρο, λέει. Ένα κουτί, δεν ξέρω… Κι ο φίλος μου δεν ήξερε. Λέει, μου το έδωσε το αφεντικό μου. Αυτός ήταν ένας από τους πλουσιότερους Έλληνες, δεν θα πω το όνομά του, είναι πολύ γνωστός. Λέει ο ηγούμενος, δεν τον ξέρω. Καλά δεν ξέρεις τον τάδε, λέει ο αστυνομικός. Γιατί ρε Γιώργο πρέπει να τον ξέρω; Μα αυτός είναι από τους πλουσιότερους ανθρώπους στον κόσμο… Και λοιπόν τι σημαίνει αυτό, ρωτάει ο ηγούμενος. Μα έχει τρομερή περιουσία, συνέχισε ο άλλος.

Μα τότε, λέει ο ηγούμενος, αντί να ΄ρθει και να χτίσει όλο το Άγιο όρος, έφερε μόνο ένα κουτί; Ανόητος είναι τελικά… Ήταν λίγο άβολη η συζήτηση κι εγώ τελικά τσαντίστηκα. Λέω, δε μου λες Γέροντα, γιατί ρίξατε τους αρχαίους ναούς; Μου λέει, λοιπόν, καλά κάναμε γιατί ο κόσμος πνευματικά προχωράει. Το ίδιο κάναμε κι εμείς. Του λέω, τι προχωράτε πνευματικά; Δεν έρχεστε να βοηθήσετε τον κόσμο; Λέει, ξέρεις πού βρίσκεσαι; Εγώ νόμισα ότι πραγματικά είναι τρελός. Τώρα, μετά τόσα χρόνια, ξέρω ότι δεν είναι τρελός αλλά εμείς είμαστε τρελοί που καθόμαστε εδώ κάτω. Ξέρεις πού βρίσκεσαι;
Ο ηγούμενος ήταν ο π. Βασίλειος Γοντικάκης. Ο οποίος πήγε να σπουδάσει σε Μόναχο, Ρώμη και Αθήνα στις θεολογικές Σχολές και διαπίστωσε ότι οι άνθρωποι δεν μιλάνε για τον Χριστό αλλά για όλα τα άλλα άσχετα πράγματα και μετά ήρθε στο Όρος, στη Μονή Σταυρονικήτα αφού γνώρισε τον άγιο Παΐσιο πρώτα. Και λέει, α εδώ είναι ο Θεός. Ξέρεις, λοιπόν, πού βρίσκεσαι; Βρίσκεσαι στο πνευματικό κέντρο του σύμπαντος κόσμου. Δε μιλάω για τη γη, μιλάω για όλο το σύμπαν. Υπάρχουν, λέει, 10 με 12 νοματαίοι, οι οποίοι προσεύχονται και έχουν ένα τηλέφωνο που δεν έχει καντράν. Το σηκώνουν και μιλάνε με τον Θεό και σας δίνει παράταση ζωής. Εγώ του απάντησα, δεν πάτε να τους βοηθήσετε εκεί κάτω; Τι κάνετε εδώ; Άκου λοιπόν τι μου είπε. Εδώ λέει κάνουμε ένα πράγμα το οποίο δεν κάνετε εσείς ποτέ. Μου λέει, τρώτε; Λέω, τρώμε. Λέει κι εμείς τρώμε. Αλλά εμείς τρώμε κάθε μέρα κι ένα ορντέβρ. Και μάλιστα το ίδιο κάθε μέρα υποχρεωτικά. Ξέρεις τι είναι αυτό; Είναι ένα κομμάτι από το θάνατό μας. Τρώμε λοιπόν κάθε μέρα λίγο από το θάνατό μας κι όταν έρχεται ο θάνατος εμείς τον έχουμε φάει όλο. Ενώ εσείς, τρέμετε ολόκληροι και δεν ξέρετε πού να πάτε. Εγώ έμεινα εμβρόντητος. Αυτό κάνουμε, και προσευχόμαστε για όλο τον κόσμο.

