google translation fm English to Greek
Το ανθρώπινο λάθος συμβάλλει στο 80% σχεδόν των θαλάσσιων ατυχημάτων. Παρά τη φήμη του κλάδου για ακρίβεια και πειθαρχία, η ασφάλεια εξακολουθεί να εξαρτάται από τους ανθρώπους που κάνουν τη δουλειά—την κρίση, την αντοχή και την ικανότητά τους να αποδίδουν υπό πίεση. Η σημασία της ευημερίας των ναυτικών έχει κερδίσει περισσότερη προσοχή τα τελευταία χρόνια, ειδικά στον απόηχο της πανδημίας COVID-19. Όμως, ενώ η ευαισθητοποίηση έχει αυξηθεί, τα εργαλεία που χρησιμοποιούμε για την αξιολόγηση του κινδύνου δεν έχουν συμβαδίσει.
Για χρόνια, η ναυτιλιακή βιομηχανία βασιζόταν σε τυπικές αξιολογήσεις ψυχικής υγείας για τη μέτρηση της ευημερίας του πληρώματος. Εργαλεία όπως το PHQ-9 για την κατάθλιψη και το GAD-7 για το άγχος σχεδιάστηκαν για κλινικές ρυθμίσεις, αλλά ποτέ δεν προορίζονταν να αξιολογήσουν την πραγματικότητα της ζωής στη θάλασσα. Οι ναυτιλιακές επιχειρήσεις απαιτούν πολλές ώρες, αποφάσεις υψηλού κινδύνου και παρατεταμένη απομόνωση. Αυτοί οι παράγοντες δεν επηρεάζουν μόνο τη διάθεση αλλά επηρεάζουν άμεσα τη γνωστική απόδοση, την επίγνωση της κατάστασης και την ασφάλεια.
Τα περισσότερα ναυτικά περιστατικά δεν συμβαίνουν λόγω αδιάγνωστων διαταραχών ψυχικής υγείας. Εμφανίζονται λόγω στιγμιαίων ελλείψεων στην κρίση, εξάντλησης και μειωμένης λήψης αποφάσεων. Το πρόβλημα δεν είναι μόνο η ψυχική υγεία - είναι η σιωπηλή συσσώρευση λειτουργικών στρεσογόνων παραγόντων που οδηγούν σε δυσφορία της κατάστασης: γνωστική κόπωση, συναισθηματική καταπόνηση και υποβάθμιση της απόδοσης αυτή τη στιγμή. Αυτοί οι ανθρώπινοι παράγοντες είναι λεπτοί, δυναμικοί και συχνά αόρατοι στα παραδοσιακά εργαλεία ψυχικής υγείας, ωστόσο είναι οι πιο συνηθισμένοι πρόδρομοι σφαλμάτων και ατυχημάτων στη θάλασσα που συχνά οδηγούν σε απώλεια ζωών, περιβαλλοντικές επιπτώσεις και ζημιές ή απώλεια περιουσιακών στοιχείων.
Kαταστασιακή δυσφορία: To κομμάτι που λείπει στην θαλάσσια ασφάλεια
Η δυσφορία της κατάστασης δεν είναι μια κλινική κατάσταση - είναι μια προσωρινή αλλά κρίσιμη απάντηση στο στρες στο εργασιακό περιβάλλον. Η έρευνα δείχνει ότι ενώ μόνο ένα μικρό ποσοστό των ναυτικών ξεκινά τη σταδιοδρομία του με κλινική κατάθλιψη ή άγχος, οι απαιτήσεις της ζωής στη θάλασσα οδηγούν σε σημαντική αύξηση των αναφερόμενων συμπτωμάτων ψυχολογικής δυσφορίας με την πάροδο του χρόνου.
Πολλές περιπτώσεις εμφανίζονται λόγω συσσωρευμένων στρεσογόνων παραγόντων —όπως κόπωσης, απρόβλεπτων καιρικών συνθηκών και μεγάλου φόρτου εργασίας— αντί για προϋπάρχουσες συνθήκες. Σε αντίθεση με την κατάθλιψη ή το άγχος, δεν απαιτούν ψυχιατρική θεραπεία, αλλά απαιτούν προληπτική παρέμβαση για να αποφευχθεί η κλιμάκωσή τους σε χρόνια κόπωση, εξουθένωση ή λειτουργικά σφάλματα.