Για σας αυτή η συζήτηση πρέπει να ήταν καταλυτικής σημασίας… 
Έπαθα πλάκα αν και ακόμα η εικόνα που είχα σχηματίσει γι΄ αυτόν ήταν κάπως άναρχη. Μετά πήγαμε στο αρχονταρίκι και ήρθαν και αρκετοί μοναχοί και μας μίλησε για τρεις ώρες. Μιλούσε για τον Γρηγόριο τον Θεολόγο, τον Μάξιμο τον Ομολογητή, τον Διονύσιο τον Αρεοπαγίτη – κάποιους πατέρες δεν τους ήξερα καν. Βρίσκω μετά έναν μοναχό και τον ρώτησα για τον ηγούμενο. Μου λέει, έχει πτυχία, ξέρεις 4 γλώσσες κλπ. Λέω, καλά τι κάνει εδώ πέρα αυτός ο άνθρωπος; Την Αγία Γραφή την ήξερε απέξω. Ό,τι έλεγε το έλεγε από μνήμης. Αν εγώ πέτυχα έξω στον κόσμο σαν εφοπλιστής, αυτός θα είχε πετύχει 15 φορές, παραπάνω. Τι κάνει λοιπόν εδώ πέρα; Αλλά ήταν ήρεμος.
Ήταν μια χαρά. Εμείς είμαστε μια χαρά; Αμφιβάλλω. Μιλώντας έκανε παραπομπές σε 45 βιβλία όπως τα μέτρησα. Τα σημείωσα και τα αγόρασα αυτά τα βιβλία. Τα διάβασα όλα, ένα κάθε μέρα σχεδόν. Διάβαζα 20 ώρες τη μέρα. Κατάλαβα και σε σχέση με τη θύραθεν παιδεία που είχα, που έλεγε παν μέτρον άνθρωπος, ότι τελικά παν μέτρον Θεάνθρωπος. Ενώ δηλαδή χρησιμοποιείς τη σκέψη σου για να προχωρήσεις, σου λέει άσε, κένωσε τη σκέψη σου και ακολούθησε τον Χριστό. Και θα βρεις την Αλήθεια και τη Ζωή. Εκεί πραγματικά αναπαύεσαι.
Αυτό παθαίνουν οι μοναχοί εκεί πέρα, όπως κατάλαβα μετά. Γι΄ αυτό βλέπεις ότι εκεί υπάρχουν άνθρωποι, που ενώ έχουν προσόντα και μπορούν να κάνουν οτιδήποτε στην κοσμική ζωή τα παρατάνε όλα και πάνε εκεί πέρα. Δεν είναι καθόλου παλαβοί βέβαια. Αλλά έχουν μια άλλη όψη περί της ζωής, την οποία ενώ ο άλλος την εκδηλώνει στον αναρχισμό και πάει και τα σπάει, αυτός, ο μοναχός προσεύχεται και σώζει κόσμο. Οι μοναχοί έχουν βρει τη λύση: Αυτό που είπε ο Χριστός, αιτείτε τη βασιλεία του Θεού και τα άλλα θα προστεθούν. Τελείωσε. Αυτή είναι η ιστορία. Δηλαδή, αναπαύεσαι μόνο αν είσαι μέσα στην εκκλησία. Αν είσαι εκτός εκκλησίας θα είσαι συνεχώς στα κάγκελα και δεν θα βγαίνει τίποτα από εκεί. Ο κόσμος δεν σώζεται διότι δεν εφαρμόζει το Ευαγγέλιο.
Πόσο επέδρασε στη ζωή σας Κύριε Λατσούδη αυτή η αναπάντεχη μαθητεία και συγχρόνως η ανατροπή της γνώμης που είχατε διαμορφώσει μέχρι εκείνη τη στιγμή για τα μοναστήρια αλλά και για την ζωή εν Χριστώ;
Αμέσως τα παράτησα όλα και πήγα και κάθισα 45 μέρες στο Άγιο Όρος. Δεν ασχολήθηκα με τις επιχειρήσεις μου και τα πλοία μου, κι ας ήταν επείγουσες. Τίποτα απολύτως. Ρωτώ τον γέροντα, πώς γίνεται κάποιος χριστιανός; Α, λέει, το πιο εύκολο πράγμα είναι να γίνεις χριστιανός. Θα νηστεύεις, θα εξομολογείσαι, θα πηγαίνεις στην εκκλησία και θα μεταλαβαίνεις και θα προσεύχεσαι. Μου συνέστησε να μάθω να ψέλνω.

Εγώ τότε ήμουν 57 χρονών, θεώρησα ότι ήταν αργά για να μάθω. Μου απάντησε πως όταν ο άνθρωπος πεθαίνει δεν κάνει τίποτα, ούτε τρώει, ούτε πίνει, μόνο ψέλνει. Λοιπόν, όλοι πρέπει να ψέλνουμε από δω. Πήγα λοιπόν τρία χρόνια σε σχολή και έμαθα. Τώρα πια στα 80 μου καθημερινά ψάλλω στο ναό της ενορίας μου. Παρατηρώ τους ανθρώπους να κάθονται με τις ώρες στα καφενεία στις τηλεοράσεις και να βλέπουν τους πολιτικούς να τσακώνονται. Δεν μπαίνουν μέσα στην εκκλησία. Και ηλικιωμένοι άνθρωποι το ίδιο… Κοροϊδεύουν τον εαυτό τους. Δεν ξεχνώ όμως τα λόγια εκείνα του ηγούμενου και προσπαθώ να τα εφαρμόζω:
Άμα μπορείς, να βοηθήσεις και κανέναν βοήθα τον. Άμα μπορείς… Ο Θεός δεν τον άφησε τον κόσμο σε σένα, τον άφησε στον Χριστό. Άλλωστε και φαΐ να δώσεις στον κόσμο σήμερα, πάλι θα πεινάσουν. Άμα τους κάνεις όμως χριστιανούς δεν θα πεινάσουν ποτέ. Και θα τους βοηθήσεις να γίνουν χριστιανοί με το παράδειγμα και ασφαλώς όταν τους φωτίσει ο Θεός. Ο κόσμος άλλωστε όπως έλεγε ο Πλάτων με το μύθο του σπηλαίου βλέπει μόνο σκιές. Η άθεη Ευρώπη σήμερα έχει ένα πελώριο κενό, υπάρχει μεγαλύτερη απελπισία και μοναξιά από ό,τι στην Ινδία που οι άνθρωποι πεινάνε. Στην Ευρώπη οι περισσότεροι άνθρωποι είναι πνευματικά νεκροί. Τους λείπει ο Θεός. Πάνε να λύσουν τα προβλήματα με τρόπο ανθρώπινο και μάλιστα ατομιστικό. Ο άνθρωπος είναι ατελής και τα προβλήματα έτσι δεν λύνονται.
Από τους Πυθαγορείους στον Χριστό μοιάζει να είναι μακρύ ταξίδι με ωκεανούς απέραντους ενδιάμεσα. Όμως ο Θωμάς Λατσούδης, ήταν παλιός ναυτικός και διέσχισε τους τρικυμισμένους ωκεανούς της ψυχής του με αστρολάβο τον Χριστό. Εκείνος που τελικά του έδωσε το σωστό γεωγραφικό στίγμα.
Σοφία Χατζή,  δημοσιεύθηκε στην εφημερίδα ΟΡΘΟΔΟΞΗ ΑΛΗΘΕΙΑ, 22.05.2019

Πολιτικό σχόλιο από τον κ Ναπ. Λιναρδάτο.

.....γράφει αλήθειες, αλλά ορισμένα ,μάλλον μπερδεμένα ακούγονται.
Απέτυχε ο σύριζα, αλλά  όχι η αριστερά.... δεν νομίζω να συμφωνεί κανείς με το δεύτερο. Δηλαδή η Αριστερά σαν ιδεολογία, κολλάει στους ξένους με τα μνημόνια, κλέβει συντάξεις, και κάνει λογαριασμό προσεχώς νεκρών , για να δει αν της φτάσουν τα λεφτά???
Μάλλον, απέτυχαν και το κόμμα και η ιδεολογία τους, χωρίς αυτό να σημαίνει ότι δεν υπάρχουν θετικά στοιχεία, ένθεν και εντεύθεν.
Επομένως, το αβίαστο ερώτημα που υπάρχει ες αεί είναι,  γιατί όσοι προσπαθούν να βάλουν τα καλά των ιδεολογιών σε ένα καινούργιο καλάθι , αποτυγχάνουν???
Οι απαντήσεις , δίνονται για πολλά χρόνια, αλλά οι πολιτικοί δεν τις λαμβάνουν υπ όψιν, διότι απλά δεν θα εκλεγούν. Επομένως το ψέμα επικρατεί εις βάρος της αλήθειας.
Δεν γνωρίζω ποια ιδεολογία, μπορεί να φέρει το χαμόγελο στους Έλληνες, αλλά όποια και να είναι δεν πρέπει να καθυστερήσει άλλο...