Παρόλα αυτά, οι περισσότερες αξιολογήσεις ψυχικής υγείας σε θαλάσσια περιβάλλοντα αντιμετωπίζουν την αγωνία ως μεμονωμένο ζήτημα και όχι ως παράγοντα λειτουργικού κινδύνου. Ένας καπετάνιος υπό ακραία κόπωση μπορεί να μην πληροί τα κριτήρια για κλινική κατάθλιψη, αλλά η εξάντλησή του θα μπορούσε να βλάψει την κρίση σε μια κρίσιμη στιγμή. Μια παραδοσιακή αυτοαναφερόμενη έρευνα δεν θα το καταλάβει αυτό, αλλά οι εκτιμήσεις συμπεριφορικών κινδύνων μπορούν.
Τα όρια των αυτοαναφερόμενων ερευνών ψυχικής υγείας
Οι τρέχουσες πρακτικές του κλάδου, όπως τα ψυχομετρικά τεστ ή οι προβολές ψυχικής υγείας, βασίζονται σε στατικά, αυτοαναφερόμενα ερωτηματολόγια που αρχικά δεν είχαν σκοπό να μετρήσουν πώς οι λειτουργικές απαιτήσεις επηρεάζουν τη γνωστική απόδοση με την πάροδο του χρόνου. Αυτές οι έρευνες δημιουργούν τρία βασικά ζητήματα:
Φόβος συνεπειών: Οι ναυτικοί μπορεί να αναφέρουν ελάχιστα την αγωνία τους από την ανησυχία τους για το πώς οι απαντήσεις τους θα επηρεάσουν την εργασιακή τους κατάσταση.
Κόπωση από την έρευνα: Τα επαναλαμβανόμενα ερωτηματολόγια ρουτίνας οδηγούν σε βιαστικές, ανακριβείς απαντήσεις που αποτυγχάνουν να συλλάβουν ουσιαστικές γνώσεις.
Μοναδικοί περιορισμοί: Τα εργαλεία κλινικής ψυχικής υγείας επικεντρώνονται στη διάγνωση διαταραχών και όχι στον εντοπισμό πρώιμων σημείων λειτουργικής κόπωσης και γνωστικής καταπόνησης που επηρεάζουν τη λήψη αποφάσεων.
Όταν οι εταιρείες βασίζονται σε παραδοσιακά αποτελέσματα αξιολόγησης, λαμβάνουν κρίσιμες αποφάσεις προσωπικού και ασφάλειας χρησιμοποιώντας ελλιπή και αναξιόπιστα δεδομένα.
Μια πιο έξυπνη, πιο λειτουργική προσέγγιση
Η θαλάσσια ασφάλεια δεν απαιτεί μόνο επίγνωση της ψυχικής υγείας. απαιτεί συμπεριφορική νοημοσύνη. Αντί να βασίζεται σε στατικές αξιολογήσεις, ο κλάδος χρειάζεται μια πιο δυναμική, βασισμένη σε δεδομένα προσέγγιση για τη διαχείριση του ανθρώπινου κινδύνου.
Η Signal Fusion πρωτοπορεί σε έναν νέο τρόπο αξιολόγησης του κινδύνου στη θάλασσα, εστιάζοντας στον τρόπο με τον οποίο οι λειτουργικοί στρεσογόνοι παράγοντες επηρεάζουν τη συμπεριφορά και την απόδοση με την πάροδο του χρόνου. Η μεθοδολογία υπερβαίνει τις παραδοσιακές έρευνες, οι οποίες μπορεί να είναι περιοριστικού πεδίου ενσωματώνοντας:
Αφηγηματικές αξιολογήσεις με γνώμονα την τεχνητή νοημοσύνη: Αντικατάσταση δομημένων λιστών ελέγχου ψυχικής υγείας με συνεντεύξεις συνομιλίας που αξιολογούν πώς αντιδρούν οι ναυτικοί στις επιχειρησιακές προκλήσεις.
Ευρύτερη εστίαση στον γνωστικό και συμπεριφορικό κίνδυνο: Όχι μόνο η ψυχική υγεία, αλλά και η κόπωση, η απόσπαση της προσοχής και το άγχος—παράγοντες που συνδέονται άμεσα με περιστατικά ασφάλειας.
Πρακτικές πληροφορίες για διαχειριστές πληρωμάτων: Δεδομένα που δεν βρίσκονται απλώς σε έναν φάκελο HR αλλά ενημερώνουν ενεργά τις αποφάσεις για την ασφάλεια και την κατανομή πόρων.