Aγαπητέ κ. Μητσοτάκη…

06/06/2019 09:36

Eκεί που είσθε εσείς τώρα κ. Μητσοτάκη βρέθηκαν όλοι πρωθυπουργοί των δύο τελευταίων δεκαετιών. Επίσης, όλοι τους κατέληξαν εκεί που βρίσκεται ο κ. Τσίπρας σήμερα. Ειδικά η περίοδος της κρίσης δείχνει να μετατρέπει τους νικητές σε πρωθυπουργούς μιας χρήσεως. Δηλαδή, το πολιτικό σύστημα δεν έχει βρει το δρόμο που βγάζει την Ελλάδα από την κρίση. Είμαστε σε αυτό που έχει ορθά  ορισθεί ως μια κατάσταση στασιμοχρεοκοπίας.

 γράφει ο Ναπολέων Λιναρδάτος   tromaktiko.gr

Αν οι εκλογικές συνθήκες σας φαντάζουν ιδιαίτερα ευνοϊκές αυτή την περίοδο, φαντασθείτε πως θα πρέπει να φαινόντουσαν σε ένα κόμμα του 3% πριν από πέντε χρόνια. Επομένως το καθοριστικό ερώτημα για κάποιον που δεν θα θέλει να καταλήξει ως πρωθυπουργός μιας χρήσεως είναι: τι ακριβώς έχουμε κάνει στα χρόνια της αντιπολίτευσης για να δημιουργηθούν οι συνθήκες κυβερνητικής επιτυχίας. Εδώ είναι κρίσιμο να ξεκαθαρίσουμε το διαχωρισμό μεταξύ εκλογικής και κυβερνητικής επιτυχίας. Η εκλογική επιτυχία είναι απαραίτητη προϋπόθεση της κυβερνητικής, αλλά είναι μία από τις προϋποθέσεις.

Ο κομματικός μηχανισμός που σας περιβάλει δεν καταλαβαίνει την διαφορά. Και μάλλον δεν τον ενδιαφέρει. 

Οι κομματικοί μηχανισμοί ζουν στην προ κρίσεως Ελλάδα. Αν ο κομματικός μηχανισμός είχε επικρατήσει στις εσωκομματικές του 15, δεν θα ήσασταν καν πρόεδρος της ΝΔ. Γενικά για το πολιτικό σύστημα και τάξη τα πράγματα κινούνται με πολύ συμβατικούς ρυθμούς. Στα χρόνια της κρίσης η δραματική αύξηση των φόρων επί του καθαρού εθνικού εισοδήματος είναι η πιο ευκρινής απεικόνιση της κανονικότητας και συνέχειας που χαρακτηρίζει το πολιτικό σύστημα.

Τώρα που είσαστε στα πάνω σας, όλοι (πολιτικοί, μηχανισμοί και ΜΜΕ) θα είναι μαζί σας. Όταν τα πράγματα δυσκολέψουν, θα σας εγκαταλείψουν. Χωρίς μια σημαντική κοινωνική μάζα για τις ριζικές μεταρρυθμίσεις που χρειάζεται η Ελλάδα, η αποτυχία είναι βέβαιη. Αυτή η σημαντική κοινωνική μάζα δεν μπορεί να δημιουργηθεί με τα υπάρχοντα πολιτικά μέσα και ρητορική. Συμβατικές λύσεις έχουν συμβατικά αποτελέσματα.

Αν νομίζετε ότι η δραματική αποτυχία του ΣΥΡΙΖΑ είναι η προϋπόθεση πάνω στην οποία μπορείτε να ανορθώσετε την Ελλάδα, τότε κάνετε ένα καταστροφικό λάθος. Για την πλειονότητα των πολιτών έχει αποτύχει ο ΣΥΡΙΖΑ και όχι η ιδεολογία του. Πριν από περίπου ένα χρόνο είχα γράψει ότι το πρόβλημα στην Ελλάδα δεν είναι η αριστερά, αλλά η λεγόμενη κεντροδεξιά. Η αριστερά είναι η ίδια παντού, κάνει τα ίδια λάθη, έχει τα ίδια αποτελέσματα. Αυτό που έχει κάνει την διαφορά στην Ελλάδα είναι η απουσία της κεντροδεξιάς. Μια «κεντροδεξιά» πολιτικός δορυφόρος μιας «πεφωτισμένης» σοσιαλδημοκρατίας δεν μπορεί να βγάλει την Ελλάδα από την στασιμοχρεοκοπία. Καταλαβαίνω ότι βρίσκομαι εκτός κλίματος, αλλά αυτή είναι η αλήθεια.

Πάρης Δράγνης: Ο εφοπλιστής που στηρίζει τη νεολαία

.....όλοι οι Έλληνες έχουν την καρδιά τους στον τόπο που γεννήθηκαν, και το επιχειρείν να  μην γίνεται ξεκληρείν.... Τώρα, για τον συγκεκριμένο, τα σχόλια είναι θετικά, αλλά όταν το άρθρο λέει ότι στηρίζει την νεολαία θα ήθελα να διάβαζα κάποια συγκεκριμένα πράγματα, και όχι γενικότητες, άλλως τε αυτό περιμένει να διαβάσει κάποιος βλέποντας τον τίτλο.
Η πάγια ερώτηση, πόσους Έλληνες ναυτικούς έχετε στα πλοία σας, δεν  ακούγεται σκοπίμως, τα τελευταία 20 χρόνια.
Τις ευχές μας για μακροημέρευση.

• Ιούνιος 5, 2019 - 07:40     newmoney.gr

Του Μηνά Τσαμόπουλου
Το παρών στα Posidonia Sea Tourism έδωσε την περασμένη εβδομάδα ο εφοπλιστής Πάρης Δράγνης και μίλησε στο YES Sea Forum που απευθυνόταν σε νέους και νέες που θέλουν να εργαστούν στη θάλασσα. Αυτοδημιούργητος ο ίδιος έδωσε χρήσιμες συμβουλές στη νεολαία και υπογράμμισε ότι όποιες δυσκολίες και αν συναντήσουν στην πορεία τους θα πρέπει να επιμείνουν κυνηγώντας το όνειρό τους και ότι πρέπει να μάθουν να σηκώνονται όταν πέφτουν. Στη συνέχεια δέχθηκε ερωτήσεις. Τότε ένας απόφοιτος Ναυτικού Λυκείου που πήρε τον λόγο ανέφερε τις δυσκολίες που υπάρχουν για να βρει κάποιος νέος δουλειά σε εταιρεία προερχόμενος από τη συγκεκριμένη εκπαιδευτική βαθμίδα.
Ο Πάρης Δράγνης, χαμογελώντας, απάντησε: «Σας είπα ότι πρέπει να επιμένετε στην προσπάθειά σας. Όμως στη ζωή αυτή, που δεν σου χαρίζετε τίποτα, θα πρέπει να έχεις και τύχη. Δεσμεύομαι λοιπόν ότι θα σας προσλάβω στην εταιρεία μου από τώρα από τα πρώτα σας βήματα». Στη συνέχεια πήγε κάθισε δίπλα στον σπουδαστή και αντάλλαξαν στοιχεία ενώ τον κάλεσε να πάει στην εταιρεία άμεσα.


Με ρίζες στη Μικρά Ασία, έχοντας μεγαλώσει ακούγοντας ιστορίες του ξεριζωμού και της προσφυγιάς, ο Πάρης Δράγνης έφθασε μέσα από δυσκολίες να σκαρφαλώσει στην κορυφή της ελληνικής και παγκόσμιας ναυτιλιακής βιομηχανίας.
Άρχισε την καριέρα του ως καπετάνιος, όπως πολλοί Έλληνες πλοιοκτήτες, σπουδάζοντας με κρατική υποτροφία, ως άριστος μαθητής και έφθασε σε νεαρή ηλικία να δημιουργήσει τη δική του εταιρεία. 
Όμως πολύ νωρίς δέχθηκε ένα γερό κτύπημα. Στα 33 του χρόνια λόγω της διεθνούς κρίσης στη ναυτιλία καταστράφηκε. Έχασε και τα 17 πλοία μεταφοράς εμπορευματοκιβωτίων που είχε. Ξεκίνησε από την αρχή συντηρητικά, με βήματα αργά. Ήταν τα μεγαλύτερο μάθημα ζωής που πήρε όπως έχει εκμυστηρευθεί ο ίδιος. Πέρα από την ποντοπόρο ναυτιλία το μεγάλο του πάθος είναι ο θαλάσσιος τουρισμός και τα mega yacht. 
Είναι μέτοχος σε ναυπηγείο στο Πέραμα όπου κατασκευάζει yacht με ελληνική τεχνογνωσία δίνοντας δουλειά σε Έλληνες τεχνίτες και μάλιστα εν μέσω οικονομικής κρίσης.