Από τη Συμμόρφωση στην Προληπτική Διαχείριση Κινδύνων
Η ναυτιλιακή βιομηχανία έχει κάνει σημαντικά βήματα προς την ευαισθητοποίηση για την ψυχική υγεία, αλλά αυτό είναι μόνο ένα μέρος της διαχείρισης του ανθρώπινου κινδύνου. Αυτό που λείπει είναι μια προληπτική προσέγγιση για τον εντοπισμό της δυσφορίας της κατάστασης προτού επηρεάσει την ασφάλεια. Η δυσφορία της κατάστασης δεν σηματοδοτεί πάντα μια διαταραχή, αλλά μπορεί να βλάψει την κρίση και την απόδοση εάν αφεθεί ανεξέλεγκτη
+++
Moving Beyond Mental Health: A Smarter Approach to Human Risk in Maritime Operations
For years, the maritime industry has relied on standard mental health assessments to gauge crew well-being. Tools like PHQ-9 for depression and GAD-7 for anxiety were designed for clinical settings but were never meant to assess the realities of life at sea. Maritime operations demand long hours, high-stakes decisions, and prolonged isolation. These factors don’t just affect mood but directly impact cognitive performance, situational awareness, and safety.
Most maritime incidents don’t happen because of undiagnosed mental health disorders. They occur due to momentary lapses in judgment, exhaustion, and impaired decision-making. The problem isn’t just mental health—it’s the silent accumulation of operational stressors that lead to situational distress: cognitive fatigue, emotional strain, and performance degradation in the moment. These human factors are subtle, dynamic, and often invisible to traditional mental health tools, yet they’re the most common precursors to errors and accidents at sea often resulting in loss of life, environmental impacts, and asset damage or loss.
Situational Distress: The Missing Piece in Maritime Safety
Situational distress is not a clinical condition—it’s a temporary but critical stress response to the working environment. Research suggests that while only a small percentage of seafarers start their careers with clinical depression or anxiety, the demands of life at sea lead to a significant rise in reported psychological distress symptoms over time.
Many cases emerge due to accumulated stressors—like fatigue, unpredictable weather, and high workloads—rather than pre-existing conditions. Unlike depression or anxiety, they don’t require psychiatric treatment, but they do require proactive intervention to prevent it from escalating into chronic fatigue, burnout, or operational errors.
Despite this, most mental health assessments in maritime settings treat distress as an individual issue rather than an operational risk factor. A captain under extreme fatigue might not meet the criteria for clinical depression, but their exhaustion could still impair judgment at a critical moment. A traditional self-reported survey won’t catch this, but behavioral risk assessments can.
The Limits of Self-Reported Mental Health Surveys
Current industry practices, like psychometric tests or mental health screenings, rely on static, self-reported questionnaires that were not originally intended to measure how operational demands impact cognitive performance over time. These surveys create three major issues:
- Fear of consequences: Seafarers may underreport distress out of concern for how their responses will affect their job status.
- Survey fatigue: Routine, repetitive questionnaires lead to rushed, inaccurate responses that fail to capture meaningful insights.
- One-size-fits-all limitations: Clinical mental health tools focus on diagnosing disorders, not on identifying early signs of operational fatigue and cognitive strain that impact decision-making.
When companies rely on traditional assessment results, they make critical personnel and safety decisions using incomplete and unreliable data.
A Smarter, More Operationally Relevant Approach
Maritime safety doesn’t just require mental health awareness; it requires behavioral intelligence. Instead of relying on static assessments, the industry needs a more dynamic, data-driven approach to human risk management.
Signal Fusion is pioneering a new way to assess risk at sea, focusing on how operational stressors affect behavior and performance over time. The methodology goes beyond traditional surveys, which can be limiting in scope by integrating:
- Narrative AI-driven assessments: Replacing structured mental health checklists with conversational interviews that assess how seafarers react to operational challenges.
- A broader focus on cognitive and behavioral risk: Not just mental health, but also fatigue, distraction, and stress—factors directly linked to safety incidents.
- Actionable insights for crew managers: Data that doesn’t just sit in an HR folder but actively informs safety decisions and resource allocation.
From Compliance to Proactive Risk Management
The maritime industry has taken important steps toward mental health awareness, but that’s only one part of managing human risk. What’s missing is a proactive approach to identifying situational distress before it impacts safety. Situational distress doesn’t always signal a disorder, but it can still impair judgment and performance if left unchecked.
With the right tools, companies can spot early warning signs and take action before small issues become serious problems, helping their crew stay sharp, resilient, and operationally effective. This not only protects individual well-being, but also safeguards lives, property, and business continuity at sea.
Signal Fusion is helping maritime operators make this shift from reactive surveys to dynamic, behavior-based insights that inform safer decisions. We’re working with early adopters to refine our methodology. If you’re ready to be part of the next evolution in maritime safety, let’s talk.
Written by Maria Kolitsida
Founder, Signal Fusion
gcaptain.com