Στα μέσα του περασμένου Φεβρουαρίου βραβεύτηκε ως «Πρόσωπο της Ελληνικής Ναυτιλίας για το 2019» στη διάρκεια του 10ου ετήσιου Forum της Capital Link.
Όπως τόνισε ο Συμεών Παληός, πρόεδρος της εισηγμένης στην αμερικανική χρηματαγορά, Diana Shipping Inc. είπε για τον Πάρη Δράγνη:
«Είναι ένας άνθρωπος που τον ενδιαφέρει η προσφορά και η παραγωγή έργου, όχι η στείρα προσωπική του ανέλιξη. Κατά τη διάρκεια της κρίσης, κατασκευάζει πολυτελείς θαλαμηγούς και κότερα στην Ελλάδα, προσφέροντας απασχόληση σε ελληνικές οικογένειες, διατηρώντας παράλληλα τη μέγιστη ποιότητα. Ποτέ του δεν φοβήθηκε την ευθύνη και η πορεία του είναι αξιοθαύμαστη. Η παρουσία του στο χρηματιστήριο του Λονδίνου μιλά από μόνη της. Τέλος, εκτιμώ τον τρόπο με τον οποίο μετέδωσε τις αξίες του στα παιδιά του.”
 
Λόγια του Πάρη Δράγνη:
- Προτρέπω τους νέους να στραφούν στο υγρό στοιχείο. Δεν έχει σημασία από πού ξεκινάς, αλλά ο δρόμος που θα διαλέξεις. Με πειθαρχία και θέληση μπορείς να πετύχεις ό,τι θες. Δεν με έκαμψε ποτέ η ανέχεια, αντίθετα μου έδωσε κίνητρα εξέλιξης.
- Η ευελιξία και η προσαρμογή στις συνθήκες που θα του παρουσιαστούν είναι ένα από τα απαραίτητα προσόντα για να διακριθεί κανείς στη θάλασσα.
- Ο ανοιχτός ορίζοντας του ωκεανού είναι το πιο κατάλληλο μέρος για μεγάλα όνειρα. Χωρίς όνειρα και σκοπό δεν προχωράς. Η αναμέτρηση με τους δικούς μου στόχους ξεκίνησε στην κουπαστή, συνεχίστηκε στη γέφυρα. Συνδυάστηκε με σκληρή και αδιάκοπη εργασία.
- Η θάλασσα απαιτεί ακαταπόνητη ενέργεια, θέλει αφοσίωση, να τα καταφέρνεις να κοιτάς μπροστά, το βλέμμα στον ουρανό, αλλά τα πόδια σου στο κατάστρωμα.
- . Ένα από τα χαρακτηριστικά της επιτυχίας είναι η εμπιστοσύνη στον εαυτό σου. Χωρίς το ζύγι της αυτοκριτικής όμως κινδυνεύεις να χάσεις ό,τι έχεις φτιάξει. Πρέπει να μάθεις να λειτουργείς σε συνθήκες εχθρικές και αντίξοες.
-Ναυτιλία σημαίνει να αντιλαμβάνεσαι τι συμβαίνει σε παγκόσμιο επίπεδο, να αντιλαμβάνεσαι τι συμβαίνει στην παγκόσμια οικονομία, να μπορείς να δεις τις ευκαιρίες εκεί που οι άλλοι αδυνατούν, να ανοίγεσαι σε καινούργιους ορίζοντες και να συνεργάζεσαι με άτομα που ζουν σε διαφορετικά περιβάλλοντα και αντιλήψεις.
- Να διαβλέπεις τα καινούργια πεδία, τους νέους παίχτες και να έχεις την ικανότητα να συμπλεύσεις μαζί τους. Προερχόμενος από τη μήτρα του προσφυγικού ελληνισμού, ο πατριωτισμός ήταν μια αξία που διδάχτηκα νωρίς από την οικογένειά μου.
- Σήμερα που η πατρίδα βρίσκεται σε δεινή θέση, προσπαθούμε να συμβάλλουμε διατηρώντας ένα μέρος της επιχειρηματικής μας δραστηριότητας εδώ στην Ελλάδα. Είμαι βέβαιος ότι με τον ίδιο τρόπο σκέφτονται όλοι οι Έλληνες εφοπλιστές και έχουν στην καρδιά τους στον τόπο που γεννήθηκαν».